Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Pijn laat je niet meer los Het is als een heel klein beestje, kruipend binnen-in Het steekt je diep van binnen Even dacht je zo van nu gaat het wel wat beter Maar dan slaat het noodlot plots weer toe, je gevoelens en emoties kunnen het niet meer Je wil schudden, je wil slaan misschien valt alles op de grond Maar neen, het is een kluwen van verdriet, een pijn die in je wortel schiet
Ik zou met je pijn willen vechten vertrappelen tot pijnens toe Ik weet het wel, zo gaat het niet
Ik kan je alleen mijn vriendschap geven
Reacties op bericht (1)
29-07-2006
bedankt
je medeleven doet altijd weer deugd...
29-07-2006 om 20:47
geschreven door annousjka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
