Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
er rolt een traan heel zachtjes naar benee ze vertelt de stille pijn van zoveel jaren reeds ze smaakt naar het verdriet dat alleen een moederhart begrijpen kan
ze knippert met haar ogen, ik blijf sterk - neen ik huil niet meer een diepe zucht, het lukt me wel maar een tweede komt al snel en dan nog eentje ze huilt tot huilens toe
tranen
het ging ineens niet meer
Reacties op bericht (1)
04-12-2006
Mooi, mooi en nog eens mooi ..
Ik weet wat tranen zijn, mereltje. Besef nu pas hoeveel geluk we tot voor 'n half jaar gehad hebben, toen vonden we dat alles normaal. Ook je schrijven over ' vriendschap ' is knap. Knufje.
04-12-2006 om 22:04
geschreven door bomi
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren