Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
je kunt me niet meer raken al je slechtnieuws pijlen vliegen nu terug naar het land van ergernis ik heb een schild van onzichtbaar staal gekocht ben er voorzichtig ingekropen
zie maar hoe ik lach en leef vrolijk dansend in het avondrood wil niet meer horen wat zo kwetst en me doet verlangen naar de nacht wil dat je denkt dat ik geniet en me laat gaan in dit bijzonder spel
je ziet gelukkig niet hoe ik komedie speel daarvoor is mijn schild mijn beste vriend wat ik diep vanbinnen in me voel dat weet alleen mijn echte ik
Reacties op bericht (2)
02-02-2007
herkenbaar
Jawel hoor, dat is het helemaal en vooral heel erg herkenbaar.
Liefs van Leentje
02-02-2007 om 17:42
geschreven door Marleen De Smet
27-01-2007
Groetjes uit Olen
Soms is het nodig om ons te beschermen , het woord kan soms heel boos zijn of kwetsen maar het Woord kan ook heel schoon zijn en troosten , ons blij en vrolijk maken . Ik heb genoten van jou woorden , samen vormen ze één stil gedicht om eventjes bij stil te staan .
lojoke
27-01-2007 om 17:32
geschreven door Louke
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren