Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
als ik je hoofd kon zijn liet ik je gedachten praten ze zitten opgesloten in je vat van niet begrijpen dan kon ik je even volgen en weten hoe of wat je denkt
als ik je mond kon zijn vertelde je me duizend dingen een gesprek zo tussen jou en mij ik wacht en hoop je weet maar nooit nu is er een vaag gemompel een voor mij onverstaanbare taal
als ik je hart kon zijn begreep ik je gevoelens het is alsof je die niet kent ze zitten diep in je gevangen naar buiten brengen lukt je niet je lijkt zo koud en hard als steen
als ik kon probeerde ik gewoon te begrijpen ik doe het wel, het lukt zo nu en dan je bent zo duister nog steeds na al die jaren besef je het ik weet het niet je bent zoals je bent - een beetje anders maar anders zijn heeft ook zijn charme
Dit is weer een pareltje hoor Merel,echt waar.
Groetjes,Joël.
05-09-2007 om 00:58
geschreven door Joël
04-09-2007
heel mooi gedicht en prachtig verwoord... 'k kreeg er kippevel van...
zin om iets bij te leren over de oudste fadolegende Maria Severa? Klik dan op onderstaand plaatje!
nog een lieve groet
04-09-2007 om 15:44
geschreven door fadista
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
