Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
waarom spookt door de kamer met witte lakens van geen antwoord hij blijft plagend rond je fladderen laat je denken niet meer los de vraag zweeft naar het weten schudt vol ongeloof zijn hoofd waarom wordt een niet begrijpen verdriet krijgt hier vrij spel het gebeuren probeert te verwerken waarom krijgt geen zekerheid
Reacties op bericht (1)
28-01-2007
waarom
Merel,
mysterie, duidelijkheid in een goede mix maken het voor mij een aangrijpend sterk gedicht.
28-01-2007 om 07:14
geschreven door daniël
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren