Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Ik zei vaarwel Met een harde klap sloot ik de deur van je bestaan Het niet begrijpen maakte plaats voor berusten Ik proefde de smaak van aanvaarden en wist dat ik verder moest
Na al die jaren begon ik eindelijk weer te leven Ik groeide als een bloem die weer mocht bloeien
Helaas het noodlot kreeg me in zijn greep Nooit gedacht Stilletjes gehoopt dat geluk zou blijven stralen Alleen, niet begrijpen kent geen vaarwel Zonder meelij klopte hij aan mijn deur niet wetend deed ik open Hij plukte mijn tweede bloem liet ze verdorren tot een bijna niets
Mijn ik kan het niet begrijpen Het bonken in mijn hoofd kwelt mijn razernij Ooit - hoop ik - komt een dag dan schop ik niet begrijpen in zijn graf
Reacties op bericht (4)
18-09-2006
prachtgedicht.
Dit is weerom een prachtgedicht. Iets van je afschrijven in een gedicht of gewone tekst kan helpen. Bij mij toch en misschien heb jij ook wel die gevoelens. Als het maar iets helpt, dat is het bijzonderste ! Heel veel liefs,
18-09-2006 om 20:17
geschreven door Martine
hallo
soms is proberen te begrijpen erger dan niet begrijpen
18-09-2006 om 19:07
geschreven door johan1944
Lieve Merel
Lieve Merel, samen met jou hopen wij dat je inderdaad het begrijphetnietje ooit zijn ..........
Maar ondertussen dreunt de klap van nu nog lang na hè, we denken iedere dag aan je hoor, dat weet je toch wel.
Ik heb na het erge weekend van ons gezin een nieuw blog aangemaakt, de 1e petrus had ik van verdriet eruitgegooid. Door hernieuwede kracht van Hem is er nu een Petrus_2 gekomen.
Alleen het typen met de linkerarm en hand wil nog niet zo erg.
http://blog.seniorennet.be/petrus_2
Klik op button voor een evt. tegenbezoek.
18-09-2006 om 15:00
geschreven door Petrus
Hoi Merel
Wat een geweldig mooi gedicht. Heel fijngevoelig. mooi hoor.
Liefs Marieke
18-09-2006 om 08:55
geschreven door Marieke
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
