Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Met een misschien liet ze zich niet doen ze raakte op de drift voelde woede in haar koken zij - het brave meisje van weleer - als een op hol geslagen paard hinnikend en stampvoetend op de grond schuimbekkend vergat ze wie ze was
te lang werd ze vernederd naïef in haar denken na een week van hoop gedropt in de hoek van het bedriegen werd ze het meisje met geweld
het stille kermen van altijd kende geen voldoening meer helder denken was totaal ontredderd te laat besefte ze wat ze had gedaan snikkend en walgend van zichzelf had ze zijn leven weggewist
Een warme troostende omhelzing voor het kleine brave meisje...
23-09-2007 om 08:44
geschreven door Tatanka Yotanka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
