Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
verder gaan probeer ik te verslinden stil staan heeft geen zin
alleen
ik weet niet hoe ik op moet staan te diep ben ik gevallen in de poel van het verwerken emoties tollen langs me heen bespelen me met steken van de pijn gedachten klotsen als dreigend water laten me verdrinken in te veel gedronken gewoonte
hoe moet ik verder met het weten nu ik verweesd lig te versmachten in het gat van verloren evenwicht
Reacties op bericht (4)
09-10-2006
Groetjes
09-10-2006 om 22:26
geschreven door love
mooi
vind het alyijd fijn om die mooie gedichten te lezen
09-10-2006 om 19:16
geschreven door sissi
leven
merel, alles kan plots keren en terugkeren. De diepten worden hoogten. vertrouw!
09-10-2006 om 14:12
geschreven door daniel
verdrinken
...laten me verdrinken in te veel gedronken gewoonte....
prachtig verwoord.
09-10-2006 om 13:18
geschreven door annousjka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren