Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
witte jas laat cijfers dansen sneller, sneller in het rond ik snuif angst en zo alleen het lijken gieren die me prikken ik sla armen om me heen
witte jas lacht lieve woordjes maar ik knijp mijn oren dicht haar echo klinkt steeds luider als klanken op een holle weg hoort ze niet de storm die zo raast
witte jas kan me niet helpen toch ga ik braafjes keer op keer ze spreekt over het aanvaarden samen met de vleugels van de tijd maar alleen ik zie wat ik zie
Reacties op bericht (2)
14-10-2006
hallo
slaap wel na een zonnige dag !
14-10-2006 om 20:08
geschreven door johan1944
***
ik begrijp je gedicht nu veel beter, ik ga je blog eens helemaal komen lezen, fijn weekend, Prullemieke
14-10-2006 om 18:26
geschreven door nida1952
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren