Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
er groeit iets diep in mij het lijkt op pijn een gevoel niet te plaatsen het maakt me bang het smaakt naar zure soep
een treurig plantje laat zijn hoofdje hangen ik wacht op woorden die niet komen misschien begreep je me niet goed
Reacties op bericht (3)
28-02-2007
tob niet...ook dit gaat voorbij....
Lieve Merel, die tekst komt van een spreuken-tegeltje...en het klopt wel hoor, dus mindere dagen gaan weer over en maken plaats voor vreugde...
ik vond het toch mooi om te lezen.....en als je iets dwars zit? Je weet me te vinden hè? Veel liefs en een dikke knuffff van Rozemarijn.
28-02-2007 om 16:28
geschreven door roze
hallo
Het leven is een strijd ,he Merel!
Midweekse knuffel van Lipske &Co
28-02-2007 om 14:08
geschreven door hotlips
zoveel droefheid
stemt me treurig... Hopelijk vind je ergens kracht om verder te gaan, en ergens een luisterend oor om je verhaal tegen te doen.
28-02-2007 om 12:14
geschreven door annousjka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren