Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
morgen klinkt rot slecht schakels van beloften vallen als atomen uit elkaar het niet begrijpen van de mens spreekt zwarte woorden en laat je eenzaam stikken op de weg naar duisternis
morgen komt veel te vlug je ademt pijn en onmacht komt beangstigend dichtbij donkere gedachten maken je ziekelijk bang in wie moet je nog geloven als onbegrip van zich laat horen
Reacties op bericht (1)
25-10-2006
onmacht
ik kan alleen maar toekijken vanop de zijlijn, naar je luisteren en je steunen... en verontwaardiging en boosheid voelen naar mensen van mijn eigen werkterrein die mij zo teleurstellen !
25-10-2006 om 17:06
geschreven door annousjka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
