Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
die dag at ik van de pijn toen verwrongen woorden tot me spraken en schakels van de ketting met verstomming braken een waas van niet begrijpen besproeide me met de nevel van opgespaarde tranen
maar die dag was er ook de blauwe lucht en sprong de poes gelukzalig op mijn schoot je was er eventjes voor mij en je woorden van begrip gaven me innerlijke rust
Reacties op bericht (1)
31-10-2006
rust
Merel, in dit gedicht lees ik dat wie oog heeft voor de kleine dingen, tot rust komt en vreugde kan scheppen in zijn kreupele leven.
31-10-2006 om 08:07
geschreven door daniël
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
