Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
er staat een plantje in de tuin dapper is haar naam met meststoffen van genegenheid zie je het plantje groeien de wortels drinken de tranen van ellende als een kostbaar vocht stapelen ze het op dapper als het plantje is vecht het tegen storm en wind
na de laatste storm is er iets gebroken het plantje laat haar kopje hangen wil precies niet meer al haar kunnen druipt weg nu pijn zo kwetsend snijdt en de mens zijn glans verliest als niemand voor het plantje kiest is ze hopeloos verloren
wanneer het kopje is gebroken, en nu naar beneden hangt, dan zal er misschien een zaadje vallen, in vruchtbare aarde... misschien komt er na een lange tijd van stilte, van koude en leegte, een nieuw plantje op, net een beetje anders dan het vorige, maar mooi hunkerend naar een nieuwe lente
05-11-2006 om 14:44
geschreven door annousjka
04-11-2006
velen
Merel, ik denk dat er velen zijn die voor het plantje kiezen. Je staat nooit meer alleen.
04-11-2006 om 06:57
geschreven door daniël
03-11-2006
dapper
heel ontroerend geschreven vind ik, je kan er wat van merel
lieve groet marina
03-11-2006 om 20:11
geschreven door hartendame2
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren