Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
in het begin was alles simpel je wist niet wat het leven was je dartelde als een veulen door de jaren van je bestaan er was kleur en er was zwart je stond er nooit bij stil
maar een knal nooit gedacht verandert je bestaan je probeert kleur te vangen ziet het zwart van heel dichtbij
je wil nog even vechten besproeit planten met een traan alleen verdorde bloemen kijken triestig in het rond en je ziet een laatste trekvogel vliegen met de vleugels van de kleur
Wat mooi om alles te lezen hou je met lieve groeten
22-07-2008 om 16:17
geschreven door alfons
08-04-2008
Mooi geschreven Merel
Met een dagje vertraging komen wij je nog een fijne, zonnige week wensen. Ondertussen genoten van al het moois op je blogje. Lieve groetjes en knuf van Beejee.
08-04-2008 om 12:59
geschreven door Beejee & Leona
07-04-2008
hallo
verdriet vervaagt niet als je niet kan helpen ! schrijven helpt een beetje ! groetjes
07-04-2008 om 20:32
geschreven door johan1944
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
