Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
nu duister donker wordt en ik mijn ogen sluit wil ik even met je praten stil zijn in mijn stilte
soms denk ik even ben je er nog voor mij als zorgen me omringen en de put steeds dieper wordt ik kan niet slapen met de pijn hij geselt me en zuigt met al zijn kracht het levenssap uit mij
kun jij me zeggen hoe ik verder moet ik beef en ben zo bang de nacht verstikt me is zo donker en zo eng
blijf je bij me heel de nacht dan kan ik praten en zie geen boze mannen op het behang misschien kan ik even tot je bidden geef je me dan wat extra kracht zodat ik morgen met de schoenen van "ik zie het zitten" het mooie pluk van de nieuwe dag
Reacties op bericht (2)
18-11-2006
Lieve Merel
Je ontroerdt me, meer kan ik niet zeggen nu!
Behalve bedankt......
Petrus
18-11-2006 om 20:50
geschreven door petrus
15-11-2006
erg mooi geschreven
groetjes
bedankt voor je bezoek aan mijn blog
15-11-2006 om 22:07
geschreven door ria53
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren