Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
dapper was je maatje niet alleen stond geduldig aan de grote poort je op te wachten samen voelde je hoe sterk zijn je schaduw werd als een soldaatje dat ten strijde trok zette je de eerste stappen in het land van opgekropte emotie
chaos botste in je hoofd te veel kreeg je te verwerken toch bleef je kranig in je denken en stormde je door de dag
niemand wist hoe 's avonds in de stilte van je kamer de waterlanders kwamen
Reacties op bericht (1)
30-11-2006
hallo
uit je laatste tekst kon ik uitmaken over wat het gaat, hopelijk valt dit een beetje mee, liefs, Nicole
30-11-2006 om 23:21
geschreven door nida1952
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
