Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Een kracht, niet te omvatten Bovenaards die je steunt en volgt Zo'n kracht die je nodig hebt Waaruit je put in moeilijke momenten Ja zo'n kracht Daar wil ik in geloven
Het zoeken in ieder mens Naar het goede dat hij heeft De vriendschap en geborgenheid De liefde in het leven Ja zo'n zoektocht Daar wil ik aan beginnen
Het genieten van het leven Het geluk dat je zult vinden In de kleine doodgewone dingen Niet in roem en rijkdom Ja zo'n geluk Dat wil ik ook wel kennen
Maar geloven in het "geloof" Dat kan ik nu niet meer Ik stel me zo veel vragen En krijg geen antwoord Geloof - je hebt me zo veel pijn gedaan Ik begrijp het allemaal niet meer
Reacties op bericht (1)
06-05-2006
geloven
een mooie tekst, helaas herkenbaar...
toch blijf ik geloven in de kracht van mensen, in de kracht van verbondenheid en vriendschap, en als het even kan, in de kracht van liefde. En misschien is dat voldoende, en ervaren we daar doorheen, de kracht van iets dat ons overstijgt...
06-05-2006 om 11:33
geschreven door annousjka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
