Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
in je niet te volgen geest staan emoties te dringen het wordt een hevig gevecht om een plaatsje in je brein storm gooit met woorden loslaten krijgt geen kans nieuwe windstoten bezorgen je kopzorgen de verwarring is alom
je gedachten zijn niet te temmen maken wilde sprongen en botsen met de werkelijkheid
Reacties op bericht (2)
08-12-2006
Stormen , twijfelen........
Merel , stormen in je hoofd , moet af en toe wel kunnen . Als alles te gemakkelijk gaat , heb je er nooit zo'n intens gevoel bij , dan wanneer je voor alles (?) moet vechten !!Je hecht meer waarde aan alles , nadat er een wervelwind doorheen je gedachten heeft gewaaid . Je ziet daarna alles veel scherper , of niet soms ? Ik wens je nog veel plezier bij het neerpennen ( typen ) van je mooie teksten ! Lieve groetjes van een bloemen - en paardenliefhebster , louisa .
08-12-2006 om 20:27
geschreven door louisa
07-12-2006
Lieve Merel
Lieve Merel, wat herkenbaar en diepgevoelig gedicht door jou.
Het vorige was ook al een kippenvelgedicht.
Als ik een prijs uit mocht delen dan kreeg jij die. Hoe herkenbaar, bedankt dat jij kunt verwoorden wat velen zo voelen in hun hoofd.
Mag ik ondanks al jullie zorgen je op deze plek de kerstkaart achterlaten die welgemeend jullie niet alleen met de Kerst maar verder alle dagen van jullie leven mag begeleiden. Zegen.
07-12-2006 om 20:17
geschreven door petrus
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
