Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
die lange sombere gang met stoelen in het bruin het bang dat naast de mensen zit komt weer wat dichterbij
nog even en dan komt ze de vrouw in haar witte jas heel kleintjes zit hij daar te wachten tot haar stem zachtjes tot hem spreekt
was hij maar haar uitverkoren favoriet nu ze heel diep in zijn ogen kijkt helaas hij is er eentje van de zovelen en denkt waarom in hemelsnaam juist ik
Reacties op bericht (1)
20-01-2007
Lieve Merel
'k Ben door je gedichten verdwaalt , soms heel stil en verdrietig , maar de hoop om te genieten die vind ik in veel van je gedichten terug . Daarom Mereltje wens ik je nog veel stille aangename dagen .
lojoke
20-01-2007 om 17:57
geschreven door Louke
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
