Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
in je herinnering ging je terug naar die allereerste keer je zag het beeld alsof het pas gebeurde
een doodgewone lentedag auto's snelden langs de wegen jij was een van hen
een vrouw hing de was aan de draad bloesems pronkten in het nieuw hoop was nog voor even je passagier
op de terugweg haastte de vrouw zich om het wasgoed af te nemen je pijn regende tranen uit de lucht
Reacties op bericht (2)
21-01-2007
heel mooi
je schrijven is steeds met een dieptegang waar je zelden in het donker tast, want aan het einde van elk dicht voel je hoe krachtig verwoord een klein verhaaltje tot een poëtische parel
liefs marina
21-01-2007 om 23:39
geschreven door hartendame2
Een aangename avond
Voor straks wel te rusten, en morgen blij weer op.
21-01-2007 om 19:20
geschreven door yvette uit kuurne
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
