Hierbij enkele foto's van leden in actie alsook groepsfoto's. Hierbij ook de foto's van onze betreurde vrienden Luc Van Steenwinckel,de laatste winnaar van de wisselbeker Willy Michiels, en van Henri Picqueur, die ons veel te vroeg hebben verlaten.
Na het plotse overlijden van Luc Van Steenwinckel treft ons
nu het minder onverwachte, maar daarom niet minder pijnlijke verlies van Henri
Picqueur.
Henri werd lid van onze biljartclub in het jaar 1980, jaar
waarin wij ons lokaal net hadden verplaatst naar de nieuwe café Napoleon te
Sint-Amandsberg, en vanaf dan is hij steeds een trouw lid gebleven.
Op relatief korte termijn wist hij zich van 40 naar 70
punten op te werken en werd meerdere keren clubkampioen : viermaal vrijspel,
driemaal bandstoten, zevenmaal in driebanden. Hij werd viermaal algemeen
kampioen en werd ook viermaal eerste in panache. Bovendien veroverde hij in1996
en 2001 de wisselbeker Willy Michiels.
Hij was ook een vaste pion in het team dat (helaas slechts eenmaal)
het kampioenschap van de R.T.T. voor clubs wist te winnen.
Wij verliezen aan Henri een goede vriend en gewaardeerde
clubmakker en wij zullen aan hem steeds een goede herinnering bewaren.
Wij willen langs deze weg nogmaals aan zijn echtgenote,
kinderen en familie ons diep medeleven betuigen. (2x) Andre
De verslagenheid en ongeloof was groot, toen er op
vrijdag 22 februari onswerd medegedeeld,
dat Luc Vansteenwinckel plots was overleden.
Ongeloof zeker, want Luc was de avond ervoor nog aanwezig
op onze wekelijkse biljartavond, en niets liet vermoeden, dat hij ons de
volgende dag voor altijd zou verlaten.
Toen wedoor het
sluiten van ons vorig lokaal op zoek waren naar een nieuwe locatie, had Henri
gepolst bij de raad van bestuur van B.C De Kluis, of we van hun lokaal mochten
gebruik maken, die hadden geen bezwaar, als de toenmalige uitbater akkoord ging
voorhet openhouden van het lokaal. Onze
diepbetreurde vriend Luc ging onmiddellijk in op onze vraag , zodat er voor
onze club een goede oplossing was gevonden.
Luc zette zich belangloos in, en offerde zijn vrije
donderdagavonden op, om ons op ons wenken te bedienen. Toen na enkele weken
zijn echtgenote eens vroeg of Luc eventueel bij onze club mocht aansluiten, haddenwij
uiteraard geen bezwaar, en zowerd Luc
een volwaardig lid van onze club. Luc was altijd goed gezind en voor een
kwinkslag niet verlegen,
Hij was een
volwaardige clubspeler, die het laatste tornooi Wisselbeker Willy Michiels op
zijn naam schreef. Luc zou dit jaar 57 zijn geworden.
Langs deze weg willen wij dan ook nogmaals ons diepste
medeleven betuigen aan zijn echtgenote Christa, zijn kinderen, kleinkinderen en
familie.
Met Luc
Vansteenwinckel hebben we een nieuwe naam op onze wisselbeker Willy Michiels.De
kwartfinales leverden enkelezeer
spannende wedstrijden op. Andre Michielskwam maar twee luttele puntjes te kort, zo bleef Luc in de running. De
strijd tussen Willy en Henri was ongemeen spannend, maar uiteindelijk moest
Henri de duimen leggen met één schamel puntje. Ik nam dan de maat van de
gedoodverfde kandidaat onze Danny. De winnaar van vorig jaar Yasin wonvan, de door de zenuwen geplaagdeMichel. In de halve finaleswas Luc veel te sterk voor mij, en won Yasin heel
nipt van Willy, die toch zo graag eens op ereplaatje zou komen( maar dat komt
er zeker van)
In de finale moest
Yasin die zo graag voor de tweede maal op de trofee wou komen te staan, de
duimen leggen tegen een zeer sterk spelendeLuc.
In naam van alle deelnemers wil ik dan ook Luc Vansteenwinckel in de bloementjes
zetten, met een hartelijk proficiat!!!!