Dit mooie gedicht las ik vandaag in de krant ik wil het u niet onthouden.

ALLES....

Geef niet alles prijs wat je denkt en voelt,
bewaar een stukje `JIJ voor jezelf,
koester het,
voedt het,
weet,dat het bij je hoort
zoals de kleur van je haar,
de lach om je mond.....

Behoed bladzijden van je levensboek
die voor buitenstaanders zijn dichtgeplakt.
want jij bent jij,
in diepen wezen de moeite waard,
omdat je bestaat, omdat je leeft,
met de lichtjes in je ogen,
de verwondering op je gezicht.......

Geef niet alles prijs wat je denkt, wat je voelt,
houdt een stukje kwetsbaarheid voor jezelf,
je bent een mens om van te houden,
omdat je jezelf neemt zoals je bent,
niet volmaakt,
elke dag een beetje onderweg
met de stem die jou stem is
de lach die je iets liefs geeft.....

Veel mensen hebben dichtgeplakte bladzijden,
je weet dat, omdat je hebt leren omslaan,
hebt leren lezen en invullen,
begrijpen en liefhebben,
jezelf en de ander.
Mens zijn is iets bijzonders,
zoals de warmte van de huid,
de glans van je haar.
Leven is....zoeken en langzaam vinden
de betekenis van je bestaan.

Margreet van Hoorn

30-08-2006 om 16:38 geschreven door maaike