Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Opa van Benjamin
hoe ouder : hoe gekker
Als je verdrietig bent of in nood, is de beste plaats grootvaders schoot.
15-12-2006
Zo, weg is weg
Tja, het is wat.. Benjamin was bijna ontvoerd. Ene enge zwarte man wilde hem meenemen. Dat moest van zijn baas. Dat was ook een vreemde zeker, die verdwaald was zeker. Ik moest maar eens naar zijn naam vragen. De gek had een tafelkleed om zijn schouders en schimmel tussen de benen. Die zwarte knecht was ongelukkig, hij had zijn zak op zijn rug. Vreemd volk, dat is zeker. Hoe komen ze hier? Met een stoomboot, zei die rode mantelpak man. Ja erg leuk.. die dingen maken ze al héééél lang niet meer. Gelukkig heb ik Benjamin gered. Nu wachten op de "Kerstman". Ook zo'n rare, die hangt zijn ballen in de boom. Benjamin dacht dat hij heel rijk kon worden als schmink-verkoper. Ik denk dat hij gelijk heeft.
Onze miniclown heeft nu zelfs de cavia's als publiek. Een beetje griezelig maar toch ook wel leuk. De Caafjes vonden hun nieuwe huisgenoot ook wel aardig. Benjamin mag nu op het passen. Het is verstandig als Benjamin caviaverzorger wordt. Mooi beroep.
Geen Lachenbek. Nee, Benjamin heeft goed nagedacht. Hij wil de mensen aan het lachen maken. Nu had hij mij al op zijn hand maar nu helemaal. Zijn nieuwe neus is het helemaal. Dat hoort ook bij een Clown., want ik denk dat hij dat zal worden.
Tja... ik ben eventjes stil. Wachten op de operatie duurt lang. Het is daarom leuk om te zien dat Benjamin lekker groot wordt. Hij wil van beroep lachenbek worden. helaas Benjamin, dat bestaat niet. Op de foto mijn trots, Mèlanie, Benjamin en René. Wat een stel... toch??
Ja hoor, het is nu een echte competitie. Oma Ursula staat nu op nummer één. Ze zien er beiden goed uit voor hun leeftijd. Benjamin vroeg of er ook een beroep bestaat als "Dagdromer". Ja, zei ik, dat zijn mensen die dromen dat zij de hoofdprijs winnen in een loterij. Ik heb ook gezegd dat het niet zo goed verdiende.
Twee van de aangename ervaringen in het leven zijn volgens mij een kleinkind zijn of een grootouder zijn. Donald A. Norberg
Geen korte haar op mijn hoofd die denkt dat Oma gaat winnen. Zeg nu zelf eens, zijn wij geen leuk stel samen. Deze foto is van afgelopen woensdag (22 nov.). Opa mocht even op Benjamin passen. Geweldig is zoiets. Nu begrijp ik pas wat mijn opa heeft gevoeld toen ik op zijn schoot zat terwijl hij de Donald Duck aan het voorlezen was. Dat was in 1952. Tja... de tijd gaat hard.
Ja, die grote kleine man ligt in zijn schommel na te denken. Hij dacht zo aan opa en aan de armen waarin je zo heerlijk kan slapen. Ik kan jullie wel vertellen dat hij dat gisterochtend een uur lang heeft gedaan. natuurlijk heb ik uitgelegd wat bellentrekken is. Vroeger (heel vroeger) had men een beltrekker in de deurpost zitten. Een koperen knop. trok je die naar buiten dan sloeg een klepel tegen een bel. Heel interessant vond Benjamen dat. Of het nu ook nog kon. Nee jongen, nu kan je drukken.
Dat deed hij dan ook onmiddelijk.
Hij wil Directeur van een speeltuin worden, geloof ik.
Mijn kleine mannetje wordt maandag al 6 weken. Wat gaat de tijd toch snel. Het is al een hele kerel. Huilen is hem vreemd. Tja... mannen huilen niet zegt hij. Kan benjamin dan al praten? natuurlijk... met mij heeft hij hele gesprekken.
"Je bent lastiger dan mijn kind" is het grootste compliment dat opa kan krijgen
"Grootouders zijn er om hun kleinkinderen te helpen met het bedenken van kattekwaad dat ze zelf niet kunnen verzinnen."
Mijn schoonmoeder en ik houden een wedstrijd wie het aller trotst is. Het lijkt erop dat het een gelijkspel zal worden. Ach, wat is er fijner dan een overgrootmoeder, grootmoeder en een moeder intens gelukkig te zien.
Ik heb al een elektirsche tein gekocht voor Benjamin. Binnenkort zal ik er een foto van maken. Jullie mogen dan zeggen of het een goede keuze was.
Opa was niet zo lekker deze week. Nu gaat het weer.
Heel fijn was deze week dat ik met mijn dochter en Benjamin naar buiten ben geweest. Gedurende anderhalf uur heb ik de wereld laten zien dat ook opa's graag achter de kinderwagen lopen. Geweldig gewoon. Ik voelde mij weer net als op de trouwdag van mijn dochter. Trots, zo trots dat jullie het niet willen geloven.
Wie ook trots is, is de overgrootmoeder. 81 jaar en glundert bijna nog meer dan opa. Op de foto van links naar rechts: mamma Mélanie, Oma Ursula, Overgrootmoeder Thea en natuurlijk onze benjamin genaamd Benjamin.
Ik ben Henk den Haan
Ik ben een man en woon in Vlaardingen (Nederland) en mijn beroep is VUTTER.
Ik ben geboren op 08/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Benjamin, Computer, Foto's, Schilderen, Politiek.
Ik ben Henk den Haan