Gisterenavond hadden we hier een tropisch onweer, best indrukwekkend. Dat duurt dan wel maar een half uurke maar de straten staan hier dan wel in een oogwenk blank. Nu weet ik waarom ze hier allemaal zo'n grote auto's kopen: grote auto=grote wielen=droge voeten. Er zijn natuurlijk altijd mensen die zeggen grote auto= klein pietje... maar ik reed voordien met een kleine renault kangoo, hi hi.
Een gevolg van die regen is dat de kikkers hier weer op het vrijerspad vertrekken. Zoals ik al es heb laten zien op de foto's zijn dat dan ook kikkers ter grote van een kleine vuist; die beginnen dan op de vrouwkes te roepen, en dat gedurende een hele nacht... om zot van te worden. Dat doet me denken dat, tijdens een van mijn eerste bezoeken, er een of ander religieus feest was. Meestal kan ik de muziek van hier wel appreciëren alhoewel de suiker er soms vanaf loopt, het is niet om aan te zien. Ik hou bijvoorbeeld wel van de muziek die ze uit zo'n drie-snarig instrument krijgen, dat is wel mooi.
Best wel aan te horen
Wegens te groot moet ik dit fragment gewoon op FB plaatsen
Terug naar dat feest: de ganse nacht was er een of andere fanaat te horen met 'muziek': uren aan een stuk dezelfde geluiden, doffe klanken en alles op dezelfde toonhoogte... toen heb ik mijne slag gekregen denk ik, hi hi.
Deze morgen moest ik er om 6 u al uit: krit wou per sé 'merrit' doen (ik heb hier nog altijd geen vertaling voor gevonden; het is een soort goede daad verrichten). De monniken worden hier onderhouden door de bevolking: ze hebben allemaal een 'bedelpot' waarmee ze 's morgens eten gaan bedelen bij de bevolking. Als het nu regent, dan hebben de monniken het moeilijker om aan eten te geraken dus, als je ze dan eten geeft, heb je meer goede daden gedaan dan op een normale dag (heel simpel uitgelegd). Je kunt echter ook (wat we deze morgen gedaan hebben) naar de tempel gaan en daar het eten aan de monniken schenken tijdens een soort ceremonie. Tijdens die ceremonie ga je ook water in een beker gieten terwijl je denkt aan een gestorvene, na die ceremonie ga je dan dat water tegen een levensboom gieten en zo verzeker je de afgestorvene een goed leven in het hiernamaals. Ik leg dat hier allemaal zo eenvoudig mogelijk uit maar er zijn toch een aantal regels (net zoals overal trouwens).
Merrit
Van de rest van het eten kunnen de armen of minder begoeden dan eten maar zelfs hier zijn er profiteurs: ik zag een vrouw allemaal potjes vullen die ze had meegebracht en nadien ging ze nog mee eten op de plaats waar al de rest opgegeten wordt. Volgens krit was ze helemaal niet arm... maar ja...
Ik heb soms wel wat problemen met al die tempels, al die pracht en praal...
nog niet zo erg als in Rome maar het trekt er toch al een beetje op.
Moet dat nu echt ?
Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat dit de tempel is waar het gebeente van Boedha bewaard wordt, maar meestal vind je in elk dorpje, hoe klein ook, wel een tempel. Meestal zijn die tempels goed onderhouden en dat allemaal met de steun van de bevolking. Feitelijk heb ik nog maar op een plaats sporen gevonden van uitbuiting en dat was in de tempel van Watphrathatkhamkhan. (probeer niet van dit uit te spreken, doe ik ook niet). Daar komen veel veel bezoekers en er stond een soort draaimolen met houten monniken die ronddraaide, telkens als een monnik vooraan kwam ging zijn bedelkom open en kon je er geld insmijten. Daar was ook een automaat waar je, volgens je geboortedag, mits geld in te smijten je een horoscoop kon horen. Voor de rest heb ik er nog geen gezien. Wat me ook opvalt is dat er een groot aantal jonge monniken zijn, sommige zo'n 10 - 12 jaar. Ik kan me voorstellen dat je op die leeftijd nog geen keuze kunt maken, maar het kan goed zijn dat, in arme families, dit een uitweg is om hun kind eten te verschaffen.
Wat me ook opvalt is, dat in die tempels oude relieken staan, maar hier staat niks achter glas; alees kan aangeraakt worden en niks verdwijnt hier. Ik kan me voorstellen dat op veel andere plaatsen...
De getallen ken ik ondertussen al, ik kan ze ook verstaan en uitspreken en, de thai verstaan me ook. Dat is feitelijk eenvoudig, blijkbaar is het Thai's een heel eenvoudige taal en ga je gewoon een aantal woorden na mekaar zeggen zonder veel op zinsbouw te gaan letten. Getallen zijn eenvoudig: wil je bvb 137 zeggen dan zeg je een, honderd, drie, tien, zeven, in het thais (phonetisch) neung roy saam, sib, jet. Als je met de tijdsindeling gaat beginnen dan heb ik het al wat moeilijker, 18 u is bijvoorbeeld het einde van de dag (Hog Mong yen)dus als je 19 uur wil zeggen moet je zeggen einde van de dag plus een uur; Neung (=1) toom; middernacht wordt dan hog (=6) toom. Binnen een paar jaar zal het me hopelijk wel lukken als ze me het juiste uur vragen, ondertussen kan ik maar beter mijn horloge thuislaten want anders = gezichtsverlies voor mij.
De thai zijn feitelijk wel heel vriendelijke mensen en, vermits ze zelf allemaal een klein neusje hebben, vinden ze een stevig reukorgaan heel aantrekkelijk, dus, ikke heeeeeeel blij want ons familiekenmerk is hier echt in trek. Gisteren had ik pedicure/manicure laten doen (doe ik hier elke 3 weken, 100 Baht/keer). Dat is hier bij de haarkapper dus Krit had ondertussen d'r haar laten knippen, heel kort, heel mooi trouwens. Nu waren we aansluitend naar de markt gegaan en ik was haar even kwijt, ze kennen ons daar ondertussen al en, heel spontaan, begonnen een aantal verkoopsters te roepen: farrang wife, farrang wife... algemene hilariteit natuurlijk.
Het wordt wel tijd dat ik hier versterking krijg: er wordt permanent gevraagd of ik nog zonen heb, of ik nog vrijgezellen ken...
Allemaal op zoek naar good man:
Nog een paar sfeerfoto's:
De lijnleggers hebben hier nog wel wat werk
Zijn die normen in België dan toch enkel om geld uit ons zakken te kloppen?
In onze achtertuin... prachtig
Ziezo, mijn werk voor het weekend zit er weeral op, nu effe een douchke nemen, dan gaan eten, misschien nog een marktje meepikken, een wandeling in onze achtertuin (het meer)... verdomme, ik wordt hier zooooo moe van...
Op zondagmorgen ben ik aan dit bericht begonnen, het is nu donderdagavond, voor jullie nog maar middag. Tot 3 x toe gebruikte ik, op het einde van mijn bericht, de 'ctrl' toets ipv van shift en was ik alles kwijt. Toen ik de derde keer "ctrl s' deed had de pc enkel het formulier gesaved. Nu zal ik maar telkens ctrl c doen want ik ben het beu om te herbeginnen en mijn inspiratie is aan het minderen.
Allez, ik herbegin:
Op zondagmorgen naar de bakker rijden, Wienerpistolekes kopen en dan thuis met een goei taske koffie opeten met préparé, kaas of andere charcuterie... zalig. Je kunt hier bijna alles verkrijgen maar toch niet hetzelfde als thuis. Je bent die produkten nu eenmaal gewoon en een oude boom moet je niet verplanten maar ook geen ander eten geven (dat heb ik nu juist uitgevonden sè) Vermits ik hier wil blijven wonen moet ik mij natuurlijk aanpassen want anders blijf je maar hunkeren naar de produkten van thuis. Krit en ik waren in in een farrang warenhuis waar je dus een hele hoop westerse produkten kunt kopen. We hadden puree uit een pakje gekocht en daar moet natuurlijk muskaatnoot bij. Krit kent dat echter niet en we vonden het dan ook nietonmiddellijk. Een beetje verder was een farrang, in het thais, van zijn tak aan het maken tegen een lokale bediende. Bleek dat dus een Duitser te zijn en, uit de +- 10 beschikbare soorten moest hij natuurlijk de 11de hebben. Hij was echt die bediende aan het uitkafferen omdat die soort er al een paar weken niet was. Nu kennen we allemaal de mentaliteit van duitsers in het buitenland maar je moet weten dat het ergste dat een thai ( en misschien in het algemeen alle aziaten) kan overkomen, gezichtsverlies is. Dit gaat echt tot in het absurde: je vraagt iemand de weg, hij weet het niet (=gezichtsverlies) dus hij zal je een totaal verkeerde weg uitleggen; in een restaurant bestel je iets dat er niet meer is (inderdaad gezichts...) en het kan goed zijn dat je die ober niet meer terugziet. Ik was dat al een paar keren vergeten bij Krit: ik maakte een opmerking (meestal over haar rijkunst of gebrek aan) in het bijzijn van anderen: uren lang alleen maar beeld en geen klank. Ik weet dan helemaal niet wat er verkeerd was tot , na lang aandringen, het er dan uitkomt dat ze wel goed kan rijden en dan weet ik wat ik verkeerd heb gedaan.
(De muskaatnoot hebben we dan gevonden, ze zaten nog in de schil en leken niet op muskaatnoten) , Heinz heeft zijn pasta niet gekregen, hi hi.
Het lesgeven gaat goed al redelijk goed. Ik heb nu drie groepen, de jongsten zijn vanaf 8 j, de oudsten tot 16j. De bedoeling is van hen vooral een correcte uitspraak aan te leren, maar ik stel vast dat ze hier gewoon alles van buiten leren en, eens je andere woorden gaat gebruiken, het uit is met de pret. maar ze zijn wel willing, en zowel de kinderen als de leerkrachten zijn zeer enthousiast.
Teacher Ben in aktie
Die shirt heb ik gekregen voor mijn verjaardag van mijn schoonzuster, op de foto in dezelfde shirt.
Mijn verjaardagsfeestje is trouwens goed verlopen:
Als ze genoeg gegeten en gedronken hebben dan gaat iedereen hier slapen. Van dat drinken moet ge U niet te veel voorstellen: van buitenlands bier kun je hier enkel Heineken krijgen (goed om te plassen) en verder is er het lokale bier: wij drinken meestal LEO bier, maar het is hier zo warm dat er een glas gevuld wordt met ijs en dan wordt er bier ingegoten... er wordt dus hoofdzakelijk water gedronken. Ik neem wat minder ijs maar zet dan telkens de fles terug in de koelkast ( het zijn allemaal 70 cl flessen) want niks zo slecht als lauw bier.
Vermits we elke dag naar de markt gaan heb ik nog een paar foto's die de moeite waard zijn:
De kinderen zijn hier snel tevreden
Echt heel lekker... zelf geprobeerd
Echt heel lekker... van horen zeggen
Ja, mijn principe is altijd geweest van alles te proberen maar er zijn grenzen; ik heb kikkervisjes gegeten, kikkers (en niet enkel de billen) kevers, torren en sprinkhanen maar die half bebroede, gekookte eieren ... daar pas ik toch voor ook al schijnt het lekker te zijn.
Voor de ongelovigen
Voor ik hier weer de verkeerde toets indruk zal ik dit bericht maar vlug plaatsen. Ik zou echt graag willen weten wie deze berichtjes leest: mag ik dus vragen om iets op mijn gastenboek te willen plaatsen; je weet wel aan de rechterkant: 'voeg toe' en dan zie ik het wel.
Nog een fijne donderdagavond, voor mij is het weeral tijd om er in te kruipen. groetjes van Krit en Bernard
