Niet te geloven maar hier ben ik weeral. Krit is een beetje ziek en ligt in bed. Niets ernstigs maar ze moet toch een paar dagen rusten. Wat kan ik dan anders doen dan mijn trouwe lezers verrassen met weer wat nieuws uit het verre Thailand. Een tijdje geleden had ik al eens gevraagd dat de bezoekers, of lezers, wat zouden achterlaten in mijn gastenboek. Het is voor mij ook aangenaam om dat te lezen en te zeggen: god ja, die leest dat ook. Van een aantal vrienden en familieleden weet ik het wel maar vcan die andere, duizenden lezers, weet ik helemaal niks. Dus, allen even iets laten weten, dan beloof ik dat ik alleen nog maar over interessante onderwerpen zal schrijven, zoals daar zijn: de ladyboys , wat en waarom (en hoe !) ... zoals ons aller Jambers het zou zeggen. En, zoals jullie me kennen, ga ik dan uiteraard ook wat foto's bijvoegen...
Vandaag echter ga ik het hebben over 'de vindingrijkheid'. In het westen is dat allemaal reeds lang vergeten want we hebben daar een wegwerp-maatschappij. Hier echter wordt alles enerzijds hersteld en anderzijds worden heel veel zaken zelf gemaakt.
Hier, in de ISAAN (het noord-oosten van Thailand; zeer arm, een beetje te vergelijken met Limburg (lap, alle lezers uit Limburg ben ik nu ook al kwijt)) zijn de mensen nog genoodzaakt om vindingrijk te zijn. Een rijstboer verdient, afhankelijk van een goeie of slechte oogst, ongeveer 5000 TB per maand (ongeveer 125 ). Veel dochters moeten dan ook in Bangkok, Pattaya of Phuket gaan werken om hun familie te ondersteunen. Ik zeg dochters want in de tradities hier zijn het de dochters die voor hun ouders zorgen, de zonen worden min of meer vrijgelaten. Als zij trouwen moet hun vrouw voor haar ouders zorgen enz ...
Wat heeft dat met het onderwerp te maken? Awel, ze maken hier vanalles om een centje bij te verdienen. Voor ons, farang, is dat zeer goedkoop maar voor velen is dat al dan niet iets bij de rijst te kunnen eten of niet.
Een tussendoortje: gisteren, op de markt, zat een bedelaar, die man had geen vingers. Ik gaf hem 20 TB (0.5), hij stond op en bleef ons maar aanspreken. Krit vertelde me dat hij ons rijkdom en geluk bleef toewensen. Ik had al spijt dat ik niet wat meer gegeven had. Bij de Aldi in België zitten regelmatig bedelaars, die geef je dan de 2 uit het karretje en een dank je kan er niet van af.
Ik ben verzameling aan het aanleggen van de spaarpotten die ze maken van kokosnoten, heel mooi en goedkoop. Ik heb al een paar poezen meegebracht als ik terug was, en nu leg ik een verzameling aan.
Dino en buffel...
Dumbo en schildpad...
Je kunt hier echt overal nog gebruiksvoorwerpen vinden, zelfgemaakt, en nog steeds in gebruik. Sommige zijn echt kleine kunstwerkjes.
Spinnewiel voor zijde ...
Dorsen van de rijst.
Om de 'sticky rice' te laten afkoelen
Om de VAB jaloers te maken: takelwagen...
De bekende zit- en slaapmatten...
Inderdaad nog steeds in gebruik...
Het riet voor de matten wordt gesneden, gedroogd en later gekleurd ...
Tot schrijfs,
Krit en Bernard.
Een toemaatje...
|