Krit en Bernard in Thailand

Nu we toch in de sfeer van geloof en zo zitten kan ik evengoed even verder gaan. Het Boedhisme is geen geloof maar eerder een levensvisie. Maar net zoals bij elk geloof is de toepassing of de interpretatie van de regels door mensen heel dikwijls verkeerd of dan toch in hun eigen voordeel uitgelegd. Ik heb niks tegen het Boedhisme, integendeel, ik ben er van overtuigd dat de juiste toepassing van de basisregels een mooie samenleving kan creëren, maar toch zie ik een aantal zaken die me een beetje tegen de borst stoten. Er is een enorm groot aantal tempels, de een al groter dan de andere. In het, betrekkelijk arm, dorp waar mijn schoonmoeder woont zij er al twee op een totaal van misschien 6 à 700 mensen. De monniken worden onderhouden door de bevolking die "merrit" moeten doen. Ik kan het best vertalen als "goede daad" doen. Vermits ze geloven in reïncarnatie zullen ze, afhankelijk van de gedane "merrit" terugkomen als een goed persoon. Indien niet komen ze terug als een onrein dier of iets dergelijks (misschien wel als een politieker). Elke morgen gaan de mensen dus naar de tempel met voedsel of de monniken gaan op bedeltocht. Bij een speciale gelegenheid, crematie, zegening nieuwe auto, huwelijk of dergelijke zijn er ook steeds monniken aanwezig. Daarvoor wordt hen dan ook, naast eten, wat geld toegestopt.

Als we dan een van die tempels gaan bezoeken valt het me steeds op dat die tempels en bijhorende kloosters, steeds op zeer mooie plaatsen gebouwd zijn, een mooi uitzicht, aan een meer of rivier, ... Tijdens onze laatste uitstap reden we door een zeer arm dorp; echt heel armoedig met kinderen die naakt op de straat speelden en zo... Ik heb in de verste verte geen enkel tempel gezien wel ... een katholieke kerk. Eens te meer: geloof is niet slecht, maar de toepassing door de mensen...

Andere gedachten nu. Ik heb vroeger al geschreven dat, als je met een Thaise getrouwd bent, je veel meer en heel andere zaken kunt zien dan als je met een geleide rondreis kunt ervaren. Tijdens onze laatste rondrit wist Krit weer iets speciaals: eten op het water. Nu waren we al een paar keren naar naar het Ubol Rat stuwmeer geweest waar je gezellig kunt eten op bamboe steigers die aan en in het water gebouwd zijn.

Als je iets bijkomend nodig hebt dan trek je een vlag naar boven en komt de ober je bestelling opnemen, of brengt je even naar het toilet of, in ons geval, brengt je terug naar de oever want Krit werd na een tijdje zeeziek... je kunt er normaal heel lang blijven maar het was welletjes geweest.

Als ik dit allemaal zo bekijk dan kan ik me voorstellen dat, bij het bekijken van de beelden, velen gaan dromen van verlof... zeker nu in België de winter maar niet wil stoppen. Thailand is inderdaad een mooi land als je maar wegblijft uit de gebieden die te toeristisch geworden zijn. Je kunt het de Thai niet kwalijk nemen dat ze graag een graantje meepikken en tenslotte werken ze er ook voor. Maar Pukhet, Pattaya en Hua Hin zijn nu eenmaal die plaatsen waar je Thailand zult leren kennen. Wij zullen nu ook verhuizen naar Hua Hin, noodgedwongen omdat ik die extreme temperaturen van meer dan 40° C in de schaduw niet kan verdragen. We gaan daar onze thuisbasis oprichten, en verder gaan met het verkennen van dit prachtige land. Ik hoop lang genoeg te leven om nog veel te zien.

Zelfs het eten ziet er hier mooi uit, en is meestal ook heel lekker. Sommige dingen doen je wel even huiveren bij de gedachte maar, als de mensen het niet breed hebben, dan wordt ook alles gegeten. Tenslotte werd, tijdens de oorlog, alles wat 4 poten heeft, behalve de tafel, opgegeten.

Ziezo, het is ondertussen 9 u op paaszondag, ik zie dat het uur bij jullie veranderd is en laat jullie verder genieten van de korte nachtrust en straks, ontwaken bij een heerlijke vrieskou. Hier zouden de chocolade eieren smelten voor ze gevonden werden, maar daar hebben jullie geen last van, hi hi hi.