Met temperaturen die met moeite aan 20° geraken en alle dagen onweer of plensbuien kan je de zomer tot nu toe niet echt geslaagd noemen. OK, we moeten de tuin niet elke dag sproeien zoals de vorige jaren maar op het terras zitten genieten tot de vroege uurtjes was er tot nu toe ook nog niet veel bij. Nu zou er (voor een paar dagen dan toch) beterschap op komst zijn. Hoop doet leven.
Gelukkig zijn de Canna's en Oleander & Co niet zo snel uit hun lood geslagen. Alleen de petunia's aan de voet van de Canna zijn zo goed als opgevreten door een glibberige horde naaktslakken. Elke avond tegen de schemering ga ik op pad om er zo veel mogelijk weg te vangen. De "oogst " varieert van enkele tientallen tot 200-300 stuks per expeditie! Niet te verwonderen dat ik enkele dagen geleden, toen ik 's nachts de honden even uitliet, een egel tegenkwam die zo rond als een voetbal was. Ik weet niet wat de BMI van een egel moet zijn maar deze zat er zeker boven! Het beestje kan maar van zijn feestmaaltje genoten hebben.
Mijn Bermuda ligt klaar en ik heb de drankjes alvast koud gezet voor de volgende paar dagen, jullie ook?
Het kan leuk zijn om niet de hele tuin in één keer te overzien. Dat kan je bvb. doen door zgn. tuinkamers te creeëren maar dat kan soms wat kunstmatig overkomen. Je kan ook verschillende borders scheiden door wat heesters of hogere planten op strategische plaatsen te zetten. Zo krijg je ook een scheiding die wat natuurlijker oogt. Nu hangt alles natuurlijk ook af van wat voor soort tuin je nastreeft. In een strikt geometrische tuin met buxushaagjes en bollen moet je natuurlijk geen bamboe van 4 meter hoog zetten om tuinkamers te maken.
Dat is nu net het leuke aan een tuin, je doet er helemaal je eigen zin in. En gelukkig maar!
Gisteren heb ik nog eens op de kalender gekeken om te zijn dat ik me niet vergist had van seizoen. Maar neen, 31 juli zei het ding. Dat wil zeggen dat de zomer zo ongeveer halfweg is. En toch heb ik zoiets van "wanneer beginnen we eraan ?". Nu is het niet allemaal kommer en kwel. Het is al enkele jaren geleden dat de grasmat er in de zomer nog zo groen bij lag. En zonder sproeien dan nog. De rozen hebben een topjaar. Anderzijds ga ik na elke onweersbui op safari, gewapend met schopje en emmer om slakken te vangen. Die gluiperds beleven gouden tijden. Margrieten, helemaal opgevreten ! Dahlia's, euh, welke dahlia's ? Niets meer van te bespeuren !
Ondanks de ondermaatse temperaturen doet de nieuwe tropenborder het meer dan behoorlijk. De vlinders zijn wel aan een slecht jaar bezig, waarschijnlijk nog een gevolg van de hitte en droogte van vorig jaar toen veel rupsjes verhongerd zijn. Ik moet bekennen dat ik er toen ook niet aan gedacht heb om de brandnetels water te geven !
Ondanks alles hebben we de voorbije week toch een droge dag gevonden om de houten tuinbank af te schuren en terug van een likje tuinbeits te voorzien. Het ding ziet er terug als nieuw uit.
Hieronder zie je onze jongste Berner op één van zijn laatste controlerondes door de tuin. De dagtaak zit er bijna op !
Vandaag is het rustdag. Niet omdat het zondag is maar omdat ik zin heb om vandaag eens lekker niets te doen. Morgen komt er nog een dag ! De nieuwe tropenborder naast de vijver staat er ondanks een aantal plensbuien nog goed bij. De Kniphofia's ploffen open en de Crocosmia's staan ook klaar om met hun kleurenspektakel te starten.
Onze jongste woef ligt lekker in de schaduw te niksen want het zonnetje op zo'n zwarte pels is vlug te warm. Of dat zonnetje nog lang zal schijnen is maar de vraag want de wolken beginnen zich samen te pakken om een onweertje langs te sturen.
Ondertussen ga ik nog snel even aperitieven. Wat kan het leven toch hard zijn ! Schol !!!
Na de zondvloed kwamen de slakken. Nadat we hier woensdagnacht en donderdag zo'n 60 liter water per m² te verwerken kregen stonden er plots plassen op plaatsen waar ik in geen 25 jaar water heb weten staan. En dan zijn we hier nog goed weg gekomen. Even later kwam er een glibberige horde de tuin in bezit nemen. Honderden heb ik er opgeruimd maar dat belette niet dat de dahlia's, margrieten en éénjarigen er moesten aan geloven. Het fotootje van de dahlia dateert van een paar dagen geleden. De bloemen en de stengels zijn overgebleven maar blad staat er niet meer aan. Bye bye dahlia's !
Dus zijn we gisteren eventjes naar mijn favoriet kwekerijtje gereden in Weert (NL) net over de grens. Het resultaat daarvan zie je op het tweede fotootje. Veel is het niet maar het was een leuke plantjes safari en we hebben weer een paar nieuwe aanwinsten. Daar komen we later nog wel eens op terug. En nu hop hop naar buiten want het zonnetje schijnt uitbundig en het werk in de tuin lonkt!
Iets meer dan een week geleden had je nog bijna een winterjas nodig. Deze week was het dan weer tropisch warm met als afsluiter gisteren een wolkbreuk om de hitte weg te spelen. Ik was al blij dat de voorspelde hagel en windstoten tijdens het onweer uitbleven. Zo'n 20 liter per vierkante meter is er gevallen. Dat is zo'n 40 ton over heel de tuin. Ik voel me ineens nogal belachelijk als ik met een gietertje de tuin rondga.
Met de hitte is de bloei van de roodbloemige rododendron voortijdig geëindig, Jammer maar niets aan te doen. Gelukkig bloeien de overige Rodo's nog wel. Rododendrons groeien tot op grote hoogte in de uitlopers van de Himalaya. Daar is het minder tropisch warm dan in de hete laaglanden.
Gisterenavond tussen de twee onweersgolven in kwam ik op een heuse slakkeninvasie uit. Op zo'n kwartiertje tijd had ik er uit het gazon alleen al zo'n 500 geplukt. Hoeveel er tussen de planten in de borders zaten wil ik niet weten. Ze daar tussenuit halen is onbegonnen werk. Daarom heb ik in de buurt van de Hosta"s en veratrums ecologische slakkenkorrels gestrooid. Waarom niet op het gazon hoor ik je denken ? Het antwoord noemt Berner Sennen. Ondertussen zijn de gevangen glibberige gluipers naar de eeuwige jachtvelden verhuisd. Hoe, dat wil je niet weten, er lezen misschien kinderen mee.
Deze ochtend zijn de kikkers verdacht stil. Dat was de vorige dagen wel anders. Ze zijn misschien nog onder de indruk van het onweer gisterenavond. Als straks de zon terugkeert zal het concert wel terug beginnen. Tot de paartijd voorbij is binnen enkele weken zal de buurvrouw het met oordopjes moeten zien te redden !
Gisteren, toen de zon al heel stond laag wandelde ik nog eens door de tuin met mijn fototoestel. De combinatie van de laatste laagstaande zonnestralen, het frisse groen van struiken en bomen maakten dat de kleuren nu veel intenser zijn dan in de zomer. De japanse esdoorn kreeg ook nog net wat zonlicht dat bijna uit de grond leek te komen.
Dankzij de kalk en de meststof ziet het gras er nu ook mooi donkergroen uit en voorlopig(?) nog zonder bruine brandvlekken van een te hete zon. De maairobot heb ik donderdag uit z'n winterslaap gehaald. Die kan nu heel de zomer zijn baantjes trekken.
De berken staan bijna op ontploffen van het stuifmeel, mijn ogen hebben het geweten. Zonder oogdruppeltjes tegen de hooikoorts is het voor mij buiten huilen met de pet op. En dat kan je letterlijk nemen : tranen en snotteren tegen de pollen en de pet op om geen te rode knikker te krijgen. 't Is niet omdat het niet warm is dat het zonnetje niet brandt hoorde ik de weerman zeggen!
En toch zou ik deze tijd van het jaar voor geen geld willen missen. Er is werk genoeg in de tuin maar ga af en toe eens op een stoeltje zitten rondkijken en genieten hoort er ook bij. Da's één van de voordeeltjes van met pensioen te zijn. Het betaalt niet fantastisch maar je doet waar je zin in hebt !
Laat het gras maar groeien, ... . Van mij mag het, maar niet te snel weliswaar. Afgelopen vrijdag heeft ons gazonnetje zijn jaarlijks feestmaal van traagwerkende gazonmeststof gekregen. Het leek me een goed moment; de kalk was grotendeels opgelost en er was (veel) regen voorspeld voor het weekend. Die regen was overigens zeer welgekomen want de grond was weeral redelijk droog aan het worden.
En de weergoden hebben goed werk afgeleverd. Geen stortbuien maar heerlijk malse regen die alle tijd kreeg om de grond in te trekken, perfect. Als het nu nog wat warmer wil worden kunnen we hier en daar waar nodig nog wat gazon bij inzaaien. Het moet dan overdag wel warmer dan 10° worden want anders gebeurt er niet veel.
De merels waren blijkbaar ook blij met de regen. Gisterenavond was het hier het merelconcert van het jaar.
Natuurlijk zijn er ook (kleine) nadeeltjes aan de regen. De zonnewijzer staat er beteuterd bij, we zullen een andere manier moeten zoeken om te weten hoe laat het is ! De GSM doet het gelukkig nog wel !
En als we teveel dorst krijgen gaan wel vanzelf naar binnen op de klok kijken.
Vorige week woensdag zat ik 's middags in de tuin van het zonnetje te genieten met een fris drankje bij een zalige 25°. Ik denk niet dat we dat straks kunnen herhalen of het weer zou al heel plots moeten omslaan ! Deze morgen zag het buiten voor de tweede dag op rij wit. 0.5°C en zo'n 5 cm verse sneeuw. Da's nu al de tweede keer dit voorjaar dat we op een week tijd temperatuursverschillen van zo'n 20-25° meemaken ! Toeval ? Het leverde wel een paar mooie fotootjes op.
Wat hebben deze dwergtulpjes met Pasen te maken ? Het antwoord is eigenlijk "niets", ze komen alleen toevallig nu met Pasen in bloei ! Ze zijn nog geen 10 cm hoog zodat ze bijna geen wind vangen. Dat zal morgen een voordeel blijken te zijn. Dat belet niet dat ik de kleur ervan heel mooi vind. Met al dat gewoel en gewroet in de tropenborder zou een mens bijna vergeten van ook eens elders in de tuin rond te kijken. Nu heb ik wel de luxe dat je heel de tuin niet in één oogopslag kan overzien. Als je alles wil bekijken moet je moeite doen om eens rond te wandelen !
Zalig weertje de voorbije dagen. En we krijgen vandaag en morgen nog meer van dat. We gaan ons nog even niks aantrekken van volgende weekend. Dat geluk hebben we tegenwoordig. Vroeger dikwijls meegemaakt dat het een ganse week mooi weer was als we moesten werken. Tegen dat het dan weekend werd was het mooie liedje meestal uit ! Dat probleem is nu van de baan. De honden hebben er ook met volle teugen van genoten en geef ze eens ongelijk !
De kikkers krijgen ook zin om paartjes te vormen. Zo'n kikkerhuwelijk houdt niet lang stand. Er zijn constant kapers op de kust en iedereen doet het met iedereen ! De sterkste genen worden doorgegeven en dan zou je verwachten dat er mooie kindjes van komen. Maar nee hoor, het zijn allemaal dikkopjes !
Op mijn leeftijd begin ik er niet meer aan om nu nog een nieuw nestje te maken. Onze fladderende vriendjes denken er deze tijd van het jaar anders over. Getuige daarvan zijn deze eenden eitjes. Daarstraks was ik de laatste 2 grote Miscanthus aan het uitspitten, op een moeilijk bereikbare plaats tussen de vijverrand en een kruipende sierden, toen het onheil geschiedde. Zonder het te weten zaten we midden in het legsel van de familie Kwak. Resultaat was 3x omelet en nog 4 eieren onbeschadigd. Ze terugleggen was geen optie want zonder de Miscanthus hebben ze niks bescherming tegen de eksters of kraaien die altijd wel een eitje lusten. Ze zelf verder uitbroeden vond ik nogal omslachtig, komt daarbij dat zo'n eendje het eerste levend wezen dat het ziet als het uit z'n ei komt voor mama of papa aanziet.
Dit jaar dus geen baby eendjes zoals vorig jaar en een misnoegde eendenfamilie. Je kan toch nooit goed doen voor iedereen !
Wie wel blij was <as de familie woef. De Berners vinden zalig om met zulk weer een ganse middag in de tuin te spelen. Hier komt de jongste eens kijken of ik er nog wel ben !
't Was een heerlijke lentedag gisteren. Met een weliswaar koude start maar een uitbundig zonnetje en niet te veel wind was het genieten. Dat genieten wil niet zeggen dat we heel de dag op onze luie krent hebben gezeten. Verre van ! We hebben de tuinschutting een vers likje beits begeven nu ze nog goed bereikbaar was. Dan kunnen we eerstdaags het plekje waar o.a. de Fatsia heeft gestaan opnieuw beplanten. Dit keer met meer zonneminnende planten want door het verdwijnen van de sparren bij de buurman is hier een totale nieuwe situatie ontstaan. Van schaduwtuin naar volop zon tuin. De Fatsia hebben we met pijn in het hart naar de GFT bak doorverwezen. Hij zag er al niet meer uit nadat er een boom was op gevallen deze winter en verplanten was geen optie. Hij zat met z'n wortels onder de klinkers van de tuinbank en de kabel naar een tuinlamp.
Ik weet het, alles is doenbaar maar al dat werk voor een reeds zwaar beschadigde plant zag ik niet zitten. Er komt sowieso een nieuwe Fatsia een paar meter verder naar achter in de tuin waar nog wel schaduw is.
Vandaag lijkt me bijvoorbeeld een leuke dag om op plantenjacht te gaan. Maar eerst even dit op de site zetten en met de Berner familie gaan wandelen. En dan nog even langs ons vader en daar met de bulldog gaan wandelen. Wie durfde ooit beweren dat gepensioneerden veel tijd hebben en zich vervelen ?
Een tijdje geleden ging buurman z'n haag laten toppen. Hij had het op voorhand laten weten zoals goede buren dat doen. De haag zou zo'n 170-180 cm hoog worden zodat hij niet meer op de ladder moest staan om de haag te knippen. Groot was mijn verbazing toen ik 's middags thuis kwam en er plotseling een gat in de haag zichtbaar werd op zo'n 1.20 meter boven de grond.
Mislukt experimentje ? Neen, het bleek plots de bedoeling dat de ganse haag op die hoogte moest komen omwille van later gebruiksgemak bij het snoeien. Dat er van wat privacy niet veel meer overblijft en dat er aan de andere kant van de haag ook mensen wonen was blijkbaar ondergeschikt. Persoonlijk ben ik aan die privacy wel vrij gehecht. De buren hoeven niet te weten wat er op mijn bord ligt als ik 's zomers in de tuin wil gaan eten !
Nu wonen we in een gemeente met redelijke forse tarieven voor het recyclagepark. Toen buurman hoorde dat dit serieus wat kon gaan kosten om die massa aan snoeisel af te voeren werd heel het idee snel op "hold" gezet. Gevolg is nu een gat van zo'n metertje breed. Nu loopt Taxus gelukkig wel terug uit maar voor dit ooit dichtgroeit zijn we wel een aantal jaartjes verder.
Dus ben ik nu een aantal heesters aan het verplanten en de grootste komt voor het gat te staan. Anders had ik me weer heel de week zitten vervelen en nu heb ik tenminste weer wat om handen.
Benieuwd wat de toekomst nog allemaal te bieden heeft ?
Het is al een heel stukje warmer dan pakweg een week geleden. Zo te zien heeft de winter nergens grote schade aangebracht. Iets verderop in de straat stond een collega tuinier beteuterd naar zijn gans bevroren stammetjes van zijn bananenboompjes te kijken. Hij had enkel aan de voet wat isolatie aangebracht. Misschien voldoende voor een wintertje zoals we er de vorige jaren een paar hebben gehad maar niet voldoende voor deze vrieskou !
In de serre is het nooit kouder dan +2° geweest, geen probleem dus voor palmen, yucca's & Co.
De bloemen van de Helleborus zagen er een week geleden belabberd uit. Helemaal slap met een ijzig jasje aan. Je zou denken "dat komt nooit meer goed" maar de natuur heeft dit voorzien. Ze staan terug mooi rechtop alsof er nooit iets aan de hand was.
De laatste sneeuw is vandaag ook weggesmolten, alleen aan het ijs van de vijver kan je nog zien dat we een fameuze winterprik hebben gehad.
Planning voor volgende dagen : de grasmat "fatsoeneren" en kalk geven. En misschien zondag een terrasje doen ?
De foto hierboven werd exact één week voor de onderstaande genomen !
De trachycarpus naast de vijver heeft geen last gehad van de kou. Hij staat daar al jaren en kan tot -16° gaan vooraleer in de problemen te komen. Het enige dat we gedaan hebben was de meeste sneeuw met een borstel van de bladeren halen om te beletten dat deze zouden afknakken onder het gewicht van al dat witte spul.
Ons haantje heeft dubbele pech. Niet alleen is deze week het laatste hennetje gestorven zodat hij helemaal alleen zit. Maar komt daar dan nog bij dat kippetjes allemaal graag bij mekaar kruipen voor de warmte en je zal begrijpen dat het barre tijden zijn voor ons haantje. En dat zal nog wel even blijven want door de vogelgriep liggen alle dierenmarkten en winkels waar normaal pluimvee te vinden is op apengapen. Niks is nog normaal tegenwoordig! Vloeibaar water voor de kippen is ook niet vanzelfsprekend. Voor je het weet is heel de boel bevroren en je kan er moeilijk zout of antivries indoen. Dus lopen we enkele malen per dag met de waterkoker naar buiten om de drinkbak te ontdooien. Tegen zondag zou de temperatuur overdag boven de nul uitkomen en is dat weeral een job minder.
Mooi is het allemaal wel maar het mag gaan stoppen. Met 100kg knettergekke Berner Sennen honden gaan wandelen en daarbij rechtblijven op een bevroren ondergrond is ook geen sinecure. Ik zou mijn botten liefst intact willen houden! Nog één dag, dat moet wel lukken zeker!
Het is frisjes buiten, zelfs voor februari. Een week geleden was het +11°, nu is het 's nachts -11°C. Mens en vooral dieren en planten moeten zich maar zien aan te passen.
Voor ons is het relatief simpel, een dikke trui en de thermostaat een graadje hoger en hopla, opgelost !
Voor onze vriendjes buiten is het iets lastiger ! Water zoeken is niet zo'n probleem, vogels kunnen ook perfect sneeuw gebruiken, Het zou erger zijn moest het zo koud zijn zonder sneeuw. Eten vinden is wel veel lastiger met zo'n sneeuwtapijtje. Wist je dat zo'n klein vogeltje als een meesje of een roodborstje een lichaamstemperatuur van zo'n 40° moeten behouden ! Dat lukt alleen door regelmatig veel te eten en daarbij kunnen wij helpen met voederschaaltjes met zaadjes, mezenbollen en dergelijke. Onze vriendjes zullen er blij mee zijn. Ze zullen ons in de lente bedanken met concertjes en door veel schadelijke insecten te eten. Als dat geen win-win is !
In de serre ben ik er tot nu toe in geslaagd om de temperatuur niet lager dan +2° te laten dalen. De elektriciteitsmaatschappij zal me dankbaar zijn ! En op de zonnepanelen moest je ook niet rekenen, onder een pak sneeuw maken die dingen weinig of niks. Tot gisterennamiddag een sneeuwlawine van het dak afschoof en de panelen vrij kwamen te liggen! Op slag 1500W erbij, oef !
Scroll eens terug naar 23/1. Da's net 2 weken geleden. Bekijk de foto's van toen eens en vergelijk ze met die van vandaag, veel groter kan het verschil niet worden!
Koning winter is gisterenavond langsgekomen en is van plan nog even te blijven. Er ligt zo'n goeie centimeter sneeuw en de temperatuur ligt zo om en nabij -1.5°C. De Berners vonden het daarnet best leuk buiten in de sneeuw, ik iets minder. Als je met 2 maal 50kg Berner Sennen op 8-pootaandrijving op sneeuw en ijs staat heb je om goed te zijn eigenlijk pinnen onder je schoenen nodig om recht te blijven.
Toegegeven, de sneeuw levert ook mooie beelden op. Waarschijnlijk ook omdat we het niet elk jaar meemaken is het telkens een magisch moment als de vlokjes dan toch eens beginnen te dwarrelen. Dat laagje sneeuw is eigenlijk goed voor de tuin, de vorst kan veel minder snel in de bodem doordringen en da's dan weer goed nieuws voor het jonge groen dat de laatste tijd overal al kwam piepen met het idee dat de lente al begonnen was.
Die lente is nu eventjes ver weg. Halfweg volgende week zou de minimum temperatuur onderuit gaan tot -10° en lager. We kunnen er over zagen en klagen maar dat helpt toch niet. Je kan er veel beter van genieten, al is het van achter glas. Dan is het toch zo slecht nog niet!
Gisteren werd het hier nog ruim 11°. Compleet met een zonnetje en fluitende vogeltjes waande je je in de vroege lente. Dat wordt blijkbaar de volgende dagen anders.
De kou zal vanavond van het noorden uit ons landje veroveren. Hier in de Kempen zitten we dus op de eerste rij om kennis te maken met sneeuwvlokjes en/of ijzel. Alleszins hebben we gisteren naast opruimen ook o.a. de Hebe een fleece-dekentje gegeven om de ergste kou enigzins te temperen. De nu kale Tetrapanax op de foto hieronder krijgt morgen nog een kokertje van CV-isolatiebuis rond z'n stam en de groeipunt. Dan is er nog één Formium in pot die al enkele jaren heel de winter buiten blijft maar die mag vanaf zondag even de serre in voor een paar dagen. Deze Formium is een zeer sterke soort maar -9°C zou waarschijnlijk toch iets te fris zijn.
Vanuit de koude serre mogen de Fuchsia's ook even naar warmere oorden (de veranda) en dan zijn we er zo ongeveer klaar voor om Koning Winter te kunnen ontvangen.
Hopelijk valt er niet teveel sneeuw want dan beginnen de dennen gevaarlijk te kraken. Eén omgewaaide boom (van de buren) per winter is genoeg voor mij! Anderzijds is de sneeuw een goed dekentje om de neuzen van de bloembollen die al boven de grond komen piepen te beschermen tegen de ergste vorst.
Nu alles kaal is kan je ook op andere dingen letten waar je in de zomer nauwelijks oog voor hebt. Zoals de stam van de slangenbast esdoorn. Eigenlijk zijn er verschillende soorten binnen deze familie die allemaal een prachtig getekende bast hebben. Zo zijn deze kleinere bomen heel het jaar door mooi om te bekijken !
Een variatie op "the Summer of '69" van Bryan Adams die elk jaar hoog eindigt in de Top 1000 aller tijden. Welk weer het was begin juli 1969 weet ik niet zo direct meer maar begin juli 2020 toen deze foto's werden genomen was het weer niet zo denderend. Het was dikwijls bewolkt en de grote hitte moest nog komen. We hadden wel al een kurkdroog en zonnig voorjaar gehad waardoor we in mei de sproeier al moesten boven halen.
Vlindertjes waren toen alom in de tuin aanwezig. Op de foto's hieronder zie je er enkele van : dagpauwoog, scheefbloemwitje, gehakkelde aurelia, kleine vuurvlinder, ... . Op de eerste vlinder van dit jaar zal het nog wel even wachten blijven.
Gisteren was het weer regenachtig maar superzacht van temperatuur. Dat zou volgende week wel eens anders kunnen worden. Volgens de laatste weerprognoses zouden we tijdens het weekend en begin volgende week temperaturen krijgen die zelfs overdag nog met moeite boven het vriespunt geraken en met kans op sneeuw! Zou er dan toch nog wintertje komen ?
Ik ben Roger
Ik ben een man en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is jong gepensioneerde.
Ik ben geboren op 29/05/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, fotografie, zeewateraquarium, modelbouw, ....
Bernerhof
