Deze morgen vroeg vertrokken uit Pamplona, het is toch altijd zoeken om een stad uit te raken. Voordeel is dat je dan altijd wel iemand ziet van de voorbije dagen. Route aangepast om toch maar het kerkje van Sta Maria de Eunate te zien. We vroegen ons de eerste kilometers af of er iets mis was met onze fiets. Maar nee, het was bergopwaarts en asfalt dat niet liep. De geneugten van de dag ervoor vloeiden dan ook vlotjes uit ons lichaam weg. We zwoeren op een korte ritdag niet zoveel meer te drinken. Maar dat zijn ook de momenten waar je van geniet. De geur van de brem in bloei, van de korenvelden en alle andere zaken in de natuur. Een roofvogel die boven je hoofd mee aan het vliegen of glijden is. De voldoening als je weer een lastige helling genomen hebt. Dat zijn allemaal dingen die je niet ervaart als je met de auto door het landschap raast naar je eindbestemming. Of eens stoppen in het kerkje van Sta Maria de Eunate, daar mensen uit België tegen komen die respect hebben dat je dit doet. Het doet toch wel deugd. Dit is echt een prachtige streek. We zijn dan door puente de la reina gereden of gewandeld. Prachtige kerk bezocht. Aan het beroemde brugje zijn wij dan ook beroemde Belgen geworden. We zijn geïnterviewd geweest door de Duitse tele 5. Ook een Nederlander gezien op de brug met een praatje. Gevolg was dat we 4 km teveel geklommen hebben aan 7 %. Het was ondertussen al tegen de 30 graden en veel zon.We zijn dan iets gaan drinken in Mañera. Hier een gesprek in het Duits begonnen met een Nederlander. Ik ondertussen in het Spaans met Columbianen over mijn fiets. Denk dat dit de echte Camino is. Moet wel zeggen dat we vannacht in een appartement slapen voor ons alleen. Wou nog wel eens dicht slapen na drie nachten in een stapelbed. Er staat ook een wasmachine die al gebruikt is.
|