Was Kim de jongste van de drie kinderen ? Veel wordt op dit proces gezegd maar nog veel meer wordt verzwegen. Hoe was de omgang met broer en zus. Jaloersheid tussen de kinderen onderling speelt een rol van de hoogte van een serieuze wolkenkrabber. Haalde Kim, verwend door zijn moeder, de haat of pesterijen van zijn broer op de hals ? Ik zag onlangs een film "the making of a serial killer" Een bij geboorte mooi normaal kind, wordt een lieve kleuter en wat later een seriemoordenaar. Dat de verhouding met ma en pa archie slecht was, is duidelijk. Voor mij is ook duidelijk dat Kim eerst zijn ouders wilde vermoorden, maar daarvan weerhouden werd door een boel wetmatigheden. Dan maar een handvol wildvreemden met minder kans om ontmaskerd te worden als dader.Eerst een dametje op leeftijd. Hé, hoe makkelijk was dat. Nu dan maar wat babytjes. Wat in het hoofd van de man omgaat zal niemand ooit te weten komen, De grove fouten die ma of pa en/of familieleden gemaakt hebben om dit monster te creeëren zullen ze allen wijselijk verzwijgen.
Wordt het niet stilaan tijd voor de weledele heer Rik Torfs Professor Kerkelijk Recht, om wat af te kikken van de veelvuldige laatste showen die zich mogen verheugen over zijn goedlachse aanwezigheid. De professor geeft dan ook blijk van graag van de partij te zijn. Alleen zou hij het liefst altijd in dialoog gaan met janenalleman. Moet hij even het woord laten aan anderen, dan is dit tegen zijn zin en dat is duidelijk te zien aan zijn zenuwachtig gedraai en aanhoudend genip aan zijn glas . Ook zijn goed voorbereid 'grappig' weerwoord is meestal lauwe soep met belegen balletjes
Beste Griet, Lees je collum elke week met plezier. Geen ergernis hier dus, maar veel blijheid. Waarom zo blij vraag je ? Wel hierom Grietje. Je citeert heel wat in de Engelse taal en gelukkig, maar geen vertalingen tussen haakjes. En hier komt dan als naar gewoonte mijn ergernis uit het hoekje. Journalisten die simpele Engelse zinnetjes citeren en er voor de minder goede verstaander gauw de vertaling tussenhaken gooien. Ik ben er haast zeker van dat alle lezers van jouw heerlijke collums de Engelse taal genoeg machtig zijn om van jou te genieten. Die dat niet doet leest je niet punt uit. Dat is mijn vaste overtuiging lieve Griet Tot leesgenot weldra.
Lang geleden, maar nu erger ik mij alweer zo erg dat ik mij aan het schryven waag. Waarom dan ? Wel hierom: Ivo Michiels wordt herdacht in een literaire manifestatie op 13 januarie. Ik heb heel nare ervaringen met de man.Edoch ga ik wachten om die op deze blog te gooien nadat ik rustig alles in mijn brein opgeschoond heb. nu voel ik mij te kwaad om geloofwaardig te blijven. Mocht iemand nieuwsgierig genoeg zijn naar mij verhaal dan moet ie maar contact opnemen met mij of mailen,
Daar zou een mens een meuskuif van krijgen. Ik bedoel haren die van woede en ergernis gaan rechtopstaan. Hoor ik daar op de radio een journalist verklaren dat advokaat Vermassen bij hoog en bij laag de onschuld van zijn klient uitschreeuwt. Indien de journalist van dienst op terzake naar het intervieuw met Vermassen had geluisterd dan had hij niet zo'n totaal van de pot gerukte onzin uitgekraamd. Heeft hij wel geluisterd dan is hij de stom om te helpen donderen. Laat het niet aan je hart komen Jef. Eén journalist maakt nog de hele VRT-ploeg niet en nog minder de hele intelligenteVlaamse Canvaskijkbuisfamilie
Je houdt het voor onmogelijk en toch werd mijn vrees bevestigd : de uitzending op Arte van de beruchte Hendrik de achste werd gedubd in het frans. Ik kon een schreeuw van ongeloof niet bedwingen. Dat durven ze niet. Toch wel, ze durven. Hoe durven ze zo'n prachtige serie, met de meest sublieme Engelse acteurs dubben in het Frans.Ik verklaar mij nader. Ik had de allereerste uitzending gemist. Nu dacht ik zo : goed, geen Nederlandse onderschriften op Arte. soit : mijn Engels is niet perfect, maar allee, goed genoeg om Cromwell, en zijn kuiperijen te begrijpen. Ofschoon mijn Frans plusminus evengoed is als mijn Engels verdween Arte met een muisklik van mijn scherm. Een vraag aan de dubbers : wat kost het om deze prachitge serie te dubben ? wat kost om er ondrschriften voor te maken ? Vegelijk : en laat deze misbaksels niet meer los op de kijker. Wat een geluk dat wij ons bakje bijdehand hebben en wegzappen geen enkel probleem meer is.
Is het echt al zolang geleden ? Welja van april al. Ik moet dringend mijn leven beteren en er opnieuw voor gaan zou Ben Crabbé zeggen. De goeie man, ik zie hem zo graag. Geen aflevering wil ik missen. Een dag zonder Ben is een verloren dag. Dat klinkt goed, net een schlager. Maar waaraan ik me erger. Dat was toch het doel van mijn blog. Nu dus, ik vind het aanstootgevend dat sommige veeartsen hun peuter, kleuter of pas uit het ei gekropen nageslacht, al die pijnlijke ingrepen op dieren in levende lijve laten meemaken. Waar zitten de psychologen ? Ik vrees nu al voor de adolescent dat het kind van nu zal worden. Ook ik, belegen studente psychologie, draai mijn hoofd weg als de veemishandelaar de balletjes van een ezeltje platknijpt om ze leukweg eruit te snijden. Je zal als klein jongetje met een zenuwstelseltje dat beter rijpt met verhaaltjes van kabouters, elfjes, sprookjes en vlindertjes in de wei.
Dit wou ik aan de hele wereld zeggen : ik heb het middel gevonden tegen slapeloosheid. Neen geen medicijn, geen 'natuurprodukt' geen plantenextract, geen pillen of tabletten. Niets daarvan. Nu bent u nieuwsgierig ? Wel, laat ik het zo zeggen : verveling is het middel, slapen is het doel. Zo ging het vroeger : ik ga naar bed, doodmoe, maar eens in bed ben ik plots klaarwakker. In mijn hoofd floept de film van de dag aan, met alle toe- en misstanden, foute uitspraken, miskopen, tout court de hele santaboetiek met alle gepieker vandien. Nu dus : ik zet mijn radiotoestel aan en leg een cd op met een luisterverhaal van een schrijver, liefst een goeie, één die je graag lees : Kees Van Kooten b.v. Ik luister geboeid en voor ik het besef ben ik vetrokken. De volgende nacht : hetzelfde verhaaltje, maar ietske verder en krak hetzelfde scenario. Verveling is dus niet de juiste benaming voor 'middel ' Het verhaal is prachtig, boeiend en humoristisch en toch praat Kees mij in slaap. En vooral : geen gepieker meer. Mocht je dit ooit lezen Kees, ik ben je nu en tot in der eeuwigheid dankbaar.
Geplaatst: Wo 02 Feb 2011, 16:12 Onderwerp: geschokt
Onwaarschijnlijk maar toch de verschrikkelijke waarheid : na meer dan vijftig jaar kom ik tot de afschuwelijke vaststelling dat mijn broer, zes jaar ouder dan ik, toen vijftien jaar mij heeft willen vermoorden.Dat hij niet van mij hield, en mij als kind, regelmatig sloeg, wist ik nog wel maar dat was na ons volwassen leven reeds lang vervaagd. Hoe ik tot dit besef gekomen, schrijf ik nu op in een verhaal dat ik misschien naar een uitgever stuur. Die broer is al twintig jaar dood. Maar zijn kinderen en kleinkinderen leven nog. Daarom ben ik behoedzaam. De gedachte dat ik toen zo eindeloos naief was om het niet in te zien lijkt mij nu onbegrijpelijk En waarom komt dit mij plots na zoveel jaar, zo helder voor de geest ? Misschien is er één lezer die iets in dien aard heeft meegemaakt ? In elk geval is het opschrijven in dit hoekje al een soort van troost. Felicie
Wilders staat op dit ogenblik terecht voor zijn uitspraken van weet ik veel. Mijn mening : niet hij maar de "geestelijke leiders" die de zogezegde fatwa hebben verkondigd zodat de eerste de beste minus abens een mes mag trekken of een kogel door het lijf van Wilders schieten en daarbij naar alah wordt getrans- porteerd waar hij de rest van zijn 'leven' verwend zal worden door een groot aantal jonge maagdekens. Wie een ietsie pietsie empathie in zijn brein heeft, moet het zich maar eens voostellen. Ik zou geloof ik ook vuur spuwen.
Er is alle hulp voor mij, ik sta nooit alleen.
