Alléé we staan weer met de kippen op, gisteren zijn we er samen mee gaan slapen. Om 8 u zijn we gaan slapen. Vandaag 5 u 30 op. Het is een heel stuk frisser, maar dat geeft niet hoor, want het wordt een lange busreis vandaag. Natuurlijk voorzien van de nodige stops.
Urcos is het eerste dorp waar we halt houden. Op de markt eten de peruanen hun ontbijt. Ze worden niet graag gefilmd. Hoe zou je zelf zijn. Maar overal waar je stopt zijn er ook altijd cadeautjes. Het probleem is dat het ongeveer altijd dezelfde zijn.
Onderweg staan er natuurlijk veel lama's. Nu kan ik eindelijk de namen onthouden : de vicunia, de lama, de guanaco en de alpaca. De wol van de alpaca is de duurste.
We hebben in de bus ook cocabladeren vermengd met kalk gegeten. Dit zou veel energie moeten brengen. Je voelt inderdaad wel de verdoving. De gids, Mozes lacht er mee en zei dat je een wandeling van een uur gemakkelijk in een kwartiertje kan doen. Maar ik vind dat het vies smaakt.
Het is een wisselvallige dag. Het heeft fel geregend en na een paar minuten scheen de zon weer, en dan was het weer onmiddellijk 25 graden.