Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Eeuwelinge uit Beveren-Leie gevierd op zondag 3 augustus Joanna Bryuneel, in de volksmond Jeanneke genoemd, woonde tot voor enkele jaren aan de Tomberg te Beveren-Leie.
“Het is mij, echt gemeend, een waar genoegen om namens de provincie West-Vlaanderen en ook een beetje namens het stadsbestuur van Waregem, alle bewoners van Waregem en in het bijzonder namens de Beverse bevolking, hier een woordje van hulde te mogen brengen aan U, Jeanneke, de familie en de vele vrienden. Honderd jaar jong zijn, daar kunnen wij met zijn allen van dromen.
Een 100-jarige in ons midden hebben is niet alledaags, vandaar dat dit ook enige luister en fierheid met zich mag meedragen. Om 100 jaar te worden moet u natuurlijk ook wel een beetje geluk hebben met de gezondheid, maar ook wat geluk om wat kwaliteit van het leven over te houden. Het ligt dicht bij de 1 op 50.000 mensen die de titel van eeuwelinge mogen dragen en dat is U van harte gegund. Denken we maar dat onze eeuwelinge 2 oorlogen heeft meegemaakt. De opkomst van de TV meemaakte enz… Op een moment als dit blikken we dan ook graag een eeuw terug”, zo begon provincieraadslid en schepen van Waregem Rik Soens
Jeanneke Bruyneel werd geboren op 4 augustus 1914 te Wielsbeke. Dit maakt deze verjaardag nog zoveel specialer dan andere 100-jarigen. Geboren worden op de dag dat de Grote Oorlog begonnen is. In de provincie West-Vlaanderen bent u de enige die deze titel kunt dragen. Maar ik denk dat u niet de enigste van West-Vlaanderen, maar van gans België bent.
De gevierde is geboren in een gezin met nog 4 broers en 2 zussen. Ze doorliep het kleuter-, lager- en daarna de naaischool, tot haar zestiende jaar, in het klooster te Wielsbeke. Na haar schooljaren ging Jeanneke het huishouden doen bij haar grootmoeder en tantes, maar ook bij andere families ging ze een handje toesteken om wat te helpen en zo de zorg in de gezinnen wat te ondersteunen. In die periode leerde ze ook haar lieve echtgenoot Fons kennen. “Dat ging nogal raar”, wist Jeanneke te vertellen. Haar vader was veldwachter en dus ook verantwoordelijk voor de verkoop van de fietsplaten. Zo kwam Fons bij Jeanneke thuis een fietsplaat kopen en kocht er onmiddellijk ook Jeanneke bij.
Ze huwden en kwamen algauw aan de Tomberg in Beveren-Leie wonen. Het gezin werd gezegend met 5 kinderen: Jan, Pol, Germain, Thérèse en John. Jeanneke heeft altijd ingestaan voor het huishouden en de opvoeding van de kinderen. Het zal wel niet altijd gemakkelijk geweest zijn om, met één loon, 5 kinderen groot te brengen. Maar eenieder, familie, vrienden, buren… waren steeds welkom bij Jeanneke en Fons. Het was er soms wel druk en dat had Jeanneke graag. Fons daarentegen af en toe wat minder. Toen ikzelf (schepen Rik Soens) als 15-jarige kerel eens ging aanbellen om te vragen of chiroleider Germain thuis was, antwoordde Fons prompt: “Germain, thuis, hij heeft zelfs geen tijd om een skete te laten”. Dat typeerde de drukte ten huize van Jeanneke.
De eeuwelinge maakte graag tijd vrij voor haar goede vriendin Maria Messiaen. Ze had ook tijd om naar de vrouwenbond te gaan. Op latere leeftijd werd ze lid van Okra en Ziekenzorg. Ze was ook heel leergierig en las graag een boek. Zo heeft ze waarschijnlijk de ganse toenmalige bibliotheek van Beveren uitgelezen. Op vandaag leest ze nog elke dag de krant, want ze weet graag wat er in de omgeving reilt en zeilt. TV kijken is ook een van haar bezigheden, zelfs de Rode Duivels volgde ze op de voet tijdens de Wereldkampioenschappen.
Op de vraag hoe wordt je nu 100 jaar antwoordde ze:” Rustig en kalm leven en goed eten en slapen. Een beetje geluk hebben met de gezondheid en zo nu en dan kan een elixierke geen kwaad. Content zijn met alles wat er voor u gedaan wordt, en Jeanneke is content en dankbaar voor de goede zorgen die ze krijgt in het rusthuis in Ingooigem.
Dit was zowat de levensschets van de gevierde. Schepen Rik Soens wenste Jeanneke nog veel mooie dagen samen met haar kinderen, haar 5 kleinkinderen, 5 achterkleinkinderen, vrienden en familie. Hij maakte nu al een afspraak voor volgend jaar en mocht Jeanneke in naam van de provincie een tinnen schaal overhandigen”, naar schepen Rik Soens.
Om het interview op Focus/WTV te bekijken klik hier.
Eric en Monique uit Beveren-Leie vierden gouden jubileum In Beveren-Leie werden Eric Debruyne en Monique Vervalle uit de Poekelaan, op zaterdag 21 juni 2014, ontvangen op het gemeentehuis ter gelegenheid van hun 50ste huwelijksverjaardag.
Eric is geboren op 21 maart 1938 te Ingelmunster, als jongste van zes. Op zijn 14de jaar begon Eric aan zijn beroepsloopbaan in weverij Mokette waarna hij, tot aan zijn lederdienst, nog kort tewerkgesteld was in een schoenmakerij, als schilder en in een bakkerij. Na zijn legerdienst te hebben vervuld werkte hij 13 jaar in weverij Neirynck-Holvoet. En in 2003 sloot hij zijn beroepsloopbaan af in weverij Verstraete-Hohn waar hij een 30-tal jaar werkzaam was.
Monique is geboren op 25 november 1944 te Kuurne. Ze groeide op in een gezin met nog 2 zussen en 1 broer. Ze begon haar loopbaan op haar 17de als naaister bij de firma Solintex. Het gouden paar leerde elkaar kennen bij Van Wonterghem te Kuurne. Enkel jaren voordat Monique en Eric in het huwelijk traden verhuisde het ouderlijk gezin van Monique naar de Pontstraat in Beveren-Leie.
En zo werd op 19 juni 1964 het paar in de echt verbonden op het gemeentehuis in Beveren-Leie. Het jonge paar ging zich in Ingelmunster vestigen om 10 jaar later in de Poekelaan te komen wonen. Met de geboorte van hun zoon Claude hield Monique haar loopbaan voor gezien en stond ze in voor de opvoeding van Claude en voor het huishouden. Maar ook haar ouders en schoonouders mochten, op hun ietwat oudere leeftijd, op haar zorg rekenen. Intussen zijn Eric en Monique de trotse grootouders geworden van Sjorn en de overgrootouders van de pasgeboren Dagiano. Beiden zijn nu ook frequente TV kijkers geworden en genieten van de verscheidenheid aan programma’s via hun schotelantenne. Vooral programma’s die over interieur schikken handelen, genieten de voorkeur van Monique. Daarnaast is Eric een echte keukenprins geworden. Terwijl Monique instaat voor het onderhoud van de woning staat Eric in de keuken, en zijn gerechten en verse pistolets worden meer dan gesmaakt
Goud voor Albert Vandekerckhove en Cecile Vanrobays
Goud voor Albert en Cecile uit de Kleine Heerweg Beveren-Leie In Beveren-Leie werden Albert Vandekerckhove en Cecile Vanrobays uit de Kleine Heerweg in Beveren-Leie op zondag 22 juni ontvangen op het gemeentehuis ter gelegenheid van hun 50ste huwelijksverjaardag
Albert is geboren te Hulste op 24 april 1940 als voorlaatste in een gezin met nog drie broers en een zus. Na zijn lagere school aldaar trok hij nog één jaar naar het VTI in Waregem waar hij de richting timmerman volgde. Eén jaar erna begon Albert aan zijn beroepsloopbaan. Hij werkte een 15-tal jaar als meubelmaker bij de firma Vandecasteele te Hulste. Ondertussen vervulde hij ook 12 maanden zijn legerdiensten en was eerst gekazerneerd inTurnhout, daarna in Neheim en tot slot in Bensberg. Verder werkte Albert nog een 3-tal jaar bij de firma Degezelle te Kortrijk. Vervolgens werkte hij 15 jaar bij de firma Waribo te Beveren-Leie en eindigde zijn loopbaan in 1996 bij timmerwerken Declerck te Desselgem waar hij met brugpensioen ging.
Cecile is geboren in Beveren-Leie op 6 juni 1942 in een gezin met nog één broer en twee zussen. Het gezin woonde in de Sint-Jansstraat (in de reke van den Tap). Ze liep er uiteraard naar school in het klooster en begon haar beroepsloopbaan op haar 14de. Zowat 25 jaar werkte ze als stikster en bobijnster bij de firma Byttebier-Gaspar in Beveren-Leie. In haar jonge jaren hielp ze ook nog wat in de bakkerij van haar buur Albert Coussement.
Albert en Cecile leerden elkaar kennen in de dancing van Van Wonterghem te Kuurne. Daar sloeg de vlam over en 2 jaar nadien verschenen ze, op 20 juni 1964, voor de ambtenaar van de burgerlijke stand in Beveren-Leie. Na hun huwelijk gingen ze zich eerst in de Sint-Jansstraat vestigen, om daarna te verhuizen naar hun huidige woning in de Kleine Heerweg, waar ze graag geziene gasten zijn. Albert werkt heel graag in zijn moestuin. Hij is ook een verwoed petanquespeler. Op maandag en donderdag speelt hij in De Parette te Harelbeke en op dinsdag is hij in Hulste aan het spel. Samen genieten ze in het seizoen graag van de weekends in Westende-Bad. Ook daar is het petanquespel niet weg te denken. Cecile is een bezige bij en haar huishouden moet steeds piekfijn in orde zijn. Daarnaast steekt ze graag een handje toe bij haar zus Rachel. En in de weekends pikt ze graag een gezellig terrasje mee.
Diamant voor Paul en Anna Waegebaert-Deneve
Op zondag 10 november was er feest ten huize van Paul en Anna. De jubilarissen, die op Beveren-Dries wonen, vierden er hun 60ste huwelijksverjaardag.
Hun jonge jaren
Paul is geboren op 26 mei 1929 in Bavikhove. Als tweede oudste van een kroostrijk gezin begon hij op zijn 14de aan zijn beroepsloopbaan bij de post. En dat bleef hij doen tot hij op 1 juni 1989 met pensioen kon gaan. Paul heeft zo goed als aan alle bijscholingen van de post met succes deelgenomen. Paul bleef echter als postbode werkzaam. Hoofdzakelijk omdat die job dicht bij zijn woning en gezin was. Zo was hij werkzaam in Bavikhove, Harelbeke, Desselgem, Ooigem. Hij kon zijn loopbaan in Beveren-Leie afsluiten, waar hij ook zijn meeste dienstjaren werkzaam was. Alle eretekens die de post in de loop van zijn carrière kon geven, heeft Paul ook gekregen.
Knutselen en uitvinden waren enkele van zijn hobbys. Maar Paul was ook leergierig. Zo begon hij in de begin jaren vijftig met zelfstudie, volgde lessen elektronica en behaalde ook zijn diploma. Paul ging dan ook her en der wat herstellingen doen. Dat ging o.a. van scharen slijpen, haardrogers kuisen, grasmachines herstellen tot radios en tvs herstellen. Daarnaast had hij een zwak voor de hengelsport en speelde hij accordeon.
Anna is geboren op 27 juni 1927 in Beveren-Leie. Na haar schooljaren ging ze op haar 14de aan de slag als naaister bij de firma Bijttebier. Dat deed ze tot kort na haar huwelijk, waarna ze nog wat stikwerk heeft gedaan voor een lokaal atelier. In haar jonge jaren was Anna een nogal spring in t veld. Ze kon heel goed zingen en schuwde de planken niet. Een optreden hier en daar was dan ook niet vreemd. Ze werd de witte van Pollie Den Dekker genoemd. Haar vader Leopold, die zelf landbouwer was, kwam uit een familie van dakdekkers, vandaar die bijnaam. En dat is iets waar Anna nu nog met plezier aan terugdenkt.
Agnes brengt Paul en Anna bij elkaar
Paul en Anna leerden elkaar kennen door Agnes, de zus van Paul. Zij was eveneens werkzaam in het atelier van Bijttebier. Anna en Agnes waren twee vriendinnen en kwamen af en toe in elkaars ouderlijke thuis over de vloer. Zo leerden de jubilarissen elkaar kennen. Op 6 november 1953 werden ze in de echt verbonden door toenmalig burgemeester Jules Callens. Het jonge gezin breidde algauw uit en na Dirk kwam Tom, Els en Henk. Naast de zorg voor het huishouden werd breien de passie van Anna. Het aantal truien die Anna voor haar kinderen, familie en anderen breidde zijn niet te tellen.
Herinneringen
Ze koesteren mooie herinneringen aan de tijd dat ze samen met de kinderen gingen kamperen met de tent in Oudemirdun, Friesland. Later zochten ze het iets dichterbij en hebben ze jarenlang met volle teugen genoten van hun stacaravan in Middelkerke. Op camping De Kalcaert was een grote vijver waar Paul veel ging vissen. Samen genoten zij er van de zeelucht en de rust. Het was een zware dobber voor allebei toen de camping opgeruimd moest worden omwille van veiligheidsreden voor het vliegveld.
Nu kijkt Anna graag TV. Paul vult o.a. zijn vrije tijd in achter zijn pc. Hij bewerkt graag fotos en maakt kleine filmpjes met fotos van vroeger en nu, over de kinderen, de zeven kleinkinderen Joeri, Levi, Ann-Sophie, Brecht, Lynn, Björn, en Jens en de 4 achterkleinkinderen Oona, Femke, Ceryl en Celeste.
Goud voor Paul en Godelieve Valcke-Ameye Op zaterdag 5 oktober werden Paul en Godelieve Valcke-Ameye voorgereden aan het gemeentehuis te Desselgem met een oldtimer. Op de kleur na, identiek dezelfde waarmee ze 50 jaar geleden naar de kerk werden gebracht om hun jawoord te laten bezegelen.
Een Gouden jubileum in Desselgem op Beverse Weetjes zullen veel bezoekers denken. Jawel, af en toe maken we een uitzondering omdat er heel wat banden zijn met Beveren-Leie. Zo zal Paul bij de iets oudere bezoekers nog vers in het geheugen liggen. Bij de jongere lezers is juf Marijke uit de Vrije Basisschool in Beveren-Leie al jaren niet weg te denken als peuterleidster.
Paul en Godelieve omringd door kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden, schepen Peter Desmet en Jo Neirynck en burgemeester Claude Croes uit Deerlijk.
Paul is geboren op 2 juni 1939 in Beveren-Leie, in een gezin van zes. Naast vier broers heeft hij ook nog een tweelingzus. Hij liep school in Beveren-Leie tot zijn 14de. Vanaf dan is hij thuis beginnen werken bij zijn vader in het vlas. Op zijn 27ste ging hij aan de slag bij de firma Vrobeton in Desselgem. Vervolgens werkte hij, vanaf zijn 40ste , bij Delospan in Desselgem, en dit tot aan zijn pré-pensioen. Godelieve, die uit een gezin van 7 komt, en nog 2 zussen en 4 broers heeft, werd geboren in Deerlijk op 24 oktober 1942. Tot haar 14de liep ze school in Sint-Lodewijk. Ze begon er haar loopbaan in de textiel bij de firma Vanneste-Verwee.
Paul en Godelieve leerden elkaar kennen tijdens de bierfeesten in de brouwerij te Stasegem. En op 4 oktober 1963 verschenen ze voor de ambtenaar van burgerlijke stand te Deerlijk. Het jonge paar ging zich vestigen in de Deken Debostraat te Beveren-Leie. In 1966 werd hun dochter Marijke geboren en in 1967 kregen ze hun zoon Eddy. Tijd voor Godelieve om op te houden met werken en in te staan voor de opvoeding van de kinderen en het huishouden.
In 1969 verhuisden ze naar de Pieter Carlierstraat in Desselgem (vroeger de Peter Benoitstraat), waar ze nog steeds woonachtig zijn. Met de kinderen naar Hengelhoef of de Moezelstreek waren geliefkoosde uitstapjes voor het gezin. Paul en Godelieve maakten ook heel wat reizen met de bus, zo reisden ze onder andere naar Zwitserland, Lourdes, het Zwarte Woud . Ondertussen kwamen de kleinkinderen Jochen, Elodie, Benoit en Victor. Met hen maakten ze graag een treinreisje naar een of ander pretpark.
Nu zijn ze trouwe en actieve leden van Okra, gaan ze supporteren voor de kleinkinderen die voetbal of handbal spelen of trekken ze naar de judo. Verder steekt Paul nog graag een handje toe bij de kinderen of de buren en tuiniert hij graag. Godelieve luistert graag naar muziek en houdt zich ook graag bezig met allerlei handwerk, vooral kantklossen is één van haar vaardigheden. Nog steeds twee bezige bijen dus!
Eric en Agnes Vuylsteke - Dutoit, die op 8 mei 1963 voor de ambtenaar van de burgerlijke stand in Hulste verschenen, vierden op 14 september hun gouden huwelijksjubileum. Precies 50 jaar nadat hun kerkelijk huwelijk werd ingezegend en dag op dag 52 jaar nadat ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Dat gebeurde toen op de kermis in Harelbeke. Agnes, die met de wagen tot aan dancing Palace gebracht was, werd door Eric op zijn fietsbuis terug naar huis gebracht, en de vlam van toen is tot op heden steeds blijven branden.
Eric is een rasechte Bevernaar. Hij werd er geboren op 14 april 1939, groeide er als jongste samen met zijn 4 broers op en liep er lagere school. In het VTI te Waregem volgde hij houtbewerking en op zijn 16de begon hij zijn beroepsloopbaan. Eerst bij enkele kleine bedrijven, om van 1976 tot 1995 bij de firma Spiessens in Hulste aan de slag te zijn, en er uiteindelijk ook met brugpensioen te gaan. Agnes werd op 8 maart 1941 geboren in Hulste. Ze groeide er op samen met haar twee zussen en drie broers. Na de lagere school volgde Agnes 3 jaar beroepsonderwijs in O.L.V. Bijstand in Kortrijk. Daarna ging Agnes aan de slag als naaister in een atelier te Kortrijk waar dameskledij gemaakt werd. Ze werkte ook nog een aantal jaren in een kinderconfectiebedrijf in Kuurne.
Het jonge paar, dat pas na hun kerkelijk huwelijk ging samenwonen, vestigde zich in de woonst van Eric, gelegen aan de Nijverheidstraat. Een jaar later kwam de ooievaar er op bezoek en die bracht hen een zoon Christ. Vanaf dan stopte Agnes met werken. 2 jaar later werd hun dochter Kathleen geboren en daarmee was het gezin compleet. Ondertussen zijn hun kinderen het huis uit en bouwden hun eigen nestje. En zo werden Eric en Agnes ook de trotse grootouders van Silke, Robbe, Thomas en Jessica. Zon 20 jaar geleden besliste het koppel om een nieuwe woning te bouwen. Ze bleven hun straat echter trouw en hun huidige woonst verrees eveneens in de Nijverheidstraat. Zij het dan iets dichter bij het centrum van Beveren-Leie.
Zowel Eric als Agnes hadden naast hun werkzaamheden heel wat hobbys. Eric was 30 jaar lid van de biljartclub in de Gilde, was 10 jaar lid bij de wielertoeristen in het Sportpaleis en heeft 35 jaar gekampeerd als lid van Vakantiegenoegens, nu Pasar. Eric was er trouwens 10 jaar bestuurslid van kampeerclub Pasar 50+. Op vandaag is Eric wijkmeester bij het plaatselijke OKRA, en stichter van de petanqueclub en Rummikubclub, waar hij zijn grootste hobbys kan uitoefenen. Vroeger waren tekenen, schilderen en naaien de grootste hobbys van Agnes. Later ging ze graag met OKRA lijndansen in Deerlijk. Nu zijn haar grootste vrijetijdsbestedingen nog steeds naaien van eigen kledij, petanquen en Rummikubben. Eric en Agnes kunnen heel wat mooie herinneringen ophalen, van de vele en ook verre, reizen die ze in de loop der jaren ondernamen. Zo kwamen ze onder andere in Turkije, Tunesië, Egypte.... Nu doen ze het iets rustiger aan en is de kust een geliefkoosd plekje geworden om er met hun caravan te vertoeven.
Diamant voor Jacques en Cecilia Op zondagvoormiddag 1 september was er feest ten huize van Jacques en Cecilia Verborg-Lecluyse.
Jacques en Cecilia wonen aan de Kortrijkseweg, Beveren-Leie en vierden er hun diamanten huwelijksverjaardag. Ze huwden op 5 augustus 1953 in Sint-Baafs-Vijve en naar aanleiding van deze 60ste verjaardag mochten ze om 11.00 uur een delegatie van het stadsbestuur ontvangen.
Jacques, die op 23 oktober 1926 geboren is, is een rasechte Bevernaar. Hij was werkzaam als textielarbeider en zelfstandig vlashandelaar. Velen kennen hem dan ook als dusdanig. In 1991 ging hij met welverdiend pensioen. Jacques weet veel over het vlas, hij ging zelfs mee gaan slijten. Het vlas is tot op heden nog steeds een lust van zijn leven.
Cecilia is afkomstig uit Sint-Baafs-Vijve, waar ze geboren werd op 11 november 1926. Zij stond in het onderwijs. Ze gaf jarenlang les aan het vierde leerjaar in de Vrije Basisschool in Desselgem. Schepen Chantal Coussement zat ooit in de klas van Cecilia en dat weten ze zich beiden nog goed te herinneren.
Het diamanten paar kreeg 4 kinderen: Piet, Anne-Marie, Goedele en Veerle. Ondertussen is daar ook al een kleinzoon Steven bijgekomen. Naast het lesgeven stond Cecilia ook in voor het huishouden.
Verre reizen deden ze niet, maar de Ardennen was hun stekje bij uitstek. Ze trokken er meermaals per jaar heen. Ze koesteren dan ook de mooie herinneringen die ze er samen met hun vriendengroepje beleefden, van de vele keren dat ze samen wild gingen eten.
50 jaar Frans en Dina Op zaterdag 27 juli was er feest ten huize van Frans en Dina Dewinter -Vanhee te Beveren-Leie. Dit naar aanleiding van hun 50ste huwelijksverjaardag. Een delegatie van het stadbestuur kwam hen daarvoor ook van harte feliciteren.
Frans is een geboren en getogen Bevernaar en nooit van Beveren-Dries weggeweest. Hij werd geboren op 31 mei 1938. Nadat hij de lagere school doorlopen had trok hij naar het VTI in Waregem. En na zijn legerdienst vervuld te hebben begon hij aan zijn beroepsloopbaan. Hij startte als wever-monteerder bij de firma Verstraete-Verbauwhede in Deerlijk. Later werd hij kwaliteitscontroleur bij Lannoo. Ondertussen volgde hij een D-cursus en kon hij uiteindelijk aan de slag als onderwijzer in het VTI en het VIPSO te Waregem.
Dina werd geboren in Oostrozebeke op 15 juni 1941. Na er tot haar 14de school gelopen te hebben trok ze nog 2 jaar naar Waregem om er naailes te volgen. Op haar 16de ging ze aan de slag als stikster bij de firma Maurice Vanoutryve in Oostrozebeke.
Frans en Dina leerden elkaar kennen in danszaal 'De Zwarte Leeuw' te Oostrozebeke en huwden op 27 juli 1963. Vanaf dan trok Dina mee met Frans naar de firma Verstraete-Verbouwhede waar ze samen hun dagtaak vervulden. In 1970 werd hun eerste zoon Wim geboren en sindsdien zorgt Dina voor het huishouden. Het gezin breidde verder uit en er kwam nog een zoon, Tom bij.
Toen Frans echter 53 jaar was kreeg hij een hersenbloeding. Aanvankelijk kon hij nog met een aangepaste wagen rijden. Toen dat niet meer mogelijk was toerde hij vaak rond in Beveren-Leie met een scooter.
Tot voor twee jaar hebben we heel wat meerdaagse reizen meegemaakt met Ziekenzorg. We gingen meermaals naar Lourdes, bezochten verschillende plaatsen in Frankrijk, Nederland en Duitsland en ieder voorjaar gingen we steevast naar Zandhoven in Limburg. Maar dat is nu verleden tijd, zegt Dina. Naast de verzorging van Frans en haar huishouden vangt Dina regelmatig de kleinkinderen op. Samen genieten ze dan van het gezelschap van hun kleinzoontjes Senne en Tobe.
50 jaar Jozef en Annie
Op 6 juli vierden Jozef en Annie Huysentruyt - Glorieux uit de Courtensstraat in Beveren-Leie hun 50ste huwelijksverjaardag.
Het gouden paar is onder andere lid van Okra Beveren-Leie. Daarnaast is Jozef een verwoed petanquespeler bij PC De Kernelle. Hij is er een graag geziene gast en bouwde in de loop der jaren een hechte vriendschap op met Jan Tijtgat en Jonius Vansteenkiste. Het trio kreeg dan ook niet voor niets de sympathieke naam van De drie musketiers.
Op dinsdag 16 juli brachten beide verenigingen het jubilerende paar een bezoekje om hen van harte te feliciteren en nog heel veel gelukkige en gezonde jaren te wensen.
Diamant voor André en Jacqueline Ostijn-Debaere uit Beveren-Leie
Diamanten paar in Beveren-Leie ontvangen op het gemeentehuis Voor André en Jacqueline Ostijn-Debaere uit Beveren-Leie was het op zondag 26 mei een feestelijke dag.
André en Jacqueline omringt door kinderen, kleinkinderen, hun achterkleinkind Elise, familie en mandatarissen.
André en Jacqueline werden naar aanleiding van hun zestigste huwelijksverjaardag ontvangen op het gemeentehuis in Beveren-Leie. Andre werd geboren op 31 januari 1930 in Harelbeke. Jacqueline op 3 februari 1931 in Beveren-Leie, op een boogschuit van waar ze nu wonen in de Sint-Jansstraat. André en Jacqueline ontmoetten elkaar op 2de Pinksteren op de Kluisberg. Ze maakten al onmiddellijk een afspraak voor de week erop in Het Witte Paard te Deerlijk. Hun afspraken zijn blijven duren en op 23 mei 1953 verschenen ze voor de ambtenaar van de burgerlijke stand in Beveren-Leie.
André liep school in Harelbeke en op zijn 14de ging hij aan de slag bij de firma Demiddel. Hij was er werkzaam als wever en scheerder tot hij zijn legerdienst moest vervullen. Na zijn militaire plichten in Soest te hebben vervuld kon hij er terug aan de slag. Nu wel als chauffeur, want tijdens zijn legerdienst had hij zijn rijbewijs behaald. Nadat de firma enkele jaren later overgenomen werd, ging André terug aan het werk als wever en scheerder bij De Deerlijkse in de Waregemstraat, alwaar hij op 1987 op brugpensioen kon gaan.
Jacqueline, die in Beveren-Leie op de schoolbanken zat, begon haar loopbaan op haar 13de als bobijnster bij de firma Van Marcke, tot bij de geboorte van hun eerste dochter Hilde. Na 8 jaar ging ze terug aan het werk bij de firma Dejaeger in Kortrijk. Toen in 1968 Petra geboren werd zette ze haar werkzaamheden stop om het huishouden te doen en later de 3 kleinkinderen Bjorn, Melissa en Devin op te vangen.
Het gezin trok 19 jaar lang op vakantie naar Middelkerke. Een van de hobbys van André was vissen, ook op zee, en het was feest toen André zijn vangst op de camping verdeelde. Toen de kinderen de deur uit waren spoorden ze 11 jaar lang samen met vrienden met de trein naar Oostenrijk. Nu zijn de hobbys van André o.a. gezelschapsspelletjes spelen in De Meers en Jacqueline legt graag zevens en lost graag woordzoekers op. Beverse Weetjes wenst het paar een welgemeende proficiat!
Maria Messiaen is 100 Vandaag wensen we Maria Messiaen, die tot voor enige maanden in de Kleine Heerweg te Beveren-Leie woonde, van harte proficiat met haar 100ste verjaardag.
In april 2010 had Beverse Weetjes een gesprek met Maria en dat geven we hier graag nog even mee. Oma Maria, zo mochten we haar noemen, kon heel goed vertellen. Een heel gemoedelijke vrouw die meermaals het woord ‘tevreden’ in de mond nam.
Levensschets Maria is geboren te Lendelede op 15 december 1912 in een gezin dat acht kinderen telde. Tot haar 16de zat Maria op pensionaat bij de Zusters H.Vincentius à Paulo te Lendelede (de kloosterorde die in Beveren-Leie het vrij onderwijs opstartte) en ze is perfect tweetalig. Na haar pensionaat hielp Maria mee in de zaak van haar ouders. Haar ouderlijke thuis was recht tegenover het station gelegen. Naast het uitbaten van een kruidenierswinkel en café was er ook nog een weegbrug en een fietsenstalling. Haar ouders konden de hulp van hun oudste dochter dus goed gebruiken. “Ik weet nog”, vertelde Maria, ”dat ik ’s morgens de vrachtwagens uit Hulste hoorde aankomen om gewogen te worden. Tijd voor mij dus om op te staan en aan de slag te gaan. Van ontspanning was er toen zo goed als geen sprake, het was heel anders dan nu hoor. Ik weet nog goed dat ik eens naar de foor in Kortrijk mocht gaan, maar toen het uiteindelijk zover was zei vader dat het niet paste. Wij stelden ons daar geen vragen bij, we preutelden ook niet tegen, nee, ’t paste niet en daarmee was de kous af”.
NaarBeveren-Leie In 1938 huwde Maria met Henri Soenens en het paar ging zich in Hulste vestigen. De microbe van de kruidenierswinkel is blijkbaar blijven woekeren bij oma Maria en van 1947 tot 1957 runde ze haar eigen kruidenierszaak. De werkzaamheden van Henri, die als bediende in de weverij van Frans Christiaens werkte, bracht hen in 1957 naar Beveren-Leie in de Kortrijkseweg. Het gezin telde ondertussen al 6 dochters, Ann, Magda, Krista, Hilde, +Patrick, Vera en Mieke. “Toen we vertelden dat we naar Beveren zouden komen wonen”, weet oma Maria zich nog goed te herinneren, zei men: "er is daar niets. Maar we hadden de school, de kerk en de buslijn dichtbij en dat was al heel veel”. In 1959 is haar echtgenoot plotseling overleden en sindsdien is ze alleen gebleven.
In het weekend van 1 mei 1960 verhuisde Maria naar de Kleine Heerweg. “Ondertussen is er in Beveren al heel wat veranderd”, gaat ze verder, “de huizen op de Tomberg stonden er nog niet, het was nog veel opender en nu ook de Interlin die weg is…. Indertijd, toen het niet goed meer ging in het vlas, is de Interlin een godsgeschenk geweest voor heel wat mensen uit Beveren en omgeving. Laatst voerde mijn dochter me eens met de wagen naar de site en ik was verbaasd van de grote vlakte die er nu zo kaal bijligt.
Tevreden Tijd voor ontspanning heb ik, zeker toen de kinderen nog thuis waren, niet veel gehad, ik zocht er ook geen. Ik had mijn handen vol met het maken van de kleren voor mijn zes dochters, het huishouden runnen, ik maakte zelf confituur, steriliseerde groenten… Maar ik ben tevreden over mijn leven, tevreden over mijn gezin en tevreden over mijn gezondheid. Tot mijn 80ste kon ik zelf de tuin onderhouden en tot over 5 jaar kon ik nog wekelijks naar de mis gaan", zegt oma Maria. Toen in de kerk van Beveren-Leie het totaalspektakel rond het leven van Sint-Jan de Doper werd opgevoerd, speelde zij een figurantenrol. Voor Pater Damiaan heeft Maria een grote devotie. In 1936 ging zij met haar toekomstige echtgenoot zelfs naar Antwerpen, toen de overleden Pater Damiaan per boot naar België werd overgebracht.
Wat kan een mens nu nog meer verlangen? "Pas toen de kinderen zelfstandiger werden of het huis uit waren ben ik lid geworden van de Weduwenkring, van Ziekenzorg en KAV en ik ging heel graag mee op reis met de verenigingen. Daarnaast heb ik trouwens het geluk gehad om naar Italië te reizen waar ik o.a. Rome bezocht, ik ben in Zwitserland geweest en samen met mijn dochter Vera heb ik een paar maal in Engeland vertoefd. Ik heb in het vliegtuig gezeten en heb gevaren. Ik ben gelukkig met mijn 11 kleinkinderen en heb al 8 achterkleinkinderen. (Ondertussen zijn er 13 achterkleinkinderen: Luïs, Emma, Lowie, Leonie, Cas, Bauke, Noor, Lily, Raf, Nyncke, Lou, Nina, Ella en haar 14de achterkleinkind is op komst). Ik ben omringd door de goede zorgen van mijn kinderen en regelmatig krijg ik nog bezoek van vrienden, wat kan een mens nu nog meer verlangen?”, stelt Maria.
Op naar de honderd Is er dan nog iets dat oma Maria verlangt? “Als het kan zou ik hier graag nog een tijdje blijven zoals ik nu ben”, besluit Maria en dat wenst Beverse Weetjes haar van harte toe!
Verhuisde naar De Meers Na meer dan een halve eeuw in Beveren-Leie te hebben gewoond, verblijft Maria sinds begin juni 2012 in het Woonzorgcentrum De Meers te Waregem. Daar zal de eeuwelinge op 16 december gehuldigd worden door het stadsbestuur..
Overleden Maria Messiaen is overleden op 5 april 2014 in het Woonzorgcentrum De Meers te waregem. Ze werd begraven op zaterdag 12 april om 10.30 uur in de Sint-Jan de Doperkerk en bijgezet in de familiegrafkelder op het kerkhof te Beveren-Leie.
Eeuwelinge Paula Verkaemer gevierd in zorgcentrum De Meers in Waregem
Paula Verkaemer werd op 5 oktober 1912 geboren te Beveren-Leie. Samen met haar 6 broers en 2 zussen groeide ze op in een gezin van vlasbewerkers in Beveren-Dries.
Ze huwde met Libert Decavel op 17 september 1949 te Beveren-Leie. Op 5 januari 2007 werd Paula weduwe. Voor haar huwelijk werkte Paula aan het vlas, samen met haar vader en broers. Ook haar echtgenoot Libert is altijd werkzaam geweest in het vlas. Tijdens de crisisjaren (1930) is Paula ook een tijdje gaan dienen bij ondermeer (weverij) Verstraete te Desselgem.
Paula was vroeger lid van de Boerinnenbond, bestuurslid van het Wit-Gele Kruis en lid van Okra.
Haar hobbys bestonden uit breien: truien en kousen voor heel de familie, fietsen, boeken lezen, en reizen: vooral dagreizen met de Boerinnenbond.
Zo houdt ze vele mooie herinneringen over aan:
· de vele dagreizen met de Boerinnenbond, waarbij dat ze vele mooie plekjes in België, Frankrijk en Nederland mocht ontdekken.
· de Lourdesreizen (4x).
· de reis naar Spanje, samen met haar nichtje.
· de bezoeken met heel de familie bij broer Jerome in Seclin (Frankrijk), waar ze Picon dronken à volonté en dan in het Frans konden zingen.
· de zondagnamiddagen bij haar zuster in café De Bellevue in Desselgem, waar ze (lang geleden) hanengevechten hielden.
· de mooie momenten die ze kon delen, samen met de kinderen en kleinkinderen van haar broers en zussen (zelf geen kinderen gehad).
Van Beveren-Leie naar Waregem
Tot begin 2010 is ze in haar woning te Beveren-Leie blijven wonen. Na een heupoperatie, waardoor ze minder mobiel werd, is ze opgenomen in het zorgcentrum De Meers, waar ze met de beste zorgen omringd wordt en ook nog kan deelnemen aan de animatieactiviteiten die er worden georganiseerd.
Met veel plezier kijkt ze uit naar de jaarlijkse uitstap, met de rolwagen op restaurant, georganiseerd door de Meers. Ook wanneer ze bingo spelen is ze graag van de partij. Een namiddag accordeonmuziek kan haar ook bekoren.
Vrijdag 5 oktober werd Paula gevierd op haar afdeling, de 4de verdieping van de Meers, samen met het personeel en de bewoners.
Samen met haar broer en schoonbroer die nog in leven zijn, en de talrijke neven en nichten, werd de 100-jarige Paula gevierd in de Meers op zondag 7 oktober.
Het college van Burgemeester en Schepenen en de directie en het verzorgend personeel van de 4de verdieping van de Meers waren ook aanwezig op de receptie, samen met haar vrienden.
Voor haar familie is tante Paula een voorbeeld van levensmoed en waardig ouder worden.
Met dank aan Myriam Verkaemer en schepen Rik Soens voor de tekst.
Op zaterdag 30 juni 2007 werden André en Elza Roose-Debaere ontvangen op het gemeentehuis van Beveren-Leie naar aanleiding van hun diamanten jubileum. Toen al werd afspraak gemaakt voor de viering van hun briljanten jubileum en zo geschiedde.
Op zaterdag 23 juni was het zover, André en Elza waren terug paraat op het gemeentehuis in Beveren-Leie. Toen ze vijf jaar geleden eveneens op het gemeentehuis ontvangen werden was Beverse Weetjes er ook bij. Hun levensschets is via de link onderaan dit item te lezen.
Ondertussen Het koppel dat toen nog in de Kleine Heerweg woonde is ondertussen naar de Nieuwstraat in Desselgem verhuisd. En met Esmee kregen ze er ook een achterkleinkind bij.
André die al met verschillende medailles gedecoreerd werd mag er nu nog één aan zijn collectie toevoegen. Met dat verschil dat hij deze medaille samen met zijn vrouw Elza verdiende. Als briljanten paar mochten ze deze uit handen van burgemeester Kurt Vanryckeghem ontvangen. Om de levensschets van André en Elza te lezen klik hier.
Elza overleden op 2 januari 2016 André overleden te Wakken op 20 maart 2017
Op zondag 22 april vierden André Dujardin en Clara Vanhoutte uit de Paanderstraat hun diamanten jubileum. André werd geboren in Desselgem op 6 april 1928. Clara in Zwevegem op 18 november 1928, waarna het gezin zich in de Stationswijk in Beveren ging vestigen. Ze leerden elkaar kennen op de Stationswijkfeesten waar ze aan de dans raakten. Afspraak was dat ze er elkaar s anderendaags terug zouden ontmoeten. André mocht echter het huis niet uit van moeder. Clara was ongerust dat ze haar André niet op de afspraak zag verschijnen. Ze dacht dat het uit was. Niets was echter minder waar, en op 18 april 1952 verschenen ze voor de ambtenaar van de burgerlijke stand in Beveren-Leie.
André startte zijn loopbaan als mecanicien bij Garage Debraeve in Beveren-Leie. Na vier jaar was hij een tijdje onderhoudsman bij Vlasmachines Depoortere om daarna aan de slag te gaan als chauffeur en onderhoudsman in Wasserij Sneeuwwitje in Deerlijk. Vervolgens was hij 16 jaar kraanman bij de firma Vromant te Deerlijk en 4 jaar onderhoudsman bij de firma Devapan in Desselgem. De laatste jaren van zijn loopbaan sloot hij af de firma Vromant. Clara hielp thuis mee op de boerderij en is steeds een zorgzame huismoeder geweest.
Na zijn dagtaak was André veelal te vinden in zijn moes- en bloementuin waar Clara de bloemen verzorgde. Daarnaast was het voor André nooit teveel om een handje toe te steken bij buren of vrienden. Als oudste inwoners van de Paanderstraat zijn ze dan ook een heel graag gezien koppel. André en Clara kregen drie kinderen: Jozef, Annie en Bert. Daarbij kennen ze de vreugde van hun kleinkinderen Stephany en Justine, en hun achterkleinkindje Ilya.
Zestigste huwelijksverjaardag Op zaterdag 11 februari was Beverse Weetjes op pad voor een Diamanten Jubileum. Deze keer was het wel heel anders. En ook al is het niet de bedoeling om van Beverse Weetjes een privé blog te maken, voor deze Desselgemse jubilarissen, onze ouders, maken we graag een uitzondering. Aan de hand van wat videofragmenten geven we dan ook graag een stukje van hun levensschets mee. We zijn er fier op dat we hun zestigste huwelijksverjaardag, samen met familie en vrienden, konden vieren.
Op zondag 22 januari ging er een dankviering door in de Sint-Jan de Doperkerk ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van Flora Vandemoortele, weduwe van André Pieters. Na de dankmis werd een receptie aangeboden door stad Waregem waar schepen Rik Soens het leven van de gehuldigde schetste. We danken schepen Rik Soens om de levensschets ter beschikking te stellen en de familie om deze op Beverse Weetjes te mogen publiceren.
"Geachte burgemeester, leden van het schepencollege en gemeenteraad en provincie raad. Beste Flora, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, beste familie buren en kennissen
Welgekomen op deze zeer uitzonderlijke gebeurtenis hier in Beveren. Welgekomen op het stadhuis en hier vooraan zijn we ook met een mooie delegatie voor de viering van onze 100 jarige Flora. Uitzonderlijk kunnen we het wel noemen want het is geleden van 1984 dat er in Beveren nog een 100 jarige woonde.
Een stukje geschiedenis, waar vele beelden van vroeger bij vele mensen erkenningspunten zijn. Flora werd geboren op 12 januari 1912 te Bissegem in het gezin van Henri Vandemoortele en Leontine Delaere waar ze de vierde in rij was in een gezin van 8 kinderen. Het was een typisch gezin zoals zovele andere. Vader werkte in het vlas en t waren bijna allemaal grote gezinnen. Kort na de geboorte brak de oorlog uit, maar van die periode herinnert ze zich niet zoveel meer. Eerst ging ze naar Marke naar school om daarna in het pensionaat te Dottenijs wat verder te gaan studeren in t Frans, tot aan haar 13 à 14 jaar.
Flora was altijd een goeie leerlinge en haalde vele goede punten, ze was vaak de eerste van de klas. Na de schoolperiode was het gaan werken, thuis helpen aan het vlas, thuis helpen in het gezin en dan uithuize gaan werken in de boerewinkel te Kortrijk. Ze werkte daar tot aan haar dertigste. Graag vertelt ze over de jongens die over de vloer kwamen, vrienden van haar broers en enkele hadden een oogje op haar. Ze was behendig in het wandelen sturen van al die mooie jongens, want ze keek vooruit: ze wou in de toekomst niet verder werken in het vlas. En ze moest ook geen onderwijzer hebben. Ze wachtte tot Andre Dequae met een vriend langs kwam, een grote slanke man uit Beveren-Leie.
De jonge man, toen ook al de 30 jaar voorbij, was op zoek naar een jonge deerne, de jonge man was geslagen door haar schoonheid en haar jeugdigheid. De vonk sloeg over en van het één kwam het ander en Flora huuwde met Andre Pieters op tweede kerstdag van 1942 te Bissegem. Geen groot trouwfeest, want het was volop oorlog, wel achter het kleine feestje met de fiets van Bissegem naar huis in de Sint Jansstraat hier te Beveren.
Flora en Andre kenden het geluk bij de geboorte van hun 5 kinderen Trees, Luc, Jozef, Hilde en Geert. Andre werd ondernemer en samen met zijn broer Albert leidde hij het textielbedrijf Pieters. In 1949 verhuisde het gezin wat verderop in de Sint Jansstraat, de mensen en de buurt spraken ervan want dat was het eerste huis in de regio waar het toilet binnen in huis was. Al die tijd was Flora de huismoeder die er een punt van maakte dat haar kinderen hun best deden en goede punten haalden en mooie manieren hadden.
De kinderen liepen naar de lagere school te Beveren en daarna op internaat, de meisjes naar Roeselare, de jongens naar het H.Hart College in Waregem. Op zondag ging de familie gezamenlijk naar de zondagsmis om 7u30 en om 9u00 lagen verse broodjes op tafel. Het was tijd om wat bij te praten of eenieder die wilde kon een vraag stellen, maar het gezag van vader Andre was onaantastbaar en Flora volgde hem haast gedwee. Het was de tijd waar er op zondag namiddag met de grote Chevrolet naar Tiegem bos werd gegaan om wat te spelen en te wandelen
Het gezin van Flora was sociaal geëngageerd en Andre werd secretaris van de kerkfabriek van Beveren. Vanuit die functie van Andre werd Flora benoemd tot meter van één van onze klokken hier in Beveren. De kinderen mochten van Flora en Andre verder studeren, maar de examenperiode was voor Flora een helse periode, toen zat ze in het verste hoekje van de tuin bang af te wachten op het resultaat. De vrienden liepen af en aan en Flora keurde ze minzaam, er kwamen trouwpartijen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, jawel 11 kleinkinderen en 13 achterkleinkinderen. Bij gelijk welk een familiefeest was ze er telkens als de eerste bij, ze kon daarvan genieten en stralen, altijd mooi rechtop en minzaam.
Op 11 mei 1989 was het een harde dag voor Flora en de familie, toen haar lieve man Andre overleed, maar Flora nam de kracht weer op en keek positief tegen het leven. Op haar 92° heeft ze een verhuis mee gemaakt. Jawel , 3 dagen heeft ze verhuisd naar de service flats van Sint Charles naar Kortrijk, de meubels werden verhuisd en 3 dagen later stonden de meubels terug thuis. Flora jeunde haar daar niet en thuis was het veel beter.
Nu heeft ze een beetje hulp maar kan nog o zo veel zelf doen. Fier zoals ze is, zei ze deze week " k was mij nog altijd liever zelf". Ze leest nog dagelijks haar krant het Nieuwblad, iedere middag en avond kijkt ze naar het nieuws op TV, ze kan nog goed eten ook en heeft nog graag een goei biefstuk met frietjes en is enorm dankbaar voor al wie nog eens langsgaat, maar een bijzonder woordje van dank gaat naar Trees Byttebier, de buur die haar toeverlaat is en tante Jacqueline die iedere dinsdag komt om een beetje bij te praten.
Toen ik deze week nog eens binnen liep bij Flora en haar vroeg wat dat we moesten doen om 100 jaar te worden zei ze vele welgezind zijn, en ze straalde van contentement.
Wel Flora we wensen u nog heel veel mooie jaren toe met al wie u dierbaar zijn. We zijn u dankbaar en erkentelijk voor al wat u gedaan heeft voor de Beverse gemeenschap. We hebben nu 100 jaar gewacht om u te kunnen vieren en huldigen, wel van nu af aan zullen we dit ieder jaar opnieuw doen. Flora van harte proficiat".
Beveren-Leie 22.01.2012, schepen Rik Soens.
Flora Vandemoortele overleden te Kortrijk op 9 september en begraven op maandag 15 september 2014 om 11 uur in de Sint-Jan de Doperkerk. Bijzetting in de familiegrafkelder op de begraafplaats van Beveren-Leie
Op zondag 20 november werden Jozef Berlez (74) en Monique Detollenaere (71) uit de Koning Albertstraat, Beveren-Leie ter gelegenheid van hun gouden jubileum ontvangen op het gemeentehuis te Waregem.
Jozef is afkomstig uit Sint-Baafs-Vijve en Monique uit Desselgem. Ze leerden elkaar kennen bij kistenmakerij Naessens te Desselgem waar Jozef zijn beroepsloopbaan als 14-jarige startte. Nadat ze elkaar op 17 november 1961 hun jawoord hadden gegeven gingen ze zich op den Balling in Desselgem vestigen.
Monique stopte haar loopbaan bij de firma Nuyttens te Deerlijk toen de kinderen er kwamen. Later was ze nog negen jaar conciërge van de sporthal in Desselgem waar ze ook de bar openhield. De laatste 23 jaar van zijn loopbaan werkte Jozef als gemeentewerkman, met Desselgem als werkterrein. Vroeger hield hij van de vinkensport en was hij meer dan 20 jaar spelend lid bij de fanfare in Desselgem waar later ook dochter Karoline in meespeelde.
In het gezin van Karoline en haar man Luc kwamen 2 kinderen, Kelly en Elien. Evy, Céderic, Silke en Bram zijn dan de kinderen van zoon Lieven en Veronique. Jozef is sinds jaren ook medewerker bij begrafenisondernemer Marnette in Beveren-Leie en dat doet hij tot op vandaag nog steeds.
Op 28 september ontvingen Marcel en Martha Decavel-Debaere een afvaardiging van het stadsbestuur. Dit naar aanleiding van hun huwelijksverjaardag die dag op dag 65 jaar geleden voltrokken werd in het gemeentehuis van Beveren-Leie.
In 1942 kenden we een strenge winter. Op een avond waren Martha en ik aan café Sint-Jan. We amuseerden ons daar met de ijsslee en toen is alles begonnen, zegt Marcel.
Beiden zijn rasechte, geboren en getogen, Bevernaars. Marcel werd geboren op 19 oktober 1924, in een gezin met 4 kinderen: 2 jongens en 2 meisjes. Martha op 8 juni 1925 in een gezin met 4 meisjes. Beiden liepen ook school in Beveren. Martha tot haar 14de in de meisjesschool langs de Grote Heerweg en Marcel in de jongensschool langs de Schoolstraat. Nadat Marcel zijn lagere schooljaren doorlopen had volgde hij nog een jaar handel aan het Heilig-Hartcollege in Waregem.
Hij ging aan de slag bij de vlassers Roger Declerck en Edmond Jonckheere en eindigde zijn actieve loopbaan als bediende bij toenmalig burgemeester Christiaens om in 1981 met welverdiend brugpensioen te gaan. Martha begon haar loopbaan als bobijnster in de textielfirma Van Marcke in Beveren-Leie. Ze was er werkzaam tot in 1954 en runde daarna nog 7 jaar haar kruidenierszaak langs de Sprietestraat.
Aan hobbys was er in huize Decavel-Debaere geen gebrek. Nadat Martha haar kruidenierszaak had stopgezet vulde ze haar vrije tijd met knutselen. Daarvoor volgde ze wekelijks les op donderdagnamiddag in het instituut O.-L.-Vrouw van Bijstand te Kortrijk. Soms trok ik naar Brugge om mijn materialen te halen, zegt Martha. Enkele van haar creaties sieren nu nog hun woonst.
Marcel vond zijn hobby in de sport. Van 1951 tot 1954 organiseerde hij boksmatchen die betwist werden boven de oude gemeenteschool. Marcel is echter een begrip geworden door zijn liefde voor de wielersport. Zo was hij 40 jaar de drijvende kracht achter de wielerclub Sport na Arbeid, waar hij in 1957 begon als seingever. Dan werd hij bestuurslid en secretaris penningmeester. Toen hij er in 1999 mee stopte, ging ook de Grote prijs André Defoort voor eliterenners ter ziele. Daarnaast is Marcel alom bekend om zijn legendarische verzameling over wielersport. Met zijn archief dat een hele kamer in beslag neemt en waar hij al 70 jaar aan bouwt, kwam hij al 7 keer op TV. Hij schreef ook 15 jaar artikels over de Flandriens in de lokale Missiepost en hij was ook nog evenlang wijkmeester van KBG. Zijn vele activiteiten over de wielersport werden bekroond toen hij in 1986 gelauwerd werd in Groot-Waregem als 'Sportfiguur van het jaar'.
Nu zijn hun hobbys vooral lezen, TV kijken en het ontvangen van heel wat bezoekers. Daarnaast kookt Martha ook graag, maar ook eens uit eten gaan kan hen bekoren. 2011 is een jaar om in te kaderen, we zijn 65 jaar getrouwd, 50 jaar geleden konden we onze woonst betrekken en ik ben 30 jaar met pensioen, sluit Marcel.
Diamant voor Joseph en Antoinette Van Wynsberghe-Vervaeke Ook al zijn Joseph en Antoinette 20 jaar geleden naar Desselgem verhuisd, ze blijven een begrip in Beveren-Leie waar ze heel actief waren in het verenigingsleven.
Antoinette en Joseph die op 3 september hun diamanten jubileum vierden.
Joseph werd geboren te Waregem op 2 oktober 1924 als oudste in een gezin van zeven. Als 14 jarige begon hij zijn loopbaan als bobijnopzetter bij de firma Vandewiele te Kortrijk en 2 jaar later werkte hij er als wever. Op 6 januari 1943 werd hij gedeporteerd naar Duitsland en er verplicht tewerkgesteld. Na 29 maanden was Joseph terug thuis en kon hij onmiddellijk aan de slag bij de firma Christiaens te Beveren-Leie. Na er 36 jaar ononderbroken te hebben gewerkt sloot hij er zijn carrière als chef-meestergast af.
De hobby's van Joseph zijn: koken, petanque spelen en kaarten. Vroeger ging hij graag kamperen met het gezin en later verbleven ze vaak op een appartement aan zee. Joseph was ook actief als voetbalspeler bij KSK Beveren-Leie en bleef daarna 9 jaar bestuurslid van de club. Toen hij met pensioen ging werd hij bestuurslid bij KBG Beveren-Leie en was er tevens 8 jaar voorzitter. Hij vertegenwoordigde KBG Beveren-Leie in het verbondsbestuur te Kortrijk en trok na 1 jaar mee naar de nationale raad te Brussel.
Antoinette werd geboren te Dourges (Frankrijk) op 12 mei 1927. Zij was de zesde in een gezin van 7 kinderen waarvan er reeds 6 overleden zijn. In 1941 stierf haar vader. Antoinette was toen pas 14 en moest gaan werken als dienstmeid te Kortrijk. Ze werkte daarna nog 1 jaar in Frankrijk en in 1946 ging ze aan de slag bij de firma Christiaens in Beveren-Leie waar ook Joseph werkte. Daar leerden ze elkaar beter kennen. Alles was algauw in kannen en kruiken en in 1951 huwden ze. Het gezin werd gezegend met 2 dochters: Ria en Rita. Ondertussen kreeg het diamanten paar er vier kleinkinderen bij, Leen en Wim Vanderstichelen en Inge en Lien Lagage. Ze zijn ook de trotse overgrootouders van Lena Desmet, Nora Vanderstichelen en Arno Bogaert.
De hobby's van Antoinette waren vooral: handwerk en op reis gaan en kaarten. Antoinette was ook 4 jaar voorzitster van Ziekenzorg Beveren-Leie. In 1983 richtten Joseph en Antoinette, onder de vleugels van KBG, de volksdansgroep 'Herfstvreugde' op. Dat werd een van hun meest geliefkoosde hobbys. Ze denken nog met vreugde terug aan de oefennamiddagen die op donderdag doorgingen. Antoinette zorgde dan voor een kopje koffie en als er iemand van de groep jarig was kwam daar steevast een stukje taart bij. Als kers op de taart organiseerde het diamanten paar er ook nog ieder jaar een verrassingsreis bovenop.
Twintig jaar terug verhuisden ze naar de serviceflats 'De Coorenblomme' in Desselgem waar Joseph negen jaar vrijwillig nachtconciërge was en ze hun vertrouwde stekje vonden. Met dank aan Ria en Rita voor tekst en foto.
Op 13 augustus werden Daniel en Andrea Dupont-Decavel ontvangen in het gemeentehuis ter gelegenheid van hun diamanten huwelijksverjaardag
Daniel werd geboren op 30 mei 1929 in Harelbeke. Het grote gezin, met nog vijf broers en twee zussen, woonde er aan de Molhoek. Daniel liep school in de Tuinstraat tot zijn 14de om dan op de boerderij Degezelle in Deerlijk te gaan werken. Later volgde hij zijn vader, die metser was, op en ging in de bouwproducten werken. Zo kwam hij in de pannenfabriek op de Pottelberg terecht. Tot een jaar na zijn dienstplicht, die hij als chauffeur in Laken vervulde, werkte Daniel bij Vanwijnsberghe in Harelbeke. Daarna ging hij aan de slag bij Festies, werkte nog in Gullegem en sloot zijn loopbaan af bij Malysse in Harelbeke.
Andrea is geboren en getogen in Beveren-Leie. Ze zag het levenslicht op 9 oktober 1931. Het gezin dat aan de Pontstraat woonde telde nog drie broers en een zus. Toen Andrea echter 2,5 was overleed haar vader. Haar schooljaren doorliep ze in de meisjesschool aan de Grote Heerweg tot ze halfweg haar zesde studiejaar ging helpen bij een boer. Bij Marcel Schotte, waar blauwe overalls gemaakt werden, leerde Andrea weven. Ze werkte er in het tweeploegenstelsel, vaak 12 uur per dag tot bij de geboorte van hun eerste dochter.
Het huwelijk van de broer van Andrea met de zus van Daniel bracht het diamanten paar samen. We mochten echter niet teveel roeren. Van zodra we even buitengingen kwam moeder ons achterna, weten ze te vertellen. Maar twee jaar later werd hun liefde bezegeld en op 4 augustus verschenen ze voor de ambtenaar van de burgerlijke stand in Beveren-Leie. Na ons huwelijk zijn we ingetrokken bij moeder in de Pontstraat. Drie jaar later konden we onze woonst in de Kleine Heerweg betrekken die Daniel samen met zijn vader en broers bouwde. Kort erna werd hun eerste dochter Annie geboren en kwamen er vervolgens ook Carline, Nick en Rik bij.
Naast de zorg voor het gezin breide en naaide Andrea graag. Daniel legde en legt nog steeds graag een kaartje en keek en kijkt graag voetbal. Verder houden ze mooie herinneringen over aan de reizen die ze maakten naar o.a. Spanje, Turkije, Marokko Nu genieten ze samen van TV kijken en hun klein- en achterkleinkinderen
