Tja, ik moet nog maar eens een schrijfseltje plegen hé? Heb het nog altijd druk met het aanpassen van mijn leefruimte. Terwijl het allemaal nog heel goed kan maak ik mijn leefruimte langzaam maar zeker gezelliger, en vooral functioneler tegen dat 'de oude dag' komt... (hm). Een dag waar ik wel heel benieuwd naar ben, maar tot op heden nog niet ben tegengekomen! Loert die om de hoek? Is hij nog straten, of mijlenver verwijderd? Of bestaat hij eigenlijk niet voor mensen die hem liefst niét ontmoeten? Ik zou het niet weten!
Wat ik dan wel allemaal aanpas? Ach, eigenlijk niets dat opvalt hoor, maar toch wordt mijn leefruimte dagelijks wat functioneler door een beetje denkwerk, een beetje knutselwerk, en af en toe iets bijkopen dat het comfort verhoogt. Met als voornaamste doel: alles bij de hand hebben en alles te bedienen vanuit mijn luie zetel.
Gevaarlijk? Risico op te weinig beweging? Risico op te weinig gezonde buitenlucht? Neen hoor! Daar zorgt Chico wel voor!
Oké, dat interesseert natuurlijk niemand behalve mezelf, en dus verander ik maar van onderwerp: onze zalige winter! Met enig voorbehoud natuurlijk, want tegenwoordig weet je echt niet meer wat ons nog allemaal te wachten staat. De natuur lijkt wel op hol te zijn geslagen. De madeliefjes tooien alweer de grasvelden... vogeltjes beginnen naarstig aan de kweek... Alleen de bomen lijken het niet te vertrouwen en wachten nog even om een eerste groen blaadje te laten ontluiken.
En ik? Ik hou mijn hart vast. Volgt er nog een 'late' winter, zoals verleden jaar? Zal ik nog met Chico door de sneeuw moeten ploeteren? Of heel stijfjes op beijzelde voetpaden lopen? Who knows? Maar voorlopig is het genieten geblazen. Genieten van elke niet zo koude dag. Jezelf wijsmaken dat het alleen nog maar kan verbeteren.
Over de politiek kan ik momenteel ook maar weinig kwijt! Want daar is nu de verkiezingsziekte uitgebroken en worden naar jarenlange traditie ook maar de gekste prietpraat en schaamteloze leugens verspreid. De komedie is begonnen en de kiezer wordt om de oren geslagen met de gekste fantasie die de acteurs ook maar kunnen bedenken. En daar distantieer ik me liever van. Al die zorgvuldig gekozen bewoordingen dienen alleen maar om de kiezer charmeren. Het enige wat ik er kan over zeggen is dat ze zich al die moeite wel kunnen besparen. De kiezer zal sowieso toch voor de verkeerde mensen stemmen. Ook alweer volgens jarenlange traditie! Niet kijken naar WAT die mensen ooit hebben gepresteerd, maar naar wat ze beloven te zullen presteren!
Heb ik geen probleem meer mee. Heb er leren mee leven. Het is mijn generatie niet meer, en wat ze er van willen maken is hún zaak. Wat de jonge generatie kiezers te wachten staat door dit onverantwoord kiesgedrag wil ik ook liever niet weten!
Het zal iets meer dan een jaar geleden zijn dat ik op het journaal hoorde dat een overeenkomst werd bereikt om alle TV zenders hetzelfde geluidsniveau te laten aanhouden. Hoera! Handig tijdens het zappen, want anders moet je ontelbare keren het geluidsniveau verminderen om geen burenlawaai te veroorzaken. Wat in een appartementsgebouw soms erg storend kan overkomen.
Maar! Hé! Alleen maar tijdens het zappen tussen verschillende stations? En wat met het geluidsniveau dat om de haverklap wijzigt op één en dezelfde zender? Is nog veel erger! Maar kom, niet zagen, die overeenkomst is tenminste al een stap in de goede richting... dàcht ik.
Helaas! We zijn een jaar verder, en ik merk daar niets van. Erger nog. Eén en dezelfde zender, en dan vooral de Vlaamse, weten het telkens weer te maken het geluid, en dan vooral het achtergrondgeluid, in één en dezelfde uitzending, tot ongehoorde hoogtes op te zwepen op momenten dat je dat best kunt missen. Koploper hier is 'Blokken'! Ik hou van het programma, ik vind Ben Crabbé een prima quizmaster, maar erger me mateloos aan het verdubbelen van het geluidsvolume telkens de 'tune' er aankomt, en telkens er geapplaudisseerd wordt.
Als ik de kandidaten en Ben Crabbé wil verstaan, moet het volume natuurlijk op een verstaanbaar niveau. Maar dan komt er weer applaus en vliegt het geluidsniveau de pan uit! Met andere woorden, gedurende de gehele uitzending moet ik angstvallig de volumeknop vasthouden als ik niet wil dat al mijn onder-, neven-, en bovenburen een meter hoog opspringen van het verschieten! Aan een gelijk volume blijven uitzenden is nochtans poepsimpel en kan zelfs volautomatisch! Moeten we die geluids-'technici' toch eens gaan uitleggen! Want wat dié mannen momenteel presteren op dat gebied kan elke ongeschoolde straatveger stukken beter!
Ook in sommige series of films weten ze de achtergrondmuziek plots op te zwepen op een moment dat iets heel belangrijks wordt gezegd. Gevolg: je hebt er niets van begrepen!
En bijgevolg vraag ik me af in welke school die lui hun beroep hebben geleerd. Er is duidelijk nog heel wat werk aan de winkel in dat soort onderwijs in onze contreien, want bij buitenlandse series kom ik dergelijke extremen niet tegen! Franse, Engelse of Amerikaanse films kan ik zondermeer volgen zonder ondertiteling. Zélfs Spaanse. Het klinkt allemaal kristalhelder ongeacht de achtergrondmuziek. Maar voor mijn eigen taal heb ik, wat een schande, ondertiteling nodig om niet verrast te worden door weer zo'n alles overdonderende tsunami van geluid!!! Hemeltergend! Waardoor dat komt?
- Soms door de slechte kwaliteit van de uitspraak. (dixielessen volgen a.u.b.) - Soms door de slechte akoestiek op de set. (valt aan te werken hoor, maar je moet het KUNNEN!) - Soms door die gekke spelletjes van de geluidstechnici. (volwassen worden a.u.b. jongens!) - Soms omdat de geluidstechnicus in slaap lijkt te zijn gevallen. (er bestaan ook wekkers weetjewel?) - Soms door ongeschikte apparatuur zoals micro's of geluidsnivellerende apparatuur. (Beter spul gebruiken).
Soms ook door een gelijktijdig optreden van al die factoren, en dan wordt het een complete kakofonie!
Tijd dus dat scholen die 'geluidstechniek' onderwijzen, zélf eens in de leer gaan bij buitenlandse collega's, want de afgestudeerden hier zijn blijkbaar allemaal in hetzelfde bedje ziek. En ze hoeven de bal zéker niet door te spelen naar de acteurs en hun dialecten. In een normaal gesprek begrijp ik zowel Bruggelingen, Gentenaars, Antwerpenaren als Limburgers, en ik vind een 'iet of wat opgeschoond dialect' op TV best wel zijn charme hebben en deel uitmaken van onze cultuur. Mits er op een verstaanbare manier wordt gearticuleerd in een akoestisch vakkundig berekende ruimte, met opnamemateriaal uit de eenentwintigste eeuw en vooral: er gewerkt wordt met vakkundige geluidstechnici.
Hardhorig ben ik zéker niet, maar als achtergrondmuziek een gesprek totaal overstemt dan maakt het niet uit hoe scherp je gehoor is. Je verstaat het gewoon NIET! Mijn favoriete serie is 'Thuis', en daar is het lang heel erg bedroevend geweest. Vooral omdat enkele van de acteurs de gewoonte hadden te gaan mompelen of fluisteren, en de geluidsmensen, in plaats van de gesproken tekst op zo'n moment op te trekken, dan juist het achtergrondgeluid gingen optrekken! Maar eerlijk is eerlijk, en ik moet toegeven dat, althans in Thuis, toch wel een grote verbetering is bereikt en ik het zelfs kan wagen om zonder ondertiteling te kijken.
Het 'syndroom' dat onder die lui heerst is voor mij eigenlijk heel herkenbaar en verdient zéker een passende naam in de psychologie. Het 'teamsyndroom' misschien? Het is iets dat ik in mijn beroepsloopbaan heel dikwijls heb opgemerkt: laat een team een project uitwerken, en elk teamlid zal zijn best doen om zijn eigen persoonlijk stukje van de puzzel het meest in het oog (of in het oor) te laten springen. De gevolgen van die mentaliteit kunnen soms catastrofaal zijn! Zo kan iets dat eigenlijk een kunstwerk moest worden tot een wanstaltig monster verworden. Of iets dat een vliegtuig moest worden meer vaar- dan vliegkwaliteiten hebben.
En dat alles gebeurt heel tersluiks. In het geniep! Een tekenaar zal bevoorbeeld als 'persoonlijke inbreng' een beetje afwijken van zijn aanvankelijke opdracht in het geheel. Kan hij later trots zeggen: "Kijk, dàt is nou mijn persoonlijke inbreng". Maar als tien of honderd teamleden datzelfde doen kun je er donder op zeggen dat er van het oorspronkelijk ontwerp nog maar weinig zal overblijven dat de ontwerper tot eer strekt.
Nét datzelfde gebeurt volgens mij met de geluidstechnici: DAT nummer, dat ZIJ gekozen hebben als achtergrondmuziek, moet de show stelen! Arme show dan!!! Want 'stelen' moet hier wel héél erg letterlijk worden genomen.
Een goede teamleider moet bijgevolg zijn team weten in te tomen, net zoals een paardenmenner moet vermijden dat zijn paarden op hol slaan!
Hé, alweer een viertal dagen geleden dat ik een teken van leven gaf. Maar daar heb ik dan ook alle redenen toe. Ben vooral bezig met subtiele veranderingetjes in huis. Dingen gezelliger maken, een en ander naar mijn hand zetten, orde scheppen in mijn 'muzikale werkplek' en in de administratie van mijn stapels partituren.
Verlichting speelt ook een grote rol in gezelligheid en functionaliteit, en ook daarmee ben ik aan het experimenteren geslagen. In wezen is er eigenlijk weinig veranderd in mijn leefomgeving. Het zit 'm vooral in de kleine dingetjes die het comfort merkelijk verhogen zonder meteen op te vallen.
-o-o-o-
-o-o-o-
En ja, als je kop tijdelijk op dergelijke zaken staat, raakt de inspiratie natuurlijk zoek en kun je met geen mogelijkheid voorspellen wanneer ze terugkomt. En liever dan zever te schrijven, wacht ik er maar wat mee.
Landverraad is een kwaad van alle tijden. Landverraad bij wet echter, is nieuw! Achterklap niet langer meer vermijden, Want lustig klikken geeft je meer genot dan bier.
Zelfs niet in de aller-donkerste middeleeuwen werd een landverrader beschouwd als held. En mensen die dit onrecht van de daken schreeuwen Met een CGKR vliegenmepper neergeveld!
We hebben het ver geschopt in dit landje! Alles is nu op zijn kop gezet. Onze cultuur en eeuwenoude waarden Zijn waardeloos verklaard en platgeplet!
Ooit werden landverraders opgehangen. Nu worden ze in de watten gelegd. De goede wetten werden verbannen, En blijkbaar niemand vindt de nieuwe slecht!
We moeten nu vreemden gaan eren! Vreemden die zonder slag of stoot Ons land en rijkdom komen beheren. Het eigen volk moet snel monddood!
Willy.
Met dank aan alle lakse regeringen die dit alles mogelijk hebben gemaakt! Als dit de nieuwe manier van oorlogvoeren is, geef mij dan maar de oude!
- En dan staat men verwonderd dat overal UFO's worden opgemerkt, maar dat die blijkbaar geen enkele poging doen om contact te zoeken.
- Daarom doen simpelen van geest het allemaal af als de fantasie van diegene die beweert er eentje gezien te hebben.
- Doen regeringen er alles aan om het UFO fenomeen te verdoezelen. Want:
- Als ze er dan al zijn, waarom zouden ze geen contact zoeken? Is de algemene opmerking over het fenomeen! En een goede reden om het fenomeen te ontkennen. Maar denk eventjes verder?
Want mensen toch, welke intelligente beschaving zou nu contact willen leggen met ons, stelletje ruziezoekers, hypocrieten, terroristen, moordenaars en strevers naar eigenbelang? Een stelletje dat helemaal niet snapt dat het algemeen belang ook het eigen ego ten goede komt? Onze aardol is en blijft één groot strijdtoneel. Want waar niet met de wapens wordt gevochten wordt dat wél met de tong gedaan! Ze zouden wel gek moeten zijn om ons in hun veel verder gevorderde samenleving(en) te laten integreren als olifanten in een porseleinkast. We zouden daar alleen als de spreekwoordelijke worm in de rijpe appel kunnen fungeren. Identiek aan het fenomeen waaronder momenteel de hele westerse wereld gebukt gaat, maar door onze leiders niet wordt herkend!
Natuurlijk (h)erkennen onze leiders het fenomeen niet waaronder hun gehele bevolking gebukt gaat. Want het probleem erkennen zou maatregelen eisen! En ernstige maatregelen nemen is nou nét datgene wat die dames en heren een heilige schrik inboezemt! (Mag ik een uitzondering maken voor Maggie De Block, op gevaar af dat het voorbarig is?)
Neen. Die beschaafde buitenaardsen zullen zich wel wachten de fouten van onze leiders na te apen! Waarschijnlijk leven ze in vrede, hebben voorbeelden van samenlevingen uit de grond weten te stampen, en komen ze hier alleen maar even een kijkje nemen om te zien hoe wij, de ergste ruziemakers van het heelal, ons weer maar eens van onze kleinste en primitiefste kantjes laten zien!
Moet grappig zijn voor hen! Je reinste kolder! Waarschijnlijk lachen ze zich na elke nieuwe verkiezing weer een bult! Net als ik trouwens, al lach ik dan wel groen. Zéker als ik me realiseer dat ik tot datzelfde volk behoor dat tot dergelijke stommiteiten in staat is! Datzelfde volk dat met veel hokus pokus de samenleving zo ingewikkeld heeft weten te maken dat geen mens het nog snapt en dus met de blinddoek op naar de stembus stapt.
Een natte droom van veel idealisten uit de jaren '60 was van de wereld één geheel te maken. Tomeloze rassenvermenging tot we allemaal gelijk zouden zijn zowel van kleur als van mentaliteit. Dan zou het eindelijk eens gedaan zijn met al die bloederige oorlogen! De hippiebeweging was ook niet vreemd aan het lanceren van dit idee. Hippies waren immers altijd al idealistisch, maar helaas helemaal niet realistisch!
Multicultuur omvormen tot monocultuur op de hele wereld? Voorwaar een ideaal wereldbeeld. Daar kon je voor gaan. Dat was het waard. Eén volk, één wereld! Mooier kan toch niet?
Eh... neen! Dat zou inderdaad een hemel op aarde betekenen. Eventjes liep ik er ook in. Maar helaas werden enkele zaken over het hoofd gezien:
- De verschillende evolutiestadia waarin de volkeren op aarde verkeerden, en die pas onoverkomelijk bleken als je ze samenbracht! - De verschillen en soms regelrechte tegenstellingen in de religies. - De enorme rem die sommige van die religies op de evolutie hebben!
Als die verschillen er niet waren geweest, zou ik onmiddellijk tekenen voor die betere wereld. Maar helaas, die verschillen zijn er wel degelijk en verhinderen een harmonieuze samenleving. Erger nog, telkens weer, en wel zolang als het mensdom bestaat, hebben ze tot bloedige oorlogen geleid!
Er werd gedacht dat minder geëvolueerde volkeren gretig 'in de leer zouden gaan' bij de verder geëvolueerden. Zou ook logisch geweest zijn vermits ze duidelijk konden zien dat die culturen het veel verder hadden geschopt. Niemand stond er destijds bij stil dat net het omgekeerde zou gebeuren, dankzij een generatie ongelooflijk lakse leiders.
Voor rassen die door hun religie nog in een voorbijgestreefd evolutiestadium verkeren, zou vermenging een vooruitgang kunnen betekenen MITS de leiders van de meer geëvolueerde volkeren ze hielpen omhoogklimmen. Maar dat doen ze juist niét! Wel integendeel. Ze proberen net hun eigen bevolking te doen afdalen naar een vroeger evolutiestadium! En die bevolking, dom als ze is, doét dat dan toch ook maar zeker? Dom gehouden door regering en media, net zoals de middeleeuwers dom werden gehouden door kerk en adel.
Ergo: we hoeven niet zo op te scheppen met ons eigen evolutiestadium! We hebben zelf ook nog een hele weg af te leggen. En juist omdat onze evolutie tot een zeker luiheidstadium heeft geleid, leren we niet meer van onze fouten, tenzij als het telaat is! Maar voorlopig jagen we alleen nog onze pleziertjes na en het zal ons worst wezen wat de leiders ervan bakken! De uitslag van de voetbalmatch of wielerwedstrijd is véél belangrijker!
Eén wereld, één volk? Het kàn. Daar ben ik van overtuigd. Maar dan moet er eerst en vooral een grondige mentaliteitsverandering komen! Hogere evolutiestadia mogen dan niet langer omlaaggehaald worden naar de lagere, maar net andersom!
Religies, àllemaal zonder één uitzondering, moeten dan vervangen worden door een humanitaire cultuur die naar een betere wereld kan leiden. Het gehele mensdom moet er van overtuigd worden dat onze hemel niét ergens in de sprookjeswereld ligt, maar juist hier op aarde. In ons land. In onze stad. In onze straat, Voor onze deur.
Het principe is zó simpel, dat ik niet begrijp hoe de mensheid dat niet snapt. Is die mensheid, ondanks alle evolutie, dan toch zo ongelooflijk simpel en dom gebleven dat ze zelfs dàt niet snapt? Arm mensdom! Lof der zotheid!
Stel je even voor dat een vergevorderde buitenaardse beschaving die een betere samenleving heeft weten te scheppen, hier landt en ons komt 'opvoeden'. Ons vervolgens de mogelijkheid biedt om naar hún wereld te reizen en ons daar te integreren. Wat zouden we daar doen? ONZE principes opdringen aan die wezens om hen te verlagen naar ons niveau, met alle narigheid vandien? Of... ons best doen ons naar hún niveau op te trekken en dus hún principes respecteren?
Ik denk dat voor de meeste van mijn lezers het antwoord duidelijk is. Uitgezonderd voor de politici. Want voor dié lui telt niét het belang van de samenleving. Telt enkel maar het eigen belang! Weer 'belangrijk' zijn in die nieuwe wereld. Weer de lakens naar zich toe weten te trekken. Algemeen belang van de hele gastplaneet? Die zou de boom in kunnen. Want 'algemeen' betekent voor die lui: "IK, IK, IK. Eerst ik, dan de rest!"
Een lezer vroeg me gisteren wat een Magic Bullet is. Heb hem ondertussen per mail geantwoord. Voor anderen die het evenmin weten, dit is een Magic Bullet, voorzien van het kleine bekertje dat je nodig hebt om citroenpel tot poeder te vermalen:
--------
--------
Waar te koop? Af en toe op Tellsell (TV), waar het wél prijzig is. Maar ook bij Blokker, waar het niet 'Magic Bullet', maar '2 in 1 blender' noemt, en daar slechts ongeveer 25 euro kost.
Tip: de blender van Blokker is iets minder van kwaliteit. Met name het zachtrubber aandrijfwieltje dat de messen aandrijft verslijt snel en dan is het toestel niet meer te gebruiken! Om die slijtage te voorkomen raad ik aan om het toestelletje niet pulserend te gebruiken, want dat betekent extra sleet op dit rubber.
Wie mijn blog regelmatig leest weet dat ik een fervente aanhanger ben van citroenzeste (-pel) vanwege de vele heilzame stoffen, waarover ik ook al eens schreef.
En nu beschik ik wel over een 'Magic Bullet', die de zeste tot fijn poeder weet te vermalen, maar die altijd verorberen vermengd met banaan en/of kiwi wordt op de duur vervelend. Gevolg: het was alweer maanden geleden dat ik het nog maakte.
Maar een lopende neus... meestal (eigenlijk altijd) de voorloper van een fikse verkoudheid bij mij, drukte me een paar dagen geleden, letterlijk dan, met de neus op de feiten. Ik moést en zou een nieuw recept uitvinden om citroenzeste op een smakelijke manier in mijn maaltijden te verwerken. En dit keer niet zoet, maar echt geschikt voor bij de warme maaltijd.
En dit is het geworden:
- 1 citroen schillen, de schil in stukjes snijden en in de Magic Bullet tot poeder vermalen. - 1 ei hardkoken en in stukjes bij de vermalen zeste in de Magic Bullet doen, wat peper en zout toevoegen en opnieuw laten draaien tot een homogene, maar nogal droge pasta ontstaat.
Nu heb je een basis waarmee je alle kanten uit kunt. Op zich is het niet slecht, maar je kunt het, met de vork nu, met mayonaise en/of olijfolie vermengen om er een smeuïger pasta van te maken... avocado toevoegen... sojasaus... worcestersaus ... curry... peterselie, of wat er ook maar in je opkomt of wat je ook maar in je koelkast vindt dat in aanmerking kan komen.
Het bekomen mengsel is heerlijk als dipsaus bij frietjes of kroketjes; is ook heel lekker als je het op schijfjes tomaat schikt, eventueel vermengd met kleine blokjes gekookte ham of, waarom niet? Garnalen! Of het gewoon gebruiken als mayonaise in tomaat-garnaal!
Maar bovenal: het is niet alleen lekker, maar vooral een beter medicijn dan wat je ook maar bij de apotheker kunt vinden. Stukken goedkoper trouwens ook! In staat om duizend en een kwaaltjes te genezen of te voorkomen, en op die manier zowel de dokter als de apotheker buiten te houden!
En wat hebben we geleerd vandaag? Dat we verdorie de citroen zélf hebben overgehouden!!! Weggooien maar? In geen geval! Maak na de maaltijd een theetje (groene thee bvb die veel anti-occidanten bevat) en pers daar de citroen in uit. Flink wat honing toevoegen, en je bekomt een lekker en gezond drankje!
En euh... mijn loopneus? Welke loopneus? Helemaal verleden tijd!
Naar de reacties van Lieve en Johan op 'De facebookgeneratie' te oordelen, werkt de nieuwe technologie veel ouderen op de zenuwen. Ikzelf heb er leren mee leven en stoor me er niet meer aan zolang er niet wordt overdreven. Misschien komt dat ook wel omdat ik niet zoveel behoefte heb aan urenlange babbels met mijn omgeving. Ben dan al blij dat ze anderen om de oren slaan met die onbenulligheden. Maar ik blijf die 'sociale' netwerken toch net 'asociale netwerken' vinden.
Met de technologie op zich is niets mis vind ik. Met alcohol is trouwens ook niets mis. Met sigaretten al evenmin.
Maar zoals steeds is het de kwestie van alles 'met mate' te gebruiken! Als het echt nodig is. Handig toch als je iemand, waar ook ter wereld, een belangrijke mededeling hebt te doen, en dat in één seconde kunt, waar je ook maar bent? Maar het gaat pas zijn doel voorbijschieten als je er zo verslaafd aan wordt dat je alles wat je ook maar doet, hoé onbelangrijk ook, onmiddellijk gaat communiceren aan een massa 'vermeende vrienden' die je soms niet eens kent!
Is dat een nieuw fenomeen in onze samenleving? NEEN!!! Het is van alle tijden! En nu denk ik even terug aan het vergaan van de Titanic! Een ramp die vele honderden mensen het leven heeft gekost. Waardoor? Wel, door nét diezelfde mentaliteit! En nu zie ik ongeloof op de gezichten van mijn lezers verschijnen. Niet waar? Toch wel! Want kijk: het vergaan van de Titanic heeft zoveel levens gekost omdat de happy few, rijk, verwend, en in eerste klasse reizend, persé de nieuwste technologie, de draadloze telegraaf, wou gebruiken om snobistische onbenulligheidjes te laten doorseinen naar bekenden! De marconist had het daardoor zo druk dat hij de waarschuwingen van andere schepen, ondermeer de Carpatia die in de onmiddellijke omgeving stil lag wegens ijsberggevaar, niet alleen in de wind sloeg, maar hen agressief terugseinde: "Shut up!" Want zo lang die andere schepen maar bleven seinen kon hij zijn berg onbenulligheden niet afwerken! Want zo werkte dat toen wel: je moest wachten tot de frequentie vrij was om zelf te kunnen seinen!
Gevolg: de marconist van de Carpatia ging dan maar slapen en hoorde twintig minuten later dus ook niét de noodoproep van de Titanic. Als al die onbenullige berichten de marconist van de Titanic niét hadden overbelast, dan zouden honderden mensenlevens zijn gespaard! De Carpatia had ze onmiddellijk kunnen oppikken.
En zo zie je maar: nieuwe technologie komt zich, nu zowel als vroeger, in verschillende stadia aanmelden. Het eerste stadium is het handig gebruik van het doel waarvoor het werd ontworpen. Het tweede stadium is de 'popularisatie', waarbij het schromelijk wordt misbruikt als een soort snobisme en zijn doel helemaal voorbijschiet. In het derde stadium treedt dan gewenning en verveling op, en in het vierde volgt dan eindelijk een zekere stabilisatie.
Tja, het mensdom is nog lang niet aan het eind van zijn domheid en we kunnen daar maar beter mee leren leven!
Zoals gezegd ging ik met Kerstdag dus paling eten met dochter, schoonzoon en kleinkind. Leuk. Gezellig. En vooral ook lekker. Mijn dochter nam met haar I- of Smartphone of hoe dat ding ook heten mag enkele fotootjes, die ze met één vingerknip op haar facebookpagina liet belanden. Nog geen twee minuten later waren er al enkele 'vrienden' die dat 'leuk' vonden. Schoonzoon zat ondertussen ook met Joost mag weten wie of wat te communiceren op 'zijn' ding.
Het stoorde me niet en we hielden het echt wel erg gezellig hoor! Maar ik stelde me toch vragen over hoe dat nu verder moet met dié, en vooral de volgende generaties. Einstein heeft ooit gezegd: "Ik ben bang voor de dag dat de technologie onze menselijkheid overheerst. De wereld zal dan alleen nog een generatie idioten hebben."
Wel, ikzelf ben bang dat hij gelijk zal krijgen!
Waar je ook gaat of staat... als je jongeren ziet, dan zijn die zowat altijd met zo'n hebbedingetje bezig. Persoonlijk bekijk ik dat dan een beetje meewarig. Net kinderen die hun fopspeen niet kunnen missen. En toch hoorde ik onlangs in het nieuws dat de facebook- en twitterrage begint te tanen. Als passé wordt aanzien door de jeugd. Die is alweer naar iets anders op zoek. Iets menselijkers? Zou er dan toch nog hoop zijn?
Echt negatief zie ik dat allemaal niet hoor! Het maakt nu eenmaal deel uit van de vooruitgang van de technologie, en de jeugd heeft ergens wel gelijk dat ze moet 'mee' zijn met de algemene gang van zaken in de wereld. Ze heeft immers nog veel decennia voor de boeg! Maar ik maak toch bedenkingen:
Alles wat ze in die dingen vinden is voorgekauwde technologie waar je niet echt intelligent moet voor zijn om het te gebruiken. Hoe zal het aflopen als ze ooit eens zelf moeten 'kauwen'? Nu geeft die 'voorkauw' hen de indruk dat ze superintelligent zijn en (helaas) dus niets meer hoeven te leren! Maar stel je eens voor dat, om welke reden ook, de elektriciteitsvoorziening uitvalt op de hele aarde. En dit juist op een moment dat de hele wereldbevolking zich hopeloos afhankelijk heeft gemaakt van die energie! Dan zal blijken dat we inderdaad zitten opgescheept met een generatie idioten! Idioten die, zonder al die technologische snufjes, zullen moeten erkennen dat ze twee linkerhanden hebben, een onontwikkelde geest, en helemaal niet in staat zijn het op hun eentje waar te maken.
Hopelijk komt die dag nooit, want dat zou wel eens het einde van het mensdom kunnen betekenen. En toch is een dergelijke 'ramp' minder fictief dan je zo op het eerste zicht zou denken! Wie bijvoorbeeld nog denkt dat er geen leven buiten ons kleine aardbolletje bestaat in dat oneindige universum moet tegenwoordig toch al goéd gek zijn. Stel dat een van die buitenaardse beschavingen ons kwaad wil doen of ons planeetje wil veroveren. Ze hoeven enkel maar het aardmagnetisme een beetje te beïnvloeden en het is zover! Geen elektriciteit meer, geen internet meer... En dan pas zullen we zien waar de échte intelligentie zit en wie het allemaal weet te overleven op eigen krachten.
Conclusie: technologie is zondermeer goed. Helpt ons zelfs om beter te leven. MITS je niet vergeet dat je toch altijd weer een individu blijft en verondersteld wordt om, wàt er ook gebeurt, jezelf in leven te kunnen houden! Wie dat niét kan en wie dat niet ook niet wil leren stelt zich drommels kwetsbaar op! En ooit zal die mentaliteit zich wreken.
Ja, Kerstdag... Nieuwjaar... alles lijkt te zijn stilgevallen. Stil in de Wetstraat, stil op straat, stil in de Westerse wereld. Alleen in de Moslimwereld blijft vanalles roeren en blijven ze vooral elkaar uitmoorden op zijn Neanderthalers. Maar daar bemoei ik me niet mee en zou eigenlijk niemand zich moeten mee bemoeien. Als ze dan toch zo graag vechten, bloedvergieten en terroriseren moeten we hen dat pleziertje maar gunnen. Dat is hun zaak. Niet de onze! Ze willen immers zo graag hun eigen cultuur behouden en eren. En als die vechtlust nu uit hun cultuur ontspringt, wie zijn wij om daar een stokje voor te willen steken?
Laten we hen dus maar rustig van hun cultuur genieten en ons met onze eigen zaken bemoeien! Er zijn al genoeg problemen in onze beschaafde wereld die langzaam maar zeker onbeschaafd wordt gemaakt door insijpeling, en gebrek aan doorzicht van onze leiders.
Mijn belofte getrouw, kan hieronder mijn uitvoering van White Christmas worden gedownload. Waarom juist White Christmas? Wel, omdat dit voor mij al zowat mijn hele leven lang dé song voor kerstdag is geweest! Ik moet zowat 16 jaar oud zijn geweest toen ik het voor het eerst hoorde en er meteen verslingerd op was. Dat bleef zo mijn hele leven lang, en zodra kerstdag nadert moét ik het gewoon spelen. Op wélk instrument ik op dat moment ook maar in handen heb.
Maar eerst en vooral:
Wat mijzelf betreft: vanmiddag ga ik lekker paling eten met mijn dochter Abigaeil, schoonzoon Gyorgy, en hun dochtertje Gael.
Het zal zowat dertig jaar geleden zijn dat ik voor de eerste en enige keer in mijn leven de middernachtmis bijwoonde op kerstavond. Mijn zus woonde net achter de H. Margaretakerk van Knokke en had ons uitgenodigd om kerstavond bij hen door te brengen met nog wat familie en vrienden.
Eerst natuurlijk een heerlijk feestdiner met gezellig wat bijpraten. Als ik me niet vergis had ik ook nog mijn gitaar mee en zong er enkele liedjes bij. En dan allemaal samen naar de nachtmis.
Nu ben ik wel niet gelovig, maar toch vastgeankerd in de Christelijke cultuur, en de sfeer in de kerk was feestelijk, vrolijk, maar ook sereen. Er 'hing' die nacht iets in die kerk vond ik. Al was het dan 'maar' de goede wil van de aanwezige al dan niet gelovigen. Een goede wil die van allen in de kerk één grote familie maakte. Ik werd trouwens een beetje jaloers op de échte gelovigen. Die hadden het immers gemakkelijk: een weliswaar loze zekerheid van een heerlijk leven na de dood... Rijstpap met zilveren lepeltjes en meer van die onzin. Het leven op aarde mocht dan al ellendig zijn, zij wisten tenminste zéker waar ze uiteindelijk zouden belanden. Terwijl ik er het zoeken naar had. Enkel van de hel hadden ze een heilige schrik, want ook gelovigen rijden wel eens de scheve schaats, en zelfs hun vast geloof weerhield hen daar niet van! Maar het was kerstmis, en die negatieve neigingen smolten dan als sneeuw voor de zon. Om pas na Nieuwjaar de kop weer op te steken! Van hypocrisie gesproken!
Maar ik? Ik genoot gewoon van de sfeer! Bij mijn weten is dit de enige keer geweest dat ik van een kerkbezoek intens wist te genieten. Ik genoot van het koor dat kerstliederen zong. Ik genoot van de machtige klanken van het orgel. Ik genoot vooral van één lied dat op het kerkorgel werd gespeeld: 'Oh holy night' (Minuit Chrétien). Wat me wél tegen de borst stootte: waarom moest dit alles beperkt blijven tot de paar dagen rond kerstmis? Waarom moesten de maskers weer worden afgelegd tijdens de rest van het jaar? Want dat het maskers waren... dat besefte ik helaas wel! Maar kom, ik zette dat maar van me af.
Ondertussen heb ik de partituur van 'Oh holy night' in mijn bezit, en jullie raden het al: ik moést het naspelen en hier als bijlage toevoegen! Een dertig jaar oude herinnering weer tot leven wekken. Die mooie nacht ook maar eens uit mijn eigen vingers laten vloeien en noten en akkoorden uit mijn keyboard lokken. Het hoeft geen betoog dat ik dan ook een van de kerkorgels uit mijn instrument koos om mijn gevoelens te vertolken. In de tweede strofe komt er dan een koor bij, of wat daar moet voor doorgaan.
Ik speelde het voornamelijk voor al mijn blogvrienden, of die nu al dan niet naar de nachtmis gaan, of... àls er tenminste nog een nachtmis in hun buurt wordt opgedragen.
En ik hoop dat het bij diegenen die thuisblijven op kerstavond, iets van die warme oervlaamse sfeer kan terugbrengen. Een snuifje van die machtige pijporgelklanken die de hele kerk vulden en één maakten. Helaas in digitale vorm nagespeeld, maar daarom niet minder goed bedoeld. Denk er de rijkversierde kerk bij, de kerststal, de kerstboom met de bontgekleurde lichtjes, en droom weg in dat heerlijke, premulticulturele tijdperk van ons geliefde Vlaanderen! Vergeet even dat een 'vredelievende' religie hier nu onrust, terreur en geweld komt zaaien onder het welwillend en zelfs stimulerend oog van onze regering, en betaald met ons aller belastingscentjes!!!
Zet de gedownloade muziek aan en voor kerstavond zal ik dan wel eventjes als koster fungeren voor jullie. Hadden jullie niet gedacht hé van mij? Een verstokte vrijdenker? Maar dan wél een sterk cultuurgebonden vrijdenker!
Voor wie in de tekst is geïnteresseerd, hier is de eerste strofe van de Engelse versie:
Oh holy night, the stars are brightly shining, It is the night of my dear saviors birth. Long lay the world in sin and error pining Till he appeared and the soul felt its worth. A thrill of hope, the weary soul rejoies, For yonder breaks a new and glorious morn! Fall on your knees! Oh hear the angel voices! Oh night di-i-vine, o-oh night when christ was born, Oh night, oh night, oh ho ho ho ho, oh night devine!
Zo! Dat was dan een muziekje voor vanavond. Als jullie nu heel braaf zijn krijgen jullie er morgen nog White Christmas bij als toemaatje. Al heb ik liever een groene dan een besneeuwde kerstdag!
In de laatste halve eeuw zijn een aantal woorden ongemerkt in onze dagelijkse omgangstaal geslopen. Ze stonden dan wel al in de Dikke Vandale, maar niemand hechte er belang aan. Niemand gebruikte ze ook. Het begrip dat ze moesten voorstellen kwam immers niet voor in onze cultuur. Tot... een vreemde cultuur hier bepaalde begrippen ging introduceren.
Het eerste woord dat me te binnen schiet is: Racisme. Eigenlijk een beetje een dubbelzinnig woord, want volgens de algemene logica zou een racist iemand moeten zijn die rassen aan zijn borst koestert. Niet dus. Het zou integendeel iemand moeten zijn die rassen haat!?!
Ik was bijna dertig toen iemand me voor het eerst vroeg of ik racist was. Jullie raden het al: dat was in Noord Afrika en de vraagsteller was een Moslim. Brave vent overigens. Maar vermits dat woord nog nooit was gevallen in mijn omgeving, moest ik eventjes mijn logisch denkvermogen aanspreken om de vraag te begrijpen. Ik antwoordde dan ook gretig, naar logisch denkpatroon: 'JA'. Want inderdaad hou ik wel van andere rassen en culturen... mits ze ons niet komen overrompelen, maar dat was destijds nog niet het geval.
Maar dat antwoord moet in een verkeerde keelgat geschoten zijn, want de relatie met die man verzuurde snel. Pas veel later ging ik begrijpen waarom.
Racist? Waarom zouden we dat zijn? Wat kan het ons schelen hoe andere rassen in andere continenten hun leven inrichten? Het kan misschien boeiend zijn er naar te kijken en er misschien zelfs uit te halen wat ons goed lijkt. Maar het blijft (of zou dat moeten blijven) een ver van ons bed show.
Nu moet ik wél onmiddellijk een nuance maken: de zwarten. Vooral in Amerika! Dié mensen hebben er nooit om gevraagd om naar de Verenigde Staten te worden geïmporteerd, en zéker al niet als slaaf! Dat Amerika er nu mee opgescheept zit is niét de schuld van de negers, maar van de Amerikanen zelf! Het egoïsme, de luiheid en de zucht naar luxe van de voorgaande Amerikaanse generaties was er oorzaak van dat ze 'slaven' nodig hadden om het vuile of harde werk op te knappen. Dat ze menselijke wezens totaal ontheemden en vervreemden van hun cultuur en familie, en ze schromelijk misbruikten. De nieuwe generaties Amerikanen dragen daar nu de gevolgen van en moeten zéker niet met de vinger wijzen naar de zwarten. Ze hebben er zelf naar gevraagd en kunnen nu maar oogsten wat ze hebben gezaaid.
Ook de Congolezen in België vind ik alle recht hebben zich hier te hebben genesteld. België heeft immers ook lang genoeg geprofiteerd van hun land, al ging het dan wel niet om 'import' zoals in Amerika.
Als we dus érgens schuld aan hebben, dan is het wel aan de Congolezen die hier nu verblijven. En dus wil ik ook dié mensen niet met de vinger wijzen. De meesten van hen hebben zich trouwens perfect geïntegreerd en veroorzaken weinig of geen problemen.
Maar de bevolking van al die andere landen, bevolkt met al dan niet vreemde rassen, wat komen die hier zoeken? Waarom kunnen ze Belg worden alsof het een fluitje van een cent is? Waarom moet hun religie zwaar gesponsord worden met ons belastingsgeld? Vanwege de vrijheid van godsdienst, zoals het in onze grondwet staat?
Helemaal akkoord met die 'vrijheid'. Niét akkoord met de sponsering, en nog minder met de langzaam maar zekere overheersing van onze cultuur en samenleving! Of staat dit ook in de grondwet? Ik dacht van niét! Onze voorvaderen waren immers niet zo getikt als de huidige regeringen.
We hebben het zelfs nodig geacht om instellingen uit de grond te stampen om die lui te beschermen en te steunen! Zelfs meldpunten uit de grond gestampt waar je kunt komen 'klikken' als ook maar iémand van de oorspronkelijke bevolking het in zijn hoofd zou halen uitspraken te doen die als racistisch zouden kunnen aangevoeld worden!
Hoewel de media hun best doen om ons ervan te overtuigen dat meldpunten geen klikpunten zijn, is het tegengestelde waar! Hoe kan het ook anders? Volgens mijn begrip is een meldpunt een punt waar je kunt melden dat er een straatlamp niet brandt... een put in het wegdek is gevallen, enz. Maar een 'meldpunt' waar je medemensen kunt gaan verklikken is en blijft naar mijn normen een klikpunt, te vergelijken met de Gestapo, of de KBG in het vroegere Rusland. En klikspanen zijn er helaas maar al te veel in onze samenleving.
Klikpunten die regelrecht indruisen tegen onze grondwet, die 'vrijheid van meningsuiting' zo graag hoog in het vaandel draagt. Klikpunten die vergelijkbaar zijn met de Gestapo tijdens de tweede wereldoorlog! Klikpunten, bevolkt met geïndoctrineerde pubers die niet eens meer het onderscheid kunnen maken tussen landverraad en dat gekannibaliseerde woord 'racisme'. Klikpunten die niet eens door hebben dat ze een trouwe kopie zijn van Hitler's Gestapo! En dan nog met het hemelsbreed verschil dat de Gestapo tenminste nog voor eigen volk schermde. Onze meldpunten richten zich juist tégen eigen volk. Walgelijk! Gruwelijk! Afschuwelijk! Wie een van dergelijke instellingen kiest om carrière te maken moet toch wel een goéde slag van de molen hebben gekregen.
Maar ja, verraad, en landverraad, is een stank van alle tijden! Alleen kwam die stank vroeger maar uit de staart van de vis. Tegenwoordig komt het uit de kop en heeft een 'wettelijk' karakter gekregen! Maar waar begint de vis het eerst te stinken denk je?
Maar desalniettemin voldoen die klikpunten aan een behoefte: blijkbaar heeft een deel van de mensheid toch wel behoefte aan verklikken!
Nog maar eens een heel controversieel hersenspinseltje over tijd en tijdloosheid, nu de dood van mijn echtgenote helemaal is verwerkt en mijn leven weer zijn normale gangetje gaat. Enfin, normaal volgens de nieuwe normen en structuren die ik mezelf heb opgelegd. Want een leven alleen vergt nu eenmaal een heel andere structuur dan met twee. En zonder enige vorm van structuur blijf je maar ploeteren!
Waar ik het eigenlijk wil over hebben is over de tijdloosheid van de tijd! Als je eenmaal, net als ik, over de zeventig bent, heb je zo al het een en ander meegemaakt, naasten verloren, nieuwe vrienden ontdekt en nieuwe ervaringen opgedaan. Ik geloof vast dat het de bedoeling is om de juiste lessen te trekken uit die ervaringen. Daarvoor moet je alleen maar je onderbewustzijn wijd openstellen om die ervaringen te analyseren en de bedoeling ervan te doorgronden. Dan komen soms de vreemdste gevolgtrekkingen op je af.
Wat ik momenteel ervaar is dat mijn overleden echtgenote aanwezig blijft. Zelfs nooit dichter bij me heeft gestaan! En dat bedoel ik niét op een droevige manier, maar op een heel positieve! Ze lijkt met me te praten, me raad te geven en bij te staan. En ze is daarbij niet alleen! Ze wordt vergezeld van alle mensen die me ooit dierbaar waren maar afgestorven zijn.
Ja, controversieel is dat wel, maar zo is het nu eenmaal dat ik het ervaar. Aan een zekere leeftijd vallen mensen die je goed kende de een na de ander weg. Daar is geen ontkomen aan. Maar de grote vraag is: vallen ze écht wel weg, of komen ze juist dichter naar je toe? En wat mij betreft lijkt dat laatste wel de juiste gevolgtrekking te zijn.
En dus kom ik tot de vreemde conclusie dat tijd eigenlijk tijdloos is! Alles wat je ooit meemaakte, iedereen die je ooit kende, positieve en negatieve ervaringen, het blijft allemaal aan je hangen en wordt zelfs intenser nadat die mensen of voorvallen in de 'nevelen der tijd' zijn verdwenen.
Mij lijkt het toe alsof het leven ons in porties wordt opgediend. Porties die het begrip 'tijd' moeten voorstellen. Maar in werkelijkheid blijft de hele koek behouden! De voorstelling in 'porties' dient er enkel voor om onze hersenen niet te overbelasten. Ons menselijk verstand kan het geheel nu eenmaal niet in één keer bevatten en verwerken en zou op hol slaan. Daarom hebben we de 'tijd' nodig om alles te beleven. Tijd, die eigenlijk alleen maar in onze hersenen bestaat.
Ook mij heeft het begrip 'tijd' veel geleerd. Nooit had ik gedacht dat ik gedurende de eerste zes maand na het overlijden van mijn vrouw iemand totaal anders zou zijn geworden. Wist niet eens dat zoiets mogelijk was! Je bent toch wie je bent? Neen dus! Ingrijpende omstandigheden kunnen je van de ene dag op de andere een totaal andere persoonlijkheid geven. Een persoonlijkheid die ik haatte en zo snel mogelijk van me af wou schudden! Een persoonlijkheid die me belette een normaal leven te leiden. Een persoonlijkheid die een miezerig bang ventje van me leek te maken. Een persoonlijkheid die mijn positieve ingesteldheid en mijn positief denken een hak zette! Een persoonlijkheid die lak had aan mijn logisch denkvermogen! Al was dit alles voor de buitenwereld helemaal niet te zien aan me.
Maar ik vocht terug en overwon. Ben weer helemaal mezelf... of toch niet! Ik heb er namelijk een belangrijke levensles bij geleerd: er kunnen zich omstandigheden voordoen die een heel ander mens van je maken! Zo hevig dat je jezelf niet eens meer herkent! Heb ik nooit geweten! Heb ik ook nooit geloofd. Maar zo is het wel! En eigenlijk, ondanks alle leed dat die ervaring me heeft berokkend, moet ik er dankbaar voor zijn. Ik had er zes maand 'tijd' voor nodig. Nog maar eens een bewijs dat we, met onze menselijke en beperkte hersenen, die 'tijd' nodig hebben!
Misschien ben ik dan wel een buitenbeentje, maar telkens toch sta ik verbaasd over de interesses van het mensdom.
Het onbelangrijke primeert. Krijgt de onverdeelde belangstelling. Het belangrijke, namelijk:
- Voor wie werken wij? - Wie loopt met onze belastingscentjes weg? - Wie maakte zoveel staatsschuld? - Hoe erg zal ons nageslacht daarvoor moeten boeten? - Hoe lang kan zoiets blijven duren?
Daarvoor is er niet de minste belangstelling! En nochtans gaat dàt pas om onze levenssfeer, het behoud van onze koopkracht, cultuur en welzijn!
Maar neen. Onbelangrijke dingen zoals sportuitslagen en de laatste nieuwe mode hebben de volle aandacht van de meerderheid van de bevolking. Die uitslagen en mode worden op de voet gevolgd alsof ons leven ervan afhangt. Ze vormen het onderwerp voor eindeloze tooggesprekken en discussies in alle lagen van de bevolking. Vormen ook een vruchtbare grond voor urenlang bekvechten. Ja, het gaat zelfs zover dat sommige mensen gewoon onaanspreekbaar zijn voor enkele dagen als 'hun' ploeg heeft verloren! Onbegrijpelijk voor mij.
Terwijl diezelfde bevolking dan weer totaal geen belang hecht aan wie het land bestuurt en welke richting het dan wel wordt uitgestuurd: bergopwaarts, links, rechts, of... naar de afgrond? Of zomaar stuurloos rondzwalpend, mee met buur- of andere landen.
Correctie: er is wél belangstelling voor WIE die 'roerganger' moet zijn. Namelijk de grootste charmeur met de grootste bek en het leukste kontje. Daar wordt dan heel bewust voor gekozen in het kieshokje. En daarmee is voor de gemiddelde kiezer de kous af. Hoé de verkozen grapjassen sturen laat hen verder stoïcijns koud. Tenminste, dat wordt helemaal niet opgevolgd. Daar is geen tijd voor, want daar is er alweer een grote voetbalmatch op TV.
HOE wordt gestuurd kan blijkbaar niemand iets schelen. Liever nog laat men zich indoctrineren door de media die zelfs de stomste beslissingen heel rooskleurig (moeten) voorstellen!
Positieve regeringsdaden worden wél onthouden. Ze worden immers ook zo dik in de verf gezet door de media dat je er wel niet naast kúnt kijken. Negatieve maatregelen daarentegen worden zo snel mogelijk vergeten en zijn zéker al lang uit het collectief geheugen gewist bij de volgende verkiezingen.
Het resultaat van die mentaliteit kan niet anders dan naar de afgrond leiden.
- Charme in plaats van leiderschap. - Lenen in plaats van de eigen bevolking aan het werk te zetten en de economie vooruit te helpen. - Vreemdelingen binnenhalen om tijdelijk het werk te laten doen, om die dan levenslang verder te betalen van ons belastingsgeld.
Dát is, helaas, het tegenwoordige Europa. Geboren uit ons aller lafheid en gebrek aan interesse voor de echte dingen des levens. Onze nakomelingen zullen er wel de bitterzure gevolgen van dragen...
De middeleeuwer had een excuus: hij werd dom gehouden en kon dus ook niets anders dan dom te handelen.
De hedendaagse generaties hebben géén excuus! Ze hebben alle kansen gekregen om te leren, en vooral om te leren van hun fouten. Vooral ook te leren van de geschiedenis! Ze kunnen zich dus niet achter onwetendheid verschuilen. Achter wat dan wél? Slechts één woord schiet me te binnen: negatieve indoctrinatie waar helaas zelfs de meest intelligente specimen onder ons argeloos intrappen! Het komt op TV, staat in de krant, en is dus onomstotelijk onfeilbaar!
In een nogal jankerig interview op TV klaagde Fientje Moerman de negatieve kijk van het publiek op de politiek aan.
Tommetoch hé! Hoe zou dàt nou komen? Terwijl die mensen zo hun best doen! Maar ze staat er blijkbaar niet bij stil dat 'je best doen' weinig uithaalt als je het niet kunt! Zelfs hard werken brengt geen aarde aan de dijk als je de stiel niet kent en er maar op los hamert. De verkeerde nagels in de verkeerde balken slaat...
Ja, dan ben je inderdaad de hele dag druk bezig. Werk je je de plooien uit je broek. Niemand kan zeggen dat je niets hebt gedaan, maar ook niemand kan zeggen dat je zweet voor enige vooruitgang heeft gezorgd. En na enige tijd zo bezig te zijn geweest kan alleen maar van een achteruitgang worden gesproken.
Waarom de politiek zo negatief scoort?
Wel, er is maar één manier om als clown te worden aanzien: 'De clown uithangen'.
Net zoals er maar één manier is om als idioot te worden aanzien: 'De idioot uithangen'.
En om als verrader te worden gedoodverfd moet je alleen maar je land verraden!
Wil je als intelligent worden aanzien is er ook maar één mogelijkheid: beroepskennis demonstreren! Als je dàt niet hebt... tja, dan zal Fientje wel moeten blijven janken!
Maar blijkbaar begrijpen ze dat allemaal niet. Kan ook niet anders, als ze toch telkens weer verkozen worden door een kiezerskorps dat grotendeels uit pas uit de pampers gegroeide jongeren, en 'nieuwe' Belgen bestaat!
Met onverholen woede bekeek ik zonet het nieuws op de VRT. Het ging nog maar eens over de minderjarige Oostblokkers die verleden week gesnapt waren met een buit afkomstig van inbraken, en waar men niet zo goed blijf mee weet. Ze zijn immers minderjarig! Natuurlijk kwam ook de enorme stijging van de inbraken aan bod.
Mijn woede bereikte het hoogtepunt toen ik de woordvoerder van de politie allerlei 'fictieve' en onzinnige maatregelen hoorde 'opzeggen', waaronder vooral het beroep op de burgers zelf. Daar waar de politie het niet meer haalt, moeten burgers maar alert genoeg zijn en alle verdachte handelingen of personen melden. En voila! De kous was af! Beterschap beloofd, en we zijn met zijn allen weer gerustgesteld... of met een kluitje in het riet gestuurd?
Kon die vent nu niet gewoon zeggen dat de politie machteloos staat omdat ze moet dweilen met de kraan open? En hoe harder ze dweilt, hoe verder die kraan open gaat? En wie bedient die kraan? Dat weten we allemaal! De echte schuldigen zitten in de Wetstraat. Maar zijn helaas onaantastbaar, onfeilbaar, en vooral werkschuw!
Arme politie, die van alles de schuld krijgt. Arme woordvoerder van de politie, die niet mag zeggen wat hij denkt en zéker weet! Arme Belg, die het allemaal van kwaad naar erger ziet evolueren zonder dat de Wetstraat ook maar één efficiënte maatregel neemt!
Maatregel? Welke maatregel? Onze grenzen opnieuw sluiten verdorie! Dat gespuis niet meer binnenlaten, laat staan het aan te gaan zuigen!
Wetenschappers zijn er in geslaagd aan te tonen dat vrouwenhersenen totaal anders werken dan die van mannen. Het zou vooral aan de verbindingen tussen de hersenhelften liggen. De verschillen zouden zo duidelijk zijn dat je bijna van twee verschillende diersoorten zou kunnen spreken! Het onderzoek werd verricht op 1000 proefpersonen.
Niks nieuws onder de zon! Wist ik al lang! Maar het doet wél goed te horen dat er bewijzen geleverd zijn. Bewijzen die misschien de man-vrouw relatie gunstig kunnen beïnvloeden. Vooral voor hen die alles bewezen moeten zien alvorens het aan te nemen en er zich naar te gedragen.
Want die verschillen zijn waarschijnlijk wel de oorzaak van de eeuwige misverstanden in koppels! En zoals altijd, zijn er verschillende mogelijkheden om tot een harmonieus leven te kunnen komen. Naar de percentages heb ik gewoon met de spreekwoordelijke klak gegooid. Naar mijn eigen gevoel en observatie van de samenleving:
1. De andere sekse links laten liggen. Dé ideale oplossing voor de gemakzuchtigsten onder ons. En meteen ook een goed alibi voor holibi's. Al is hun gemakzucht en gebrek aan intelligentie dan ook het enige wat ze met dit gedrag verraden. (10%?)
2. Slaafs de ander volgen, je eigen leven wegcijferen en ongelukkig zijn (voorbeeld: de 'nieuwe' man!). (10% voorlopig?)
3. De andere sekse de schuld geven van alle problemen in de relatie en koppig je eigen ding blijven doen, wélke problemen dat ook maar veroorzaakt. (35%?)
4. De 'gewraakte' partner verlaten en het geluk bij een ander gaan zoeken... om na enige tijd vast te stellen dat je eigenlijk van de regen in de drop bent gekomen! (35%?)
5. Begrip en inzicht opbrengen! Wederzijds begrip voor de verschillen kan tot wederzijds aanpassen leiden! Als we vinden dat we elkaar nodig hebben, dan moeten ook maar wederzijds begrip weten op te hoesten en er het beste proberen van te maken. Misschien wel je eigen ding doen, maar de ander dat ook laten doen! (10%?)
Eigenlijk kan enkel de laatste mogelijkheid tot enige harmonie leiden, maar het is helaas ook de moeilijkste oplossing. En 'moeilijk'... in de tegenwoordige tijd... is taboe verklaard! Moeilijkheden het hoofd bieden vraagt immers enige intelligentie, en net daar loopt het nogal dikwijls verkeerd. Ik heb het trouwens al dikwijls gezegd: ik ben niet bang van slechte mensen! Ik ben bang van domme mensen. En domme mensen vind je in zowat alle kringen! Van vuilnisman tot professor, zakenman of succesvol politicus!
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
