De voorbije twee jaar verdwenen 3.014 cafésAuteur: Dirk Reynaers
In vergelijking met 1 juli 2011 zijn er in ons land 3.014 cafés minder. Dat blijkt uit cijfers van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ). Volgens het NSZ is het rookverbod de voornaamste oorzaak van die evolutie.
Op 1 juli is het algemeen rookverbod in de horeca exact twee jaar oud. En dat verbod heeft lelijk huisgehouden in de cafésector, beweert het NSZ. Het aantal faillissementen en stopzettingen steeg de voorbije twee jaar met 34 procent, terwijl het aantal nieuwe cafés met 22 procent daalde.
Concreet: van 6.415 stopzettingen en faillissementen tussen medio 2009 en medio 2011 naar 8.603 stopzettingen en faillissementen sinds 1 juli 2011 tot en met nu. Ook het aantal startende cafés ging sinds het algemeen rookverbod de dieperik in. Tussen 1 juli 2009 en 30 juni 2011 werden er in heel België 3.776 cafés gestart, terwijl dat aantal de laatste twee jaar teruggevallen is tot 2.950 cafés, goed voor een daling van 22 procent.
Het NSZ erkent dat er nog andere factoren deze getallen verklaren, "maar het rookverbod blijft wel de hoofdoorzaak".
De zelfstandigenorganisatie schuift een aantal remedies naar voren om de zieke cafésector te helpen: een algemene loonlastenverlaging en een verlaging van de btw op drank en eten naar 6 procent. "Een noodzaak", volgens NSZ-voorzitter Christine Mattheeuws, "zeker nu de elektronische kassa er zit aan te komen".
Bron: Deredactie.be
-o-o-o-
Wat een vernuftige leiders hebben we toch hé? Verantwoordelijk voor de sluiting van meer dan 3.000 cafés. Een economisch fiasco.
Maar vooral ook een cultureel fiasco vanwege het meedogenloos vernietigen van een ingeburgerde volkscultuur! Maar ach, dat is niet erg! Het is immers maar een autochtone cultuur!
--- Zouden ze dat hebben gedurfd als vooral Moslims fervente rokers waren? ---
Domme vraag eigenlijk, want ze durven helemaal niéts als het om Moslims gaat!
Want Moslims komen niet alleen schreeuwen op straat, maar ook dreigen en de bedreigingen uitvoeren.
De kudde brave Belgenschaapjes komt alleen maar op straat, en als dat niets uithaalt blijft ze maar bij de pakken zitten en kijkt moedeloos toe op de langzame vernietiging van onze cultuur.
Het kon niet uitblijven: het verkeer steekt de industrie voorbij als grootste vervuiler in België! En waaraan zou dit te wijten zijn? Niet moeilijk: aan de centralisatie van industrie en werkgelegenheid natuurlijk! Wie vindt nog werkgelegenheid binnen loop- of fietsafstand? Heel weinigen. En die weinigen kunnen zich tot de happy few rekenen. De rest... nou, die draait, om werk te vinden, op voor de aankoop van een auto en het betalen van de hoge brandstofprijzen!
Op de meeste plaatsen kun je ook voor je boodschappen niet meer terecht zonder auto. Oók alweer door centralisatie van de winkelketens! Buurtwinkeltjes zijn gedoemd te verdwijnen door de concurrentie van die ketens. Gelukkig heb ik zelf alles binnen loopafstand. Hopelijk blijft dat zo.
Er was een tijd dat industrieën en andere soorten werkgelegenheid zich gingen vestigen waar ook potentiële werknemers in grote aantallen woonden. Maar dat werd op de duur ontraden! Want zélfs die werknemers vonden het vervelend om in een gebied te wonen met nogal wat industrietjes. En ze gingen janken! En dus ging de industrie centraliseren. Liefst zover mogelijk van bewoonde gebieden. Het gevolg liet zich raden: geen werkgelegenheid meer nabij je woonplaats. Niet op loop- en niet op fietsafstand. De auto-industrie kon er maar wel bij varen. Want als je werk wilde moést je wel een auto hebben.
Tja... niemand bleek daar aanvankelijk een probleem mee te hebben, want die auto kon ook voor uitstapjes gebruikt worden, wat mooi meegenomen was. Tot... de brandstofprijzen de pan gingen uitswingen en velen zich eindelijk de vraag gingen stellen of ze die auto nu echt wel nodig hadden.
Maar ja... ze konden niet meer zonder. Hadden hem in de eerste plaats nodig voor hun werk, in de tweede plaats voor boodschappen en in de derde plaats om aan toerisme te doen!
De enige efficiënte oplossing voor dit probleem zou, vind ik, decentraliseren zijn. De werkgelegenheid opnieuw naar de werknemers brengen in plaats van omgekeerd. En ook de buurtwinkels weer in eer herstellen, al wàs het dan ook onder beheer van winkelketens. Maar ja, daar heeft momenteel waarschijnlijk (nog) niemand oren naar. Maar misschien komt er wel een tijd dat een auto écht niet meer haalbaar is voor een gewoon gezin, en dan zal decentraliseren wel moéten!
Maar dit alles even terzijde... ik hoorde ook dat we allemaal wel één jaar van ons leven kwijtraken door de pollutie door het verkeer!!!
Hé... wat gaan we dan gaan leuteren over roken, meeroken, enzovoort? De moderne mens tilt zwaar aan het feit dat iemand op een paar meter afstand zit te roken! Maar ondertussen ademt hij wél de uitlaatgassen van koning auto in! Maar ja... als hij zelf een auto heeft, doet dat er niet toe hé? Het is maar wat de anderen doen dat schadelijk is voor zijn gezondheid!
Snap je waar ik heen wil? In welke wereld zijn wij komen te leven? Onverdraagzaamheid viert hoogtij op elk gebied! Er wordt er ook maar op los gereisd naar de meest exotische bestemmingen per vliegtuig. Blij en zonder schroom vanwege de rookvrije cabine! Maar wat wordt achter ditzelfde vliegtuig uitgestoten aan schadelijke gassen?
Maar ach... dit kan geen kwaad! Ze reizen graag, en dus moet dat kunnen.
... Moet roken dan ook niet kunnen soms voor wie graag rookt?
Maar neen hoor! Want dat bescheiden rokertje daar in dat hoekje... dàt is pas de echte vervuiler!
Dat het zo gewraakte meeroken, als reden om roken op café te verbieden, dikke zever is werd vandaag nog maar eens bewezen!
Mijn echtgenote moet op 1 februari een zware heelkundige ingreep ondergaan, en moest vandaag haar longen laten onderzoeken. Ze rookt... zowat 50 à 60 sigaretten per dag! Oei! Ze verwachtte dan ook niet veel van die test!
Pluspunt: ze haalt niet in. Is dus een zogenaamde 'keelrookster'. En toch verslaafd? Vind ik ook vreemd, maar nou, het is nu eenmaal zo.
Reactie van de dokter die de longtest bestudeerde:
- U rookt dus niet, mevrouw?
- Toch wel! Vijftig sigaretten per dag!
- Onmogelijk! Tenzij u niet inhaalt?
- Neen. Dat doe ik niet!
- Ha... dàt zal dan de reden zijn, want uw longen zijn 100% in orde!
En nu gij: van kindsbeen af is ze in rokerige omgevingen opgegroeid. Door haar eigen hoog rookgedrag is de ruimte waarin ze vertoeft altijd in rook gehuld. Zou ze eigenlijk moeten 'meeroken' met zichzelf! Maar niét dus!!!
Waar zitten dan al die klagers die over meeroken janken? Waarom doen ze dat dan? Omdat ze het zagen op TV? Omdat ze geïndoctrineed werden door de 'medische' wetenschap?
Elk denkt daar maar het zijne van. Maar één ding is zeker: het rookverbod in de kroeg is er niét gekomen uit bezorgdheid voor de gezondheid van niet-rokers. Wél om de eeuwige jankerds in te willigen! Op de wijze van de Wetstraat dus! En op de wijze van een aantal pseudo-wetenschappers die denken de wijsheid in pacht te hebben. Niemand dan mijn vrouw heeft ooit zoveel 'meegerookt' met zichzelf en met anderen! En toch heeft ze op zesenzestigjarige leeftijd longen die voor 100% in orde zijn!
Meerokers? Die bestaan helemaal niet! Onverdraagzame meejankerds daarentegen wél! Het meeroken zit niet in hun longen! Wél tussen hun oren!
Ik heb Pierre Kartner (Vader Abraham) altijd al moeten bewonderen om de mooie muziek die hij ons bracht. Het kleine café aan de Haven bijvoorbeeld vond ik onovertrefbaar. En dan het smurfenlied! Wisten jullie trouwens dat de verhalen van die smurfjes aanvankelijk een flop leken te worden en op sterven na dood waren? Ze werden pas wereldberoemd NADAT Pierre Kartner er een lied over schreef! Prompt schoot de verkoop van de strips de hoogte in en was er geen houden meer aan! Uit bijgevoegde afbeelding blijken smurfen in Duitsland Schlümpfe te zijn! In Spanje zijn het dan weer Pitufas. In elk geval zijn ze mede dank zij Vader Abraham een succesverhaal geworden.
Maar mijn bewondering werd nog groter toe hij van zijn beroemd klein café aan de haven een remake maakte: Het rookvrij café op het pleintje! Ontroerende waarheid! Daarin spijkert hij alle azijnpissers en jankerds aan de muur in eenvoudige bewoordingen.
Niks geen verwijt aan de overheid te bespeuren, maar het plakt wél aan de ribben zoals we in Vlaanderen zeggen!
Wie het niet kent kan het trouwens onder andere hier vinden:
Vader Abraham Daar In Dat Rookvrij Café (melodie: in het kleine café aan de haven)
De rook om je hoofd is verdwenen Je kunt nu gewoon weer zien wie naast je staat Je kijkt om je heen en het voelt toch wat vreemd Nu het roken voorgoed overgaat Je hoort ome Arie al zeggen: als ik niet mag paffen Neem ik een kroket Hij wordt sjaggerijnig, de weegschaal op tilt Arie wordt op den duur moddervet
Refrein: Daar in dat rookvrij café op het pleintje Daar zijn de mensen niet blij en niet tevree Ze zitten daar nu met hun wijsvinger tegen de neus Gebogen over een glasplaatje aan een wit lijntje Waar is mijn geur, mijn rook, mijn ouderwets café?
Een klant wat gestresst gooit zijn dartpijltjes vrolijk in 't rond Een beland in een oor Een ander die springt door een ruit van 't café Omdat hij steeds met pokeren verloor De kastelein kijkt wat bedroefd in het rond Door zijn eens zo gezellig café Straks wordt ook nog ons kopje koffie verboden Dan is d'r alleen nog maar thee
Refrein.
Niet roken maakt meer nog kapot dan je lief is Toch slaan we er ons samen doorheen Want zonder zo'n witblonde stengel in je mondhoek Voel jij je toch maar heel alleen Je mist nu nog erger die blauwgrijze wolken Die stijgen tot aan het plafond Ik kan me niet houwe, ik steek er een op De kastelein krijgt toch de bon
Refrein (2X).
Tja het zal je café maar wezen! Driewerf hoera voor Pierre Kartner, want waar de pers niet durft te spreken, blogs niet worden gelezen, en kettingmails de prullenmand in vliegen, zou zon simpel lied wel eens beter kunnen scoren dan wat dan ook.
Toch vind ik één minpuntje: de tekst had veel beter gekund. Lijkt inderhaast geschreven. Toch geef ik vader Abraham een negen op tien voor het idee alleen al! Spijtig dat het zo overhaast afgewerkt werd, en dat zal hij ondertussen zéker ook wel vinden van zijn werkstukje.
Even een tussendoortje om mensen die geinteresseerd zijn in dit onderwerp, wegwijs te maken in de vele soorten toestellen die daarvoor op de markt zijn.
Voor wie niét rookt is het stukje misschien tóch wel interessant omdat het aantoont hoe efficiënt en gestructureerd werken hopen tijd kan besparen.
Zaak is dat ik, voor mijn vrouw en ik, minstens twintigduizend sigaretten rol per jaar! Jawel! 20.000 stuks! Een kleine 400 per week. Minder dan een derde is daarvan voor mij. De rest is voor mijn vrouw die veel meer rookt, maar anderzijds dan weer de rook niet inhaalt en dus eigenlijk minder rook binnenkrijgt dan ik. Wat ik trouwens heel vreemd vind, maar kom, elk zijn goesting.
Sigaretten rollen dus. Waarom? In de eerste plaats omdat het de helft scheelt in prijs. Wat met de huidige astronomisch hoge prijs een pak scheelt op de rekening. Met een doos hulzen met filter en een doos tabak van 200 gram rol ik 200 sigaretten. En dat doe ik in zowat anderhalf uur.
Ik begon ermee met van die kleine plastic schuiftoestelletjes die je voor tien euro of minder kunt kopen. Vroegen nogal wat kracht om te schuiven, en gaven er na een jaar ook telkens weer de brui aan.
Toen verschenen elektrische machines op de markt. Gebaseerd op de beenhouwersmachines om worsten te vullen: met een worm die de tabak in de huls dringt. Kostten veertig euro. Geprobeerd. Niks waard! Leuk om ermee te werken. Je sigaret is mooi gevuld, maar pas als je er eentje opsteekt bemerk je het grote nadeel: om de haverklap valt er een stuk gloeiende tabak van je sigaret! Komt waarschijnlijk door de draaiende beweging waarmee ze gevuld worden.
Resultaat: na één week machine in de vuilbak gekieperd en op zoek naar iets anders. En… gevonden! De ‘TOP-O-MATIC’ (45 euro). Een uit de kluiten gewassen toestel, niet
electrisch, helemaal van metaal gemaakt, en met een komfortabele handle die minder kracht vraagt dan die schuifmachientjes. Heb ik drie jaar tot volle tevredenheid mee gewerkt, en de machine doet het nog steeds.
MAAR! Twee nadelen: 1. Ondanks die grote handle, die je met de rechterhand bedient, vraagt de machine toch een behoorlijke tegendruk van je linkerhand. Anders schuift het hele geval over de tafel, ondanks de rubberen zool. Om gemakkelijk te werken zou je de machine eigenlijk op een werkbank moeten kunnen vastzetten.
2. De cigaretten zijn slechts tot op ongeveer 1 cm van de rand gevuld. Wat trouwens ook het geval is met de plastic schuiftoestelletjes.
Desondanks toch een aanrader met veel positieve kanten! Vooral zolang er niets beters op de markt kwam, en dat beters, dat is er nu!
Want enkele weken geleden vond ik het allerlaatste nieuwe machien in de winkel, en natuurlijk was ik er als de kippen bij om het uit te proberen. Weer electrisch, maar de tabak wordt niet in de huls gedraaid zoals bij de vorige generatie electrische machines, maar net als bij de schuifmachines, er in geperst. Elektrisch. En eindelijk ook… zijn de sigaretten barstensvol gevuld. Kost ook een pak minder energie: tabak in de gleuf duwen, hefboompje naar beneden, de motor start en doet de rest.
Het hebbedingetje kostte bijna honderd euro, maar is zijn prijs dubbel en dik waard. En die prijs haal je er toch uit na enkele maanden sigaretten rollen in plaats van kopen!
Zijn we er nu? Nog niet helemaal, want er is, bij alle machines, een tweede probleem: je werkplek ligt na korte tijd helemaal vol tabak. En bovendien, veel mensen besteden totaal geen aandacht aan een efficiënte handelswijze. De doos hulzen slingert ergens rond, binnen of net buiten handbereik, of bij de verkeerde hand, de tabak eveneens. Het blijft grijpen naar tabak, bijvullen, zoeken naar een huls… en niemand staat er bij stil dat al die handelingen de werkduur gemakkelijk kunnen verdubbelen!
Vandaar dat ik, zowel voor deze als voor mijn vorige machine, een ‘configuratie’ uitdacht. Grotendeels identiek voor beide machines en ontstaan uit ‘werken en denken hoe het efficiënter kan’.
Vooreerst is het doorzichtig trechtertje bovenaan te klein voor een behoorlijke voorraad tabak. Resultaat: tijdverlies door telkens weer tabak bij te vullen. Vervolgens dient het probleem te worden opgelost van niet je hele omgeving te vervuilen met tabakresten. En last but not least: een vaste configuratie met alles op zijn plaats, zodat je bewegingen tot een minimum beperkt blijven. Alles wat met de linkerhand gebeurt staat dan ook links van de machine en niet andersom!
Belachelijk? Wel, ik draai minstens twee sigaretten per minuut op mijn manier. Op de gebruikelijke, ongestructureerde manier, zou dat er hoogstens ééntje zijn. En zou ik mijn 200 sigaretten niet in anderhalf, maar in zowat drie uur moeten afwerken! Want vele kleine secondjes samengeteld maken… al gauw een uur!
Wel, hier zie je mijn laatste configuratie: de plastic trechter is verwijderd en vervangen door een doorgesneden blikken doos als tabakreservoir. De machine staat vastgeklemd op een plastic plateau, maar is daar met één vingerbeweging van te verwijderen (voor reiniging) met een schuifslotje. De filterhulzen worden in een schuingeplaatste doos gedeponeerd, zodat ze telkens naar beneden en binnen handbereik rollen. Daarnaast dan een doos voor de gevulde sigaretten.
Rechts is nog een strook plastic geplakt ter verhoging van de boord, omdat toch nog enkele tabakkruimeltjes de weg naar buiten wisten te vinden.
Voor wie niet rookt, of niet in het onderwerp ‘zelf rollen’ geïnteresseerd is, lijkt dit stukje misschien niet direct interessant en eerder vervelend. Maar toch bewijst het een algemene stelling die opgaat voor élke bezigheid: structureer je werk! Denk na terwijl je werkt. Bedenk hoeveel dingen kunnen verbeterd worden om veel efficiënter, gemakkelijker, en toch tijdbesparend te werken. En hou niet op met denken alvorens je het onderste uit de kan hebt weten te halen. Je zult versteld staan hoeveel tijd je wint, en met minder moeite!
De configuratie hierboven vind ik niet meer voor verbetering vatbaar. Maar ze ontstond niet op één dag. Wél stukje bij beetje, door al werkend te denken, te kijken wat er gebeurt, vast te stellen waarin je tijd verliest, en wat onhandig werkt. En telkens een beetje verbetering aanbrengen.
Nou ja… zo steek ik nu eenmaal in elkaar en daar heb ik altijd veel voordeel kunnen uit halen. Een van de mooiste complimenten die ik ooit kreeg kwam van vrienden die we ooit hadden uit de buurt van Namen, in een vorig leven. Ik had eigenlijk niks speciaals gedaan. Alleen maar de gewone bezigheden in huis, afwasmachine vullen en zo, maar de dame moet me nauwlettend in het oog hebben gehouden want bracht er plots uit: “Il y a du méthode dans tout ce qu’il fait!”
Tot slot enkele algemene tips voor sigaretten rollen: Als af en toe een sigaret mislukt, ligt dat in de meeste gevallen aan de vochtigheidsgraad van de tabak of aan het feit dat je teveel tabak nam voor één sigaret.
Vochtigheid: tabak uit een hermetisch afgesloten doos is meestal iets te vochtig, en teveel samengeperst. Je eerste werk moet er uit bestaan de tabak uit de doos halen, losmaken en uitspreiden op een plateau. Laten drogen op gewone kamertemperatuur. Duurt, afhankelijk van de luchtvochtigheid, tussen de twee en vier uur. De tabak moet mals, maar niet meer vochtig aanvoelen. Als ze teveel gedroogd is wordt ze min of meer ‘krokant’, en dat rolt stroef en leidt tot mislukte sigaretten! Zodra de tabak ‘juist’ (relatief droog maar nog mals) aanvoelt hoef je niet meteen te gaan rollen. Je kunt ze zo nog dagenlang in een afgesloten plastic zakje bewaren zonder dat er nog iets aan de vochtigheidsgraad verandert.
Hoeveelheid tabak per sigaret: Exact moet dat 1 gram zijn. Je zou dat kunnen afwegen met een precisieweegschaal, maar die dingen zijn erg duur en bovendien betekent dat een grandioos tijdverlies voor telkens maar één sigaret! Je moet dus inschatten en na het rollen tellen of je ongeveer honderd sigaretten hebt van honderd gram tabak. De volgende keer neem je dan indien nodig meer of minder tabak per sigaret. Op de duur krijg je het wel in de vingers wat de juiste hoeveelheid is.
Willy.
PS. Wie de machine hier niet vindt, of ze zelfs een pak goedkoper wil toegestuurd krijgen vanuit China (rond de 60 dollar of 50 euro) moet hiér maar even kijken:
Ik zou vandaag eens niet bloggen. Lekker een snipperdag nemen. Maar toen kwam het nieuws eraan en werd ik nog maar eens woedend! Ondertussen al tweeduizend cafés over de kop vanwege het rookverbod.
Het zat er aan te komen. Ik wist het, en elke mens met gezond verstand wist het. Maar de relatief warme herfst stelde de executie nog wat uit. De terrasjes konden langer blijven staan en trokken ook een massa volk: half verkleumde rokers die niet meer binnen konden genieten van hun sigaretje en dan maar buiten een verkoudheid riskeerden tot groter welzijn van de volksgezondheid!
Maar nu ook de terrasjes er niet meer zijn, vallen de koppen! Tweeduizend cafés al die over de kop zijn gegaan. En ik vermoed dat dit nog maar het topje van de ijsberg is!
Al komt daar een lief Turtelboompje op TV verklaren dat maatregelen zullen worden genomen. Wel geen asbakken meer op tafel, maar tegemoetkomingen voor de cafébazen die nog niet failliet zijn, om de kop boven water te kunnen houden. Omdat nu pas!- wordt ingezien dat de stamkroeg een stuk van ons cultuurpatrimonium is en niet mag verdwijnen.
Ach meisje, loop snel terug naar je mama! Zo lang er geen asbakken meer op tafel mogen is dat stuk cultuurpatrimonium ten dode opgeschreven. Op sterven na dood. Subsidies? Tegemoetkomingen? Weeral uit ónze zak? Om alleen een cafébaas te helpen die, tegemoetkomingen of niet, daar toch maar achter een lege toog staat te staren?
En bovendien, wàt men ook nog doet, die tweeduizend komen er zéker niet mee terug. Dat is alvast onomkeerbaar. Cultuur? Daar liggen ze in de Wetstraat niet van wakker. Tenminste... als het ónze cultuur betreft. Moest het een vreemde cultuur zijn, dan zouden er niet genoeg asbakken kunnen komen!
Nu, de jankers hebben hun zin. De rook om hun hoofd is dan wel verdwenen, maar nu lijken ook zij plots geen goesting meer te hebben om op café te gaan! Anders zouden die tweeduizend zaken toch niet hebben moeten sluiten?
Ik zou moeten besluiten dat ze vroeger alleen maar op café kwamen om te kunnen klagen hoe die ellendige rokers hun gezondheid kwamen verpesten. Nu er geen rook meer is, geven ook zij verstek! Chapeau nog maar eens Wetstraat. Chapeau voor de zoveelste blunder die de jankerds jullie hebben aangepraat. En chapeau om nog altijd niet te hebben begrepen dat het zinloos is een cafébaas zonder klanten te sponsoren.
Als jullie dat stukje cultuurpatrimonium in ere willen houden zit er maar één zaak op: asbakken terug!
De reacties en mails op rookvrij drama zetten me er toe aan dit onderwerp nog maar eens ten voeten uit te lichten.
Want inderdaad:
- Wààr is het bewijs dat je van roken dood gaat? Omdat je longen zwart of bruin zien in plaats van roze? Als je een roze muur zwart schildert is hij ook niet meer roze hé? Maar betekent dit dat de muur verzwakt is? Is er ergens een wet of natuurverschijnsel dat zegt dat longen roze MOETEN zijn om goed te functioneren?
- Longaandoeningen, hartaandoeningen, nierinsufficiëntie, kanker en weet ik veel, komen al voor sedert mensenheugnis, en toen was tabak niét bekend in onze contreien.
- Zo lang als mensen geboren worden, zullen mensen doodgaan. Waaraan? Joost mag het weten. De dokter weet het alleen als je rookt. Dan is het van de tabak. Zoniet staat hij verbijsterd dat zelfs niet-rokers durven ziek worden of sterven.
- Zodra je geboren wordt, is er één grote zekerheid in je leven: dood moét je vroeg of laat. Onze lichamen zijn niet gemaakt om eeuwig te leven. Maar volgens de medische wetenschap is doodgaan een doodzonde, en, zéker als je roker bent, is het bovendien je eigen schuld.
- Mensen die niét roken, of gestopt zijn met roken, zo mocht ik ervaren, zijn stukken gevoeliger aan depressies. Kunnen heel dikwijls de stress van het dagelijkse leven niet aan. Diezelfde dokters die het roken veroordelen schrijven dan vrolijk antidepressiva voor. Is dát gezond?
- Mensen die sowieso minder sterke longen hebben, doen er inderdaad best aan niet te roken. Maar moeten álle mensen dat daarom doen?
- Roken is een keuze die je zelf maakt. Voel je er je goed bij, dan blijf je roken. Ondervind je last, dan stop je toch, tenzij je helemaal gek bent? Dat verschilt van persoon tot persoon, nét als de keuze die de dokter voor je maakt om antidepressiva te gaan gebruiken. Antidepressiva die je persoonlijkheid grondig aantasten en vroeg of laat wél bewijsbaar nadelig blijken te werken. Maar dat is dan weer een kluif voor de volgende generatie medicijnmannen.
- Het volgende op het lijstje van de gezondheidsfreaks die denken de dood uit hun leven te kunnen bannen is dan de alcohol. Dat zou nu plots kanker veroorzaken. Veel kans dat ook dit vroeg of laat totaal verboden wordt. Ze lijken er trouwens al mee bezig!
- Zodra een dokter me kan garanderen dat ik niét zal sterven als ik stop met roken, dan stop ik (euh dénk ik, want eeuwen blijven ronddolen op aarde lijkt me nu ook niet bepaald aanlokkelijk ) Of moét dat van meneer doktoor, om zijn gelijk bewezen te zien?
- Geen enkele generatie heeft zoveel gerookt als die van ons! En toch beweren de medische wetenschappers dat de levensverwachting van onze generatie de hoogste is aller tijden! Waar steekt hier de logica om roken te verbieden om gezondheidsredenen? Moeten we dan misschien 200 jaar oud worden voor die kerels?
Voor wie belangstelling heeft voor mijn vorige rook-ontboezemingen: ik heb een nieuwe categorie aangemaakt: rokershoekje. Klik daarop om ook alle vorige afleveringen over roken te zien.
Het ondenkbare is dus, dank zij de jankerds, toch maar kunnen geschieden. Met totale negatie van de Vlaamse cultuur en volksaard werden alle kroegen rookvrij verklaard! Het onfeilbare kleuterklasje in de Wetstraat heeft gesproken. Ugh! En nog wel in een periode dat we het moeten stellen met een regering voor lopende zaken. Een regering die niets kan doen vóór het volk, maar blijkbaar wél alles tégen het volk! Een regering van rokende zaken misschien?
Nu ben ik géén kettingroker; een tiental sigaretjes per dag volstaan me.
Ben evenmin een alcoholist: één of twee lekkere biertjes per dag volstaan me ook al ruimschoots. En liever nog thuis dan in de kroeg.
Ben evenmin een tooghanger. Integendeel, ik distantieer me liever van toogpraat, maar vind de sfeer wel gezellig aandoend en kan best begrijpen dat dit voor sommige mensen een prima uitlaatklep is.
En vermits ik zelden langer dan een uur binnen in een kroeg blijf, heeft dat rookverbod in beginsel geen enkele invloed op me. Zo lang houd ik het wel gemakkelijk uit zonder roken.
MAAR! Ik kan heus de zon wel in het water zien schijnen. Ik begrijp dat sommige mensen de toog oergezellig vinden; de toogfilosofie, doorspekt met leugens en halve waarheden inbegrepen. Ik ben zelfs jaloers op die mensen. Toogpraat maakt deel uit van de Vlaamse volkscultuur. Een pint en een sigaret horen daar zéker bij!
Moest dit alles hen nu heus worden afgenomen door het stelletje land- en cultuurverraders in de Wetstraat? Wie denken die mensen eigenlijk dat ze zijn? Vijfenvijftig kleine kleutertjes die nu eens gaan zeggen hoe volwassen Belgen moeten leven? Moeten we voor dié onnozelaars straks misschien opnieuw naar de stembus?
En waarom dit alles? Om mee te huilen met Europa? Om mee te huilen met de wereld? Hallo zeg, leven we nog wel in Vlaanderen, of niet? Heeft België nog eigen bestuursrecht of ook al niet meer? Mogen we onze eigen cultuur nog behouden of moeten we geglobaliseerde en gesteriliseerde massaproducten worden?
Luistert de Wetstraat liever naar de wereld dan naar eigen volk? Weg met de Wetstraat dan! Maak er een kleuteropvangplaats van.
Vanwaar die plotselinge woedeaanval op de Wetstraat? Wel, ik bracht nog maar eens een bezoekje aan café ?, en wat ik zag leek me ongehoord.
Een leeg café! Baas en bazin verveeld en nagelbijtend achter de toog. Niemand om mee te babbelen. Ook zelf geen sigaretje mogen roken!
Wél een twintigtal klanten, deels opeengepakt in het rokersaquarium, deels buiten op straat. Moesten zélf hun pint gaan laten bijvullen aan de toog en dan snel terug naar hun quarantaine, waar baas en bazin niet eens binnen mogen!
Een café van pakweg 100 vierkante meter, waarvan 25 vierkante meter (het maximum toegelaten deel) nu gebruikt word als rookschouw, mét perfecte rookafzuiging. De rest van het café, waarvoor ook huishuur wordt betaald: leeg. Grandioos en opvallend leeg. Wàt een efficiënt gebruik van de beschikbare ruimte, die wél pakken geld kost!!!
Als dàt niet snel verandert houden ze het niet uit, en niet zij alleen. We kijken hier toch wel neer op het grootste land- en cultuurverraad aller tijden. Ons geschonken door de Wetstraat. Door kwezels, begijntjes en azijnpissers. Door stuurlui die niet kunnen sturen en dan maar klakkeloos na-apen wat Europa doet. Door wereldvreemden die geen enkel contact meer hebben met hun eigen volkscultuur.
Herverkiezingen? Ze doen maar. Mij zullen ze niet zien in het stemlokaal! Ik hou van mijn volk en vertik het dat volk te verraden door voor die halfbakken kleuterbende te stemmen. Laat de azijnpissers maar gaan stemmen. Ze zien wel hoe ver ze het zullen brengen in hun gesteriliseerde wereld.
Maar ondertussen laten ze Turkjes, Marokkaantjes, en Albaneesjes wél lustig moskeetjes bouwen met ónze centjes! Werken ze in de hand dat de gezellige, maar nu failliete cafeetjes gretig worden overgenomen door datzelfde volkje. Inch Allah klinkt dus al goed door tot in de Wetstraat! Voor wanneer de tapijtjes voor de gebedsstonden? Al voorzien op de begroting?
Eigen cultuur de grond inboren ten voordele van vreemde culturen!
Eigen volk laten verkommeren maar wél sociale woningen bouwen voor vreemden.
Ik denk dat we héél ver in de geschiedenis moeten terugbladeren om nog een dergelijke groteske vorm van volksverraad te vinden. Lijkt me erger nog dan toen in 1940 dat hele zooitje als bange wezels op de vlucht sloeg naar Engeland om het vege lijf te redden. Het volk en zijn koning laf in de steek latend. Maar dat mocht je na de oorlog niet meer zeggen. Dat was geen landverraad, maar een strategische aftocht naar veiliger oorden. Het is maar hoe je het bekijkt en betitelt.
Of ze dat tegenwoordig nóg zouden doen? Reken maar! Politici blijven politici. Van welke partij ze ook afhangen.
En ik zou moeten stemmen voor die lui? Nooit van zijn leven! En doe ik het tóch, dan is het voor Vlaams belang, al heb ik ook in dié lui weinig vertrouwen. Het blijven politici, en een politicus, in de huidige tijd, is voor mij alleen maar een synoniem voor opportunist.
Eerst even een tip: wie bij Telenet zit en twijfelt of hij in- en uitgaande e-mailverbinding heeft, stuurt een ledige mail naar: Hallo@telenet.be. Als titel bvb. 'test' of wat dan ook. Die mail komt in een automaat, die onmiddellijk antwoordt dat je verbinding in orde is. Krijg je geen mail terug, dan ontvang je niet hé?
Ging gisteren even naar de voorbereidende werkzaamheden kijken in café ? voor het rokersaquarium. Een wanhopige poging om zéker het vrolijk gedeelte van het cliënteel te kunnen behouden. Want van azijnflessen hebben ze daar geen kaas gegeten.
Maar wat schrijft die stomme wet voor?
IN EEN ROKERSAFDELING MAG JE JE PINT NIET MEENEMEN!!!
Is dat nog een wet voor de gezondheid? Of een regelrechte haatwet? Of een rokerspestwet?
Wie zal nu zijn pint achterlaten om een droog sigaretje te gaan roken in een aquarium?
Welke medegebruiker van dit aquarium zal door die pint geschaad worden? Of kunnen rokers dan weer niet tegen de lucht van bier? Drinken ze dan misschien mee via de neus op die manier?
Neen hoor! Hier valt de Wetstraat toch wel helemaal door de mand! Dàt kan ik niet anders omschrijven dan pure haat, nijd en pesterij.
De Wetstraat doet dus ook al mee aan pesterijen, hoewel ze daar zélf wetten tegen maakt!
Na de uitvinding van de ZONDERHAATSTRAAT om de vreemdelingen in de watten te leggen, is men nu overgestapt op regelrechte discriminatie van de eigen bevolking: De ZONDERROOKKROEG!!!
Dat getuigt niet langer van bemoeizucht noch van bezorgdheid voor de gezondheid. Dat getuigt enkel nog van regelrechte haatgevoelens tegenover mensen die het leven nog van de zonnige kant durven bekijken.
Haatgevoelens van azijnpissers, zonder enig probleem gedicteerd aan het zooitje ongeregeld in de Wetstraat. Want aan die lui kun je blijkbaar àl je frustraties en zure oprispingen kwijt!
Wetgevers? Amaai!
En by the way ondertussen zijn er nog twee kroegjes méér in mijn buurt gesloten! Maar gelukkig: ééntje werd overgenomen door, verschiet niet... een Turk!?!
Tiens, is de uitdrukking Roken als een Turk dan toch een grove vergissing?
Maar ook dàt is geen landverraad hoor!
Ik vraag me dan wel af wat landverraad dan wél mag zijn. Hoeveel verder kun je nog gaan?
De nieuwslezer op VTM ontpopte zich vandaag nog maar eens als Minister van Propaganda voor de regering!
De meeste rokers spreken zich uit vóór het rookverbod op café!!!
Wablief?
Dat blijkt uit een studie van blablabla blablabla.
Ja, dàt liedje kan ik ook zingen. Zelfs zonder notenleer. Een vlag die alle ladingen dekt, en vooral een streelzacht dekentje moet leggen over de bemoeiallige en verkeerde beslissingkjes in de Wetstraat.
Maar toen viel me iets op: VTM blijkt helemaal niet zo achterlijk! Ze waren dan wel opgelegd dat te zéggen, maar de opdrachtgevers hadden blijkbaar niet aan het beeldmateriaal gedacht!
En dat beeldmateriaal dat loog er niet om. Niéts dan rokers. Beelden die totaal in tegenspraak waren met wat verteld werd.
Een blunder van formaat bij de Duitse wetenschappers zorgde voor het platleggen van de hele Europese landbouwsector. Al was het dan maar een blunder die slechts enkele dagen werd volgehouden, de schade is niet te overzien.
Ondertussen zijn nu weer de sojascheuten de schuldigen! Waarom niet de rokers, zoals altijd?
Maar de landbouwers zullen vergoed worden door de Europese commissie.
Hoeveel? Nog niet gekend. Benaming van die schadevergoeding? Nog niet gekend. Suggestie: Blundergeld. Wie betaalt die miljoenenvergoeding? Drie keer raden! Ja! Jij ook!
Maar en de takaksblunder die ons boven het hoofd hangt, eveneens gecreëerd door datzelfde soort volk? Die blunder die nu al jarenlang hardnekkig volgehouden wordt?
De failliete cafébazen? Krijgen die ook blundergeld? De zieltogende tabaksindustrie? Wordt dié vergoed?
Hoe lang zal het duren voor dat groepje ongeregeld door heeft dat dat sigaretje tóch gezonder bleek dan die antistress- en antidepressiepil? Dat je stress wel degelijk kunt wegroken? Dat je ondernemingszin wel degelijk toeneemt na een goede haal aan een sigaret? Dat je wel degelijk muze kunt halen uit een sigaretje?
Zout mocht niet maar moét nu om geen hartinfarct te krijgen!!! Komkommers mochten niet nu sméken ze ons om ze te kopen. Roken mag niet liever naar de gezondeanti-stresspil grijpen. Voor hoelang dàt nog? Wanneer komen ze terug op hun watterige rookverbod?
Jongens toch! In welke betweterige kleuterwereld leven wij? Mógen we uiteraard nog wel geboren worden, leven, en sterven, of wordt ons dit alles ook ooit kwalijk genomen door de zuurpruimen?
Hiermede eis ik dan ook nog maar snel het recht tot sterven op als mijn tijd gekomen is, en alvorens dit ook nog verboden wordt! Gelukkig bén ik al geboren. Dat kunnen ze me dus niet meer verbieden.
En overigens die gezond levende zuurpruimen hoe oud gaan dié worden alvorens het zelfaangemaakte zuur hun ingewanden en hersenen wegvreet?
Welk soort mensen stond model voor het woord kanker? De kankeraars natuurlijk!!!
Want voor sommigen is het verband tussen de hobby kankeren en de ziekte kanker heus niet ver te zoeken! Dat moeten de wetenschappers in de oudheid al ontdekt hebben toen ze aan de ziekte die benaming gaven.
In goede gemeenschappen worden kankeraars gemeden als de pest. In verwaterende gemeenschappen worden ze geprezen. Waardoor verwaterende gemeenschappen steevast tot failliete gemeenschappen leiden.
En ik wil besluiten met een 'geheim' over mezelf, dat me telkens weer in de pen doet vliegen als ik over rookverbod hoor: als kind was ik heel zwakjes. Kon nergens tegen. Werd ziek van het minste. Schoolreizen waren een marteling voor mij: constant overgeven op de bus. Mijn vader vreesde dat ik nooit een man zou worden.
En toen op een dag, ik was misschien 8 - 9 jaar, gaf mijn vader me een sigaret te roken. Kuchen en hoesten natuurlijk, maar het stond volwassen en ik glunderde. De volgende dag weer eentje enz.
Hij deed het er wel niet voor, maar ik heb NOOIT meer overgegeven op de bus, had geen dokters meer nodig, en voelde me beter dan ooit!
Ik raad dit natuurlijk geen enkele vader aan, maar ik betwijfel ten zeerste of ik, zonder tabak, nu nog tot de levenden zou behoren. Zoals ik toén op weg was? Zéker niet.
Waar ik maar mee zeggen wil: elk voelt zijn eigen lichaam en elk lichaam voelt weer anders aan. Elk voelt wat goed is voor dat lichaam. En NIEMAND moet proberen mij, àls ik ooit zwaar ziek zou worden, te verwijten dat het mijn schuld is door het roken! Dat zou dan misschien wel kunnen, maar zonder roken zou mijn leven anders, en waarschijnlijk kortstondiger verlopen zijn!
Tja aan alle mooie dingen komt een einde. En als dat einde niet op een natuurlijke wijze komt, dan zorgen marionettenregeringen daar wel voor. Ondervonden we al in de tweede wereldoorlog.
Toen marcheerde een heel volk voor één charismatische leider. Nu marcheert de hele wereld voor een ongeloofwaardig groepje watterige medicijnmannetjes die om de haverklap van gedacht veranderen over wat ze verkondigen. Een teken aan de wand? Zijn we dan echt watjes geworden, bestuurd door pluisjes die naar wolletjes luisteren?
Enig verschil: wereldoorlog 2 had, voor ons althans, een happy end. Nu wacht ons enkel nog de ondergang. De ondergang van kroegjes en cafeetjes, nu er vanaf 1 juli niet meer gerookt zal mogen worden. Elke uiting van plezante volkscultuur wordt immers genadeloos de kop ingedrukt door de jankerds en azijnflessen onder ons.
Und der untergang, beliebte landgenossen und volksgenossen, ist nahe.
Zo heb ik eigenlijk maar vier gezellige stamkroegjes:
- Café Mimosa: stopt na de zomer vanwege het rookverbod dat op 1 juli ingaat.
- Café Bristol: stopt op 1 juli om dezelfde reden.
- Café Matisse: kijkt droevig nog even de kat uit de boom
- Café ? (ja, zo noemt het: vraagteken) is paniekerig bezig een soort aquarium voor rokers te bouwen, in de hoop de kop boven water te kunnen houden.
Een aquarium bouwen om je kop boven water te houden? Tiens de wereld onderste boven. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Hopelijk lukt het ze, want juist dat ? is een héél gezellig café. Iedereen is er welkom, of je er nu dagelijks, wekelijks of jaarlijks komt. Het lijkt één grote gezellige familiebedoening. Er wordt gedronken, gerookt, en ook gedanst als dat zo uitkomt. Je geraakt er (onder tafel door) aan visjes, groentjes, patatjes en wat je ook maar kunt bedenken tegen uitzonderlijk lage prijs, bereidwillig geleverd door weer andere klanten. (Niet verklappen hoor!)
Maar baas en bazin hoeven geen zwatelaars, ruziestokers, vreemd gespuis en OCMWers in hun kroeg. Daarom sluiten ze sedert jaar en dag, héél verstandig, om 20 uur. Want eerlijk, in de buurt waar het café is gelegen, ooit een deftige buurt, komt tegenwoordig na dit tijdstip alleen nog werkschuw tuig van verdacht allooi op straat.
Volgende maand staat daar dus een aquarium voor de door de dokters melaats verklaarde rokers! Na de middeleeuwen te hebben gehad met het importeren van de Islam, komen we nu dus terecht in de tijd van Ben Hur, waar de melaatsen ook al werden afgezonderd. Lhistoire se répète. Wat zal de volgende stap achteruit zijn? Rokers offeren aan de goden om regen af te smeken?
Niet eens zon slecht idee, want het is waarschijnlijk ook de schuld van de rokers dat het deze lente zo weinig regende.
En dan hoor ik de nieuwslezer op TV met ernstig gezicht zeggen: Eén op zes cafébazen denkt eraan te sluiten na één juli. Wàt een grandioos understatement!!! Het zal eerder 5 op 6 zijn denk ik. Maar ja, dat mogen ze niet zeggen hé? Ze zouden op hun donder krijgen van de begijntjes uit de Wetstraat.
Vijftig jaar geleden zou ik aan politieke zelfmoord hebben gedacht. Maar nu niet meer hoor! Men zegt dan wel dat de burger mondiger is geworden, maar dat geldt enkel maar voor de jankende burger. Die notabene ook nog een grote minderheid is. Maar die gelijk krijgt. Juist omdát ze jankt. En omdat rokers niét janken.
De anderen? De meerderheid? Die laat zich toch zo gedwee manipuleren door de begijntjes en kwezeltjes in het parlement. Honderden cafébazen failliet? Wat raakt hén dat? Die moeten maar naar de dop hé? Aan werklozen hebben we toch geen gebrek in dit luilekkerlandje, en een paar honderd meer of minder, wat maakt het hén uit? De staatskas is toch al lang minder dan leeg! En de statistieken over de vele faillissementen? Geen probleem! Die verdraaien we wel een beetje. Halen de cafés er uit bevoorbeeld
En ik tja, ik kan dan enkel nog terecht op een terrasje, als het weer het toelaat. Want die aquariumcapriolen laat ik liever over aan de vissen.
En dat terrasje zal ook wel heel tijdelijk zijn, want straks verbieden die prettig gestoorden in de Wetstraat dat ook nog. Is het niet vanwege het meeroken, dan zal het wel voor het gat in de ozonlaag zijn. Rest ons niets anders dan thuis te blijven hé? De plezante wereld overlatend aan de onplezanten. Hopelijk blijven dié zich goed voelen in hun rookvrij en saai geworden café. Zoniet gaat op termijn ook de koffie- azijn- en theeindustrie over de kop.
Weer ernstig nu: Als gewone stervelingen iets niet weten, dan zeggen ze: Ik weet het niet. Logisch hé? Maar niet zo wetenschappers hoor! Wetenschappers worden, samen met hun einddiploma, gebaad en gedoopt in de veronderstelling alles te weten, en dus leren ze vanaf dit ogenblik ook niets meer bij. Je kunt ze alles vragen en ze zullen je altijd een antwoord geven. Maar één antwoord zul je nooit krijgen: dat weet ik niet. Dàt is een antwoord dat ze nooit hebben geleerd, en dus ook niet over de lippen krijgen. Dat staat niet in hun woordenboek, en dus zijn ze wel verplicht je iets op de mouw te spelden waarvan ze hopen dat het misschien wel enige waarheid bevat.
En zo kom je tot absurde toestanden.
Het rookverbod is daar zon toestand van, want zo lang er mensen bestaan hebben er ook longaandoeningen bestaan. En eeuwen nadat de laatste sigaret gerookt is zullen er nog evenveel longaandoeningen voorkomen. Het roken, mét een longaandoening, kan het hoogstens verergeren.
Waarom en waardoor er longaandoeningen bestaan? Ik weet het niet!!! En ja, IK kan dat uitgesproken krijgen. Wetenschappers, en dan vooral in de medische sector, kunnen dat helaas niét en gaan, om zich een houding te geven, de tabak de schuld geven.
Het is logisch dat, als je een longaandoening hebt, de dokter je het roken verbiedt. Het is niét logisch dat de hele maatschappij daar moet voor opdraaien. Net zoals het niet logisch zou zijn dat, als één ziekenhuispatiënt enkel vloeibare voeding mag drinken, wij dat plots allemaal zouden moeten doen om niet diezelfde ziekte te krijgen.
Een hele hetze dus, enkel en alleen maar omdat wetenschappers het nochtans simpele zinnetje we weten het niet nooit over de lippen krijgen.
Nu zitten we met die fameuze EHEC bacterie en vooral de economische gevolgen ervan. Nog maar eens een blunder van formaat van mensen die niet kunnen zeggen we weten het niet. En dan wordt er maar met de pet naar gegooid. In het EHEC geval werd die pet aanvankelijk naar uit Spanje geïmporteerde komkommers gegooid. Onverantwoord. Totaal geschift. Enkel om niet te moeten zeggen we weten niet waar die bacterie vandaan komt. Kinderlijk onbewust van de gevolgen dat hun onverantwoorde ik weet het wél, heeft op een hele economie.
En die economie is, analoog aan de dioxinecrisis, nog maar eens totaal verwoest door de wetenschap. Want zodra die wetenschap schoorvoetend moest toegeven dat het niét van Spaanse komkommers kwam, werden direct al alle andere groenten in Europa verdachten nummer één.
Nu staan duizenden Belgische tomaten, bestemd voor de Russische markt, te verrotten want ze mogen Rusland niet meer binnen! Dat de ziekte in Duitsland begon, dat Duitse wetenschappers Spaanse komkommers met de vinger wezen en de schuld dus bij Duitsland ligt, vergeten de Russen. Het is Europa! Voor hen bestaat België niet. Alleen maar Europa.
En toch worden die wetenschappers zo graag geloofd door de massa. En toch marcheert de massa graag nog maar eens mee in de zoveelste heksenjacht die door die lui werd uitgelokt.
Ik weet ook niet waar die EHEC bacterie vandaan komt, maar heb wél een oplossing: in hongerstaking gaan. Niéts meer eten noch drinken.
Maar gelukkig ben ik geen wetenschapper en kan ik mijn oplossing dus niet opdringen aan de hele mensheid. Ik heb ook niet de macht om politici het eten te laten verbieden. Jammer!
Misschien denken jullie nu dat ik een negativist ben, en mijn leven vergal met kritiek op zowat alles. Niets is echter minder waar! Ik ben een optimist, en in werkelijkheid amuseer ik me rot met het zien dat de massa er toch altijd weer maar eens inloopt.
Ik zie het een beetje als het zoeken naar een passende partner: de wereld is één groot bos waarin alles rozengeur en maneschijn lijkt, maar in werkelijkheid veel meer uit decor dan uit realiteit bestaat. En dat maakt juist de zoektocht naar die éne partner die er uitspringt zo boeiend maar ook levensgevaarlijk om niet te verdwalen tussen de vele lokkende bloempjes.
In de rest van de samenleving gaat het nét zo. En helaas, de massa laat zich zo graag blauwe bloempjes wijsmaken.
Ook herinner ik me zon hetze van 50 jaar geleden: plots zouden alle spuitbussen uit de handel worden genomen. Het drijfgas zou de ozonlaag kapotmaken. Paniek alom. Wie aan een goed merk spuitbussen gewoon was deed daar nog snel een levenslange voorraad van op! Waardoor inderdaad, na een week, geen enkele spuitbus meer in de rekken lag.
Maar er werd verder niets meer van gehoord. De wet in wording stierf een stille dood. We zijn vijftig jaar verder, de ozonlaag is er nog, en de spuitbussen gaan onverminderd over de toonbank?!?
Reden: de industrie haalde het, in dit geval, van de politiek. De tabaksindustrie helaas niet. Onmondig? Niet voldoende steekpenningen ter beschikking? Of ook al geïndoctrineerd?
De prominente plaats van de tabaksindustrie werd gretig overgenomen door de farmaceutische industrie, die steeds beter gaat draaien. Anti-depressieve pillen (gezond hoor!) vliegen als zoete broodjes over de toonbank. Idem dito die Rilatine-pillen die verondersteld worden van slechte kinderen goeden te maken.
Wetenschappers! Leer toch eens zeggen we weten het niet! We weten niet wat longaandoeningen veroorzaakt we weten niet wat er precies met de ozonlaag gebeurt we weten niet waar het EHC virus vandaan komt We weten niet waarom sommige mensen een slecht karakter hebben. We weten niet waarom stervelingen ooit moeten sterven
Stop met Godje spelen! Aanvaard dat stervelingen nu eenmaal moeten sterven. Is het niet van het een, dan van het ander. En stop met te negeren dat bepaalde mensen nu eenmaal geboren worden met een slecht karakter, en alleen maar aan zichzelf kunnen werken om een goeie te worden. De goed-en-gelukkig pil bestaat helaas niet.
Stop ook met zieke mensen te verwijten dat het hun eigen schuld is! Alsof jullie de dood negeren! Alsof sterven onnatuurlijk is! Ja, zelfs een misdaad waarop de doodstraf zou moeten staan!
En wat zouden jullie dan wel zeggen als er niét meer gestorven wordt? Als iedereen blijft leven en jonge gezinnetjes steeds meer kindjes produceren? Waar zullen die kindjes nog terecht kunnen in die overvolle wereld? Naar de maan sturen misschien?
En vooral: alvorens iets te verkondigen, sta eens goed stil bij de gevolgen en de verantwoordelijkheden van jullie onbedachtzame uitspraken!!! Word volwassenen in plaats van brabbelende kleutertjes. De hele wereld zal daar wel bij varen.
Tiens. Nu mag zout plots wél en vermindert de kans op een hartaanval zelfs heel sterk volgens onderzoek door de universiteit van Leuven. Die onderzoeken zouden uitgewezen hebben dat we zelfs twee keer zoveel zout mogen gebruiken als voordien was gedacht. Enkel wie last heeft van hoge bloeddruk moet aan een zoutarm dieet.
Hm. Mijn eetgewoontes verander ik in elk geval niet, want ik heb nooit mijn zoutgebruik noch wat dan ook afgestemd op wat de medische wereld orakelt. Wél op wat ik lekker vind en waar ik me goed mee voel, en ik ben er van overtuigd dat mijn lichaam veel beter weet wat het wel en niet nodig heeft dan al die geleerde professoren samen.
Dat bericht heeft op mij dan ook geen enkel effect, tenzij dat het nog maar eens bewijst dat we al die nonsens van de medische wereld letterlijk met een korreltje ZOUT moeten ne
men. Nog maar eens een ommezwaai van 180° dus. Niet de eerste, en zal ook wel niet de laatste zijn. Medische indoctrine begint sterk op een bergpas vol haarspeldbochten te lijken!
En nu dwalen mijn gedachten eventjes af naar al die arme mensen, gelovers in de onfeilbaarheid van medicijnmannen of meelopers met de trends, die al die jaren bijna zoutloos, en dus ook smakeloos, hebben gegeten terwijl daar geen enkele reden toe was. Erger nog! Ze liepen meer risico op een hartinfarct. O ironie!
Net zo is het met sigaretten. Ooit gepromoot door de medische wereld, en nu, na ook zon voorbarige plotse ommezwaai, slachtoffer van een draconische heksenjacht.
Ik ben er van overtuigd dat het net is als met dat zout: slecht voor sommige mensen. Goed voor de anderen.
Ontegensprekelijk slecht voor mensen met longproblemen.
Maar toch ook met vele voordelen voor sommige anderen. Naar mijn mening ook een veel gezonder middel tegen stress dan al die antidepressieve rommel van de apotheek.
Mag ik nog een beetje baas zijn in eigen lichaam alstublieft meneer doktoor? Mag ik ook nog een klein beetje luisteren naar wat dat lichaam vraagt? Is het mijn schuld dat er mensen met hoge bloeddruk rondlopen? Is het mijn schuld dat er mensen met longaandoeningen bestaan?
Die mensen zullen heus wel voor zichzelf voelen wat hen schade berokkent en wat niet. En als een rokerige kroeg hen schade berokkent, dan blijven ze daar maar liever weg. Veel verstandiger dan al de andere klanten te laten buitenwippen.
Maar al met al vind ik het toch braaf van die professoren dat ze de vroegere fouten bekennen Wanneer bekennen ze dat sigaretten niet voor iederéén slecht zijn? Of toch minstens minder slecht dan antidepressiva?
En alstublieft meneer doktoor wilt u de volgende keer dat u iets als evangelie verkondigt, een heel klein beetje nadenken en u de vraag stellen of uw evangelie wel degelijk evangelie is of pure kwakzalverij en na-apen van de gangbare mening die zo variabel is als de windhaan op een parochiekerk? In dit laatste geval lijkt het me namelijk niet gepast dat u de bevolking nog maar eens op stang jaagt.
Het rookverbod gaat dus tegen beter weten in door op 1 juni in ALLE horecazaken. Dus ook de allerlaatste nog gezellige kroegjes gaan eraan.
Tiens deden ze dat verleden jaar niet in Nederland en moesten ze er na enkele maanden niet snel op terugkomen wegens de vele faillissementen?
Iemand zei me toen dat het hier dus niet zon vaart zou lopen. Ze hebben immers het Nederlandse voorbeeld en resultaat gezien.
Ik voorspelde toen dat ze zelfs te stom zijn om van voorbeelden te leren. Ze zouden gewoon Nederland na-apen: eerst verbieden, en dan nog maar eens bekennen dat ze dom geweest waren en terug afschaffen nadat veel kwaad is geschied.
Wel mijn voorspelling begint al uit te komen. Hoofdstuk 1 komt er op 1 juni aan. Hoofdstuk 2? Ach daar hebben ze jàren bedenktijd voor nodig. Teksten opstellen, weetjewel? En of dàt kan duren kommaatje hier, puntje daar Vraagtekentje of uitroepingstekentje? Ze hebben alle tijd van de wereld want ze worden toch doorbetaald, hoe stom ze ook zijn. In de Wetstraat gaat het niet om hoeveel bladzijden per dag. Het gaat om zinnetje per zinnetje. Ja net zoals in het eerste leerjaar van de lagere school.
Maar ondertussen MIJN favoriet café met heerlijk terrasje houdt het nu al voor bekeken. Houdt er mee op na de zomer.
Wat zal er uiteindelijk overblijven? Juist! Zuurpruimcafés! De bonte verzameling merkbierglazen achter de toog zal plaats moeten maken voor theekopjes en azijnflessen in afwachting van een totaal faillissement.
Wat bezielt dat kleuterschooltje in de Wetstraat eigenlijk? Willen ze nu echt Vlaanderen en al zijn gezellige tradities kapot? Moeten er echt moskeeën voor in de plaats komen? Ik hoop van harte dat het dit keer toch de laatste stuiptrekkingen zijn van een regeersysteem in stinkende staat van rottende ontbinding.
Wanneer zal de rook om hún hoofd eens verdwijnen?
Hoe kan een rechtgeaarde Vlaming dààr nog een goed functionerende regering van maken? Via de volgende verkiezingslijsten? Vergeet het! De partijen hebben de muren van hun burchten zo sterk gemaakt dat we weeral met lijsten vol clowns en minnestrelen zullen geconfronteerd worden. Hoe kun je dààr nog je stem op uitbrengen?
Kort columpje? Jazéker. Ben veel te kwaad op het kleuternest in de Wetstraat, en buiten schijnt de zon. Gaan uitwaaien dus maar en van terrasjes profiteren terwijl het nog kan. Straks kan roken ook niet meer op een terras, en in Brugge is het zelfs al zo ver dat je een torenhoge boete krijgt voor een sigarettenpeuk op straat!!!
Een sigarettenpeuk die bij de eerstvolgende regenbui in het riool wordt gespoeld. En de kleverige kauwgom die werd uitgespuwd op het voetpad, aan je schoenen kleeft, en enkel met een hogedrukreiniger moeizaam te verwijderen valt? Dàt mag dus blijkbaar wél nog!
Lof der zotheid? Misschien bij gebrek aan beter passende bewoordingen. Maar klinkt nog veel te braaf. Erasmus zal nog eens moeten terugkeren om iets beters te vinden.
Daar in dat rookvrij café aan de haven, Daar is nu niemand meer gelukkig en tevree
Ja, Vader Abraham, hoe zou dàt nu komen denk je? En waarom verwondert dat me niet eens?
Nu, we zijn nog niet helemaal zo ver, maar we stevenen er toch recht op af. En dan is het helemaal gedaan met de gezelligheid en met de horeca.
Want als dié het met verstokte niet-rokers moet doen, zal er weinig overblijven van het cliënteel. Zélfs de niet-rokers zullen er op termijn wegblijven, tenzij ze scheel zien van de honger en niet zelf kunnen koken.
En hier refereer ik toch echt wel naar vroegere ervaringen. Vroeger had elke zichzelf respecterende trein namelijk niet alleen eerste en tweede klasse, maar werd ook nog eens een onderscheid gemaakt tussen rokers en niet-rokers afdelingen.
En wat stelde ik vast als ik toevallig eens verdwaalde in zon niet-rokerswagon?
Op één enkel gladgestreken, pathetisch aandoend gezicht na LEEG !!! Waar zaten die niet-rokers toen? Juist: in de rokers-afdelingen. Daar was er tenminste leven, gezelligheid en vrolijkheid. Die rook werd er dan maar bijgenomen.
En om aan deze wantoestand te verhelpen, werd onder impuls van geleerde koppen de hele trein dan maar rookvrij gemaakt. Oók een manier om je gelijk te halen.
Nu al zien we het verschil. In Vlaanderen deed ooit een mooi spreekwoord de ronde: Waar de heer een tempel bouwt, bouwt de duivel een kapelletje.
Inderdaad: als je vroeger een Vlaams dorp binnenreed en je had dorst, dan hoefde je je alleen maar op de kerktoren te richten. Want daar rond vond je gegarandeerd ook de kapelletjes: gezellige, rokerige kroegjes, waar heel ijverig en vroom aan het eerste (en mooiste) werk van barmhartigheid werd voldaan: de dorstigen laven.
En als je dan al liever niét naar de mis ging de after-church maakte het allemaal weer goed. Een babbeltje met ouwe vrienden een heimelijke knipoog van de dochter van de cafébaas Het was toch allemaal zo braaf en gezellig.
Helaas: het was niet hygiënisch. Niet klinisch clean. We leefden ongezond. Je zou er gevaarlijke ziektes en allergieën kunnen oplopen. En dus kon je die duivelskapelletjes beter mijden. Je rookte, als niet-roker, immers mee.
O ja? Hoe zou het dan komen dat klinisch clean opgebrachte kinderen tegenwoordig allergisch zijn aan zowat alles? En wij, zware zondaars en rokers, juist niét?
Niet moeilijk: van in de wieg reeds werden onze lichaampjes geïnfecteerd met allerlei troep: we ademden, naar huidige maatstaven berekend, zuivere nicotine in. Onze longen waren blijkbaar al zwart alvorens we leerden praten. We werden niét vier keer per dag in bad gestopt hygiene moest nog uitgevonden worden. Maar we werden niét ziek, en waren ook moeilijk ziek te krijgen. Natuurlijk niet: ons lichaam had de kans gekregen antistoffen tegen al die troep aan te maken.
Nooit was de levensverwachting zo hoog als die nu is. Slaan die intellectuelen met hun statistieken dan niet hun eigen ruiten stuk? Want die cijfers slaan dus wel degelijk op ONZE generatie, die nu oud geworden is.
Welnu, heren professoren geen enkele generatie vóór de onze rookte ook zoveel!!! Dat kon immers niet omdat meestal het geld ontbrak om ook nog veel tabak te gaan kopen. En toch blijken wij langer te leven? Sorry, dat we dit doen hoor! Dat gooit namelijk de hele antirook-theorie aan diggelen.
Mijn tabakswinkel is toevallig naast een apotheek gelegen. De winkeldeuren netjes naast elkaar. En heel dikwijls stel ik me dan ook de vraag: Achter welke deur zou nu eigenlijk het grootste gif liggen en door welke deur kom je nu gezonder buiten?
En ik denk hierbij dan vooral aan de trendy vrolijkheidspillen: anti-depressiva voor mensen die niet meer durven roken!
In veel gezinnen hing vroeger aan de muur een pijpenrekje met een leuk spreukje er op. In mijn ouderlijke woning was dat: Tevreden zijn en lang te leven is wat het pijpje je kan geven.
Stof tot nadenken? Misschien. Misschien ook waren ze vroeger lang nog niet zo dom als we denken.
In de eerste plaats gaat het er niet om of ik roker, ex-roker of niet-roker ben en wil ik ook geen stelling pro of contra innemen. Neen. Ik wil gewoon objectief de beweegredenen doorlichten die tot dergelijke verregaande bemoeienissen van vadertje staat hebben geleid, en bewijzen dat zulke praktijken meer en meer naar Big Brother toestanden toeneigen.
1. Waarom een parlement? In een staat moet orde heersen; mensen moeten tegen zichzelf en tegen anderen worden beschermd. Daarvoor moeten er wetten zijn, en dàt is de taak van een parlement.
2. Wat moet een parlement? In de eerste plaats wetten maken en goedkeuren die een eerlijk beleid mogelijk maken en diegenen die buiten de lijntjes lopen kunnen straffen.
3. Wat is buiten de lijntjes lopen? Wel, stelen, vechten, moorden, enz. En bovendien, als bepaalde stoffen of middelen tot deze wandaden kunnen leiden, die middelen verbieden. Drugs bvb kunnen zowel tot diefstal (om aan drugs te komen) als tot moord (niet meer beseffen wat je doet) leiden. Alcohol eveneens, maar in mindere mate.
Maar wat zien we gebeuren? De gevaarlijkste dingen worden meer en meer gedoogd (drugs) omdat het probleem te moeilijk en te complex lijkt voor die arme parlementaire hersentjes
Andere, ongevaarlijke gewoontes (roken), worden dan weer draconisch streng beteugeld (als compensatie voor hun machteloosheid tegenover échte problemen?) Toch heb ik nog nooit iemand een moord weten plegen omdat hij gerookt had, noch er een auto-ongeval door weten veroorzaken. Waar steekt dan de logica? Gewoon in het feit dat de roker een gemakkelijker, gewilliger en minder complex doelwit is dan de drugsverslaafde en veel andere personas non gratas. Bovendien zijn rokers meestal geen jankers, en worden dus niet gehoord. De openbare opinie lijkt aan hun kant te staan, verkozenen wagen er dus hun zitje niet mee en kunnen het klusje in een handomdraai klaren.
Is roken gezond? Neen. Zeker weten. MAAR: Is eten gezond? (met de tegenwoordige fastfoodproducten?) Is ademen gezond? (uitlaatgassen e.d.) Is autorijden gezond? (Verminkingen door ongevallen?) Is leven uiteraard wel gezond? (blijkbaar niet, want niemand heeft dit ooit overleefd)
Waarom wordt dan juist een heuse heksenjacht ontketend op alleen maar die onschuldige roker?
Leef je langer als je niet rookt? Ik denk het niet! Veel rokers roken gewoon de stress van het dagelijks leven weg, en wàt intellectuelen hier ook over verkondigen: dat wérkt. Je relativeert meer je trekt je minder aan van wat niet jouw probleem hoeft te zijn en richt je meer op jouw eigen taak je kniest minder, kortom, je geestesleven vaart er wel bij en komt tot rust. En een geruste gemoedstoestand is juist een garantie voor een lang leven.
En nu komt de hamvraag: wie zal langer én beter leven? De vrolijke roker die gods water over gods akkers laat vloeien en nooit kankert, maar misschien, héél misschien, ooit aan een longaandoening 'zou' kunnen sterven? Of de eeuwige kankeraar die nooit tevreden is en op alles en nog wat gaat vitten? Niet kan relativeren maar integendeel van élk probleem 'zijn probleem' maakt en in letterlijk àlles inspraak eist, ook al kent hij er geen snars van? Die zijn leven grondig verpest met problemen die hij beter aan deskundigen zou overlaten? Ooit al eens stilgestaan bij de relatie tussen de ziekte 'kanker' en het werkwoord 'kankeren'?
Het antwoord op die hamvraag ken ik niet. Daar zou eens uitgebreid onderzoek moeten naar gedaan worden. Maar feit is: het is niét de taak van het parlement om ons als een big brother voor te schrijven hoe we ons leven moeten inrichten en welke keuzes we moeten maken om zo lang en zo gezond mogelijk te leven, zo lang we met die keuzes niemand kwaad doen.
Een goed alternatief voor het rookverbod had kunnen bestaan in een wet die de horeca- uitbaters er toe verplicht een keuze te maken: ofwel de hele zaak rookvrij, ofwel roken toegelaten, zélfs als er gegeten wordt.
Dan ligt de keuze bij het publiek zélf en dat moet iedereen dan maar voor zichzelf uitmaken. Maar ik vrees dat de niet-rokers zaken minder aantrekkelijk zullen zijn, zelfs voor de niet-rokers. Omdat er niet gerookt wordt? Neen! Omdat het een pak minder gezellig is om tussen de uitgestreken gezichten van de kankeraars te gaan zitten eten.
Want dàt is juist waar de niet-rokers hebben op aangestuurd: ze hielden wel van de gezellige drukte, maar ach die rook. Met andere woorden, ze wilden wél mee profiteren van de gezelligheid die de rokers meebrachten maar dan liefst zonder rook.
Sorry jongens, het is het een of het ander!
De media maken ons wijs dat de horeca het goed blijft doen, ondanks het rookverbod. O ja? Vanwaar dan die vele faillissementen? Waarom moet je tegenwoordig zo ver zoeken naar een gezellig cafeetje, daar waar je er vroeger op elke hoek van elke straat een had?
Gewoon: door de roker te bannen, ban je ook grotendeels de gezelligheid. De rokers blijven thuis en de niet-rokers kunnen enkel nog zitten staren in een cleane inrichting die eerder de sfeer en de geur van een kerk oproept, ofwel ook thuisblijven.
Jawel het heeft geen zin te ontkennen: ik rook. Niet véél, maar toch een tiental sigaretten per dag. En ik zou er helemààl geen probleem mee hebben als ik uit rookvrije zaken zou geweerd worden. Integendeel, ik zou weer, en méér dan vroeger, eens naar een rokersrestaurant kunnen gaan eten waar niemand een zuur gezicht zou trekken als ik na het eten een sigaretje rook.
Want dat niét-rokers het niet leuk vinden als er tijdens of na het eetmaal wordt gerookt, dat heb ik altijd al begrepen en gerespecteerd. Daarom alleen al zou ik een rokers-restaurant waar ik me niet moet gegeneerd voelen als ik er eentje opsteek, toejuichen.
Tja op die manier zou de zaak mooi opgelost geweest zijn. Maar over zoveel gezond verstand (lees: boerenwijsheid) beschikken de parlementen blijkbaar niet.
Let wél: ik scheer noch alle rokers, noch alle niet-rokers over dezelfde kam! Niet-rokers zijn niet altijd kankeraars, maar heel dikwijls mensen die gewoon geen nicotine nodig hebben om wat minder op scherp te staan en te relativeren.
En ook hebben niet alle rokers de beleefdheid om niét te roken waar dat niet gewenst is.
Alleen: er dient keuze te zin voor iedereen, en dat had gekund als het parlement zich er op een verstandiger wijze had mee bemoeid in plaats van in een zuiver discriminerende manier!
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
