Als ik straks dood ben,
leef jij dan alsjeblieft voor twee?
en neem mij in je leven mee

Geen wanhoop, geen wanhoop,
ik leef met je mee
Denk vaak aan mij, denk vaak aan mij..

Maar alsjeblieft geen bloemen en geen rouw
Denk vaak aan mij
Maar alsjeblieft onthoudt: ik leef door in jou !

                                                                                        Jan Rot

31-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten -
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen - en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.

                                                                         M. Vasalis

28-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als ik doodga
hoop ik dat je erbij bent
dat ik je aankijk
dat je mij aankijkt
dat ik je hand nog voelen kan.
Dan zal ik rustig doodgaan
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn
Dan ben ik gelukkig 

                                                            Remco Campert

27-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

          Zalig kerstfeest en een voorspoedig 2007                                                                                        

25-12-2006 om 11:12 geschreven door André & Ida

In Memoriam Patris

Hij was vader:
goedheid en liefde,
spiegelbeeld van Vader.

Medeschepper van leven:
rijk door zijn kinderen,
alles voor zijn kinderen.

Eén met moeder
in vreugde en rouw,
onverbrekelijk trouw.

Hij was eenvoud:
een mens onder mensen,
met allen verbonden.

Geen grote woorden:
een kwinkslag, een lach,
tot de laatste dag.

In geloof, mild en blij,
bescheiden en werkzaam.
Vader, laat ons zijn zoals jij.

                                    19 september 1973

                                    Uit " Terugblik " ( 1994 )   Luc Verbeke

23-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het is waar,
de dood kunnen wij niet ontgaan.
Dat is ook niet erg,
want, dan begint de grote logeerpartij
bij een gastheer, die zo boeiend is,
dat de tijd volledig stil gaat staan
en eeuwig wordt.

Godfried Bomans

22-12-2006 om 13:58 geschreven door André & Ida

Dankbaar zijn we om de herinnering,
al doet het afscheid pijn,
als om een waardevol geschenk,
om wat je voor ons hebt mogen zijn.

Dankbaar zijn we om al het mooie
dat jij ons hebt geven,
zodat jij, zolang wij zijn,
in ons blijft verderleven.

20-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als ik er niet meer ben,
volg dan de wolken,
zij aan zij,
uitgestrekt boven de aarde,
elke wolk is een stuk van mij.

Als ik er niet meer ben,
geef de hemel dan een blik,
zie de sterren,
kijk ze stralen
al die lichtjes, daar ben ik.

Als ik er niet meer ben,
kijk dan niet naar de zon,
want dan doen je ogen pijn,
maar voel haar warmte
en haar kracht die jou vertelt,
dat ik er altijd voor jou zal zijn.

Als ik er niet meer ben,
luister dan naar de bomen,
rij aan rij staand in de kou,
Als je heel goed luistert,
hoor je ze zeggen:
"IK HOU VAN JOU"

W. Follon

19-12-2006 om 22:37 geschreven door André & Ida

Afscheid nemen
is losscheuren
en toch met een mild heimwee
dank u fluisteren
omdat je er was

18-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Plots weggerukt worden,
is iets anders
dan stilletjes weggaan
en zacht de deur sluiten
achter je prille bestaan,
om nooit meer weer te keren.

Je blijft voor ons een lentezonnetje
waarop gewacht wordt,
elke minuut, elke dag, een heel leven lang.

17-12-2006 om 16:25 geschreven door André & Ida

Het is tijd voor mij te gaan
nu geen tranen meer
kijk naar de hemel en geloof
eens zien we elkaar weer

Tijd voor mij jou te verlaten
geen verdriet meer en geen pijn
kijk naar de regenboog en weet
ik zal er altijd zijn.

Het zal niet eeuwig duren
eens komt er een moment
dat ik je weer zal vasthouden
dat je weer bij me bent.

Tijd voor ons om afscheid te nemen.
droog je tranen nou
kijk 's avonds naar de sterren
weet dat ik van je hou

Denk aan mij en wens mij
altijd heel dicht bij
praat met mij, verdring de pijn
ik zal er altijd voor je zijn.

Tonny-gedichten

16-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

              


        
We hebben je altijd graag gezien..
En zullen dat altijd blijven doen..
Het enige wat je ons hebt aangedaan..
Is dat je te vroeg van ons bent heengegaan.

15-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het leukste graf van Zorgvlied
is dat van Annie M.G. Schmidt.
Het heeft niets te maken met de dood
het is niet grijs, maar vrolijk rood
een graf waar steeds een vogel fluit
het ziet er als een keuken uit.
Je lacht meteen als je ziet
het is een graf zonder verdriet.

14-12-2006 om 17:46 geschreven door André & Ida

God gaf het ons,
God nam het ons.
Gods name zij geprezen;
't Was wel bij ons ,
't Ging weg van ons,
't Was beter in den hemel;
Daar blijft het ons,
Daar wacht het ons,
Daar zien wij 't eenmaal weder !


G. Gezelle

13-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Mensch na lyden komt verblyden
dan, als gy verduldig lyd,
wil uw kruis dan niet vermeiden,
houd u tot Gods wil bereid;
't is de kruisbaen die na het leven
leide moet, dat eeuwig duert,
allen die hun tegen streven
hebben 't eindelyk bezuert.


(Den Lykdienst zal geschieden te Lummen, donderdag 18 april 1850 om half 8 uren)

12-12-2006 om 18:42 geschreven door André & Ida

Bidprentje van 12 januari 1822
EP Gabriel Cox  -  
in den ouderdom van 58 jaeren

11-12-2006 om 22:44 geschreven door André & Ida

Enkele bidprentjes uit het jaar 1900- prentje 1 is van 1881 -
sommige zijn echte kunstwerken ! 

Cool Slideshows

11-12-2006 om 16:03 geschreven door André & Ida

10-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het is moeilijk te aanvaarden
dat je weg bent van deze aarde.
Altijd stond je klaar
voor ons en en voor een ander.

Weinig nemen en veel geven,
altijd hartelijk en warm.
Geslaagd ben je in jouw leven,
je hebt ons een goed voorbeeld gegeven !

09-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida

De laatste uren voor het einde,
dan wordt die grote wereld klein,
is plotseling alles onbeduidend,
tot aan het laatste beetje pijn.

Wat wij zo indrukwekkend vonden,
verliest zijn glans, verliest zijn zin,
maar achter de gesloten ogen,
glanst een gigantisch groot begin.

Toon Hermans

08-12-2006 om 00:00 geschreven door André & Ida