Nee, geen typfout! Gisteren een programma geprogrammeerd op Nederland 2: "Kerstduetten"... een aantal artiesten die kerstliederen zingen en Jan Terlouw die een "alternatief" kerstverhaal schreef en voorlas... een "actueel" kerstverhaal met aandacht voor het milieu, voor de polarisatie, voor de politieke en sociale realiteit in onze maatschappij... Meteen inspiratie voor kerstmis volgend jaar... want de aangehaalde problematiek zal in één jaar tijd zeker niet minder actueel worden (helaas!)...
A propos, Terlauw is ondertussen 90... maar wat is die man nog vitaal!!!
"Koning van Katoren", "Oorlogswinter", "Kruistocht in spijkerbroek" zijn maar enkele van zijn bekende en steengoede boeken... Wie van onze leeftijd is er niet mee groot geworden?
Leven en dood... ook met Kerstmis... maar deze mensen sterven niet eenzaam en alleen... maar omringd door wie hen dierbaar is... Een schrale troost misschien, maar toch...
Geen beter moment om een baby aan te kondigen! Soetkine is zwanger en dochterlief wordt graag meter... en het wordt een meisje!!! Een zusje voor Viktor (waarvan mijn schoonzoon peter is!) ... Proficiat!!!
alweer een gevolg van de global warming en dus geen reden om te juichen... alheowel velen (ik ook!) blij zullen zijn dat er minder en energie wordt verbruikt op die manier... dat is toch mooi opgenomen nu de prijzen de pan uitswingen
Ik had voor vandaag kalkoen met veenbessensaus voorzien... maar eerlijk gezegd, ik ben totaal niet hongerig... Misschien wat soep straks en de kalkoen zal morgen ook wel lekker smaken!
wat een eufemistische manier om toe te geven dat de aanklaagsters onverantwoordelijk streng werden aangepakt én veroordeeld... omdat ze hun mond durfden openen... Shame on you! Verontschuldig u dan deftig!!!
Deze namiddag niet naar ons ma omdat er in De Wispelaere een kerstfeestje is... Op de site stond deze hartverwarmende foto van ons make... die zich blijkbaar heel goed voelt... Ach ja, muziek, een lekker gebakje en volk om zich heen... en ze herleeft!
Sorry, Annemie en Luc, als ik heb gezondigd tegen de etiquetteregels en mijn bord netjes heb leeggegeten... Het is mij geleerd dat dit juist beleefd is!
Slechts 2 personen tegelijk op de kamer... en in de cafetaria- als er plaats is- slechts met 4 aan tafel... Mijn schoonzus zal teleurgesteld zijn, maar het is wat het is... Ze zijn nog altijd streng, en ik begrijp waarom... Vandaag ga ik niet, morgen wel... alleen... Er is deze namiddag een "kerstfeestje" en al heb ik geen idee hoeveel ons ma daar nog van snapt, ik wil haar de gezelligheid van de groep niet onthouden. Annemie, die patiënten heeft in de Wispelaere, zei gisteren nog dat enkel door een strict bezoekersbeleid besmettingen kunnen voorkomen worden. En dat er jammer genoeg regelmatig bezoekers zijn die op de kamer zonder mondmasker worden "betrapt"... Ik begrijp dat niet... dat je je familielid in gevaar brengt op die manier... Mijn masker blijft op, ook al is het er vaak (voor mij) te warm... Ik zou ons ma niet graag ziek maken met alle mogelijke gevolgen vandien...
Een klassieker! En zoveel jaren na de release nog altijd ontroerend en ontwapenend... En ja, ik neem hem weer op!!! En bij de afscheidsscène zal ik weer- zoals de eerste keer dat ik de film zag in de bioscoop- een traantje wegpinken. Onnozel? Misschien... maar dat kan me lekker niet schelen... een mens hoeft zich niet te schamen voor emoties...
Spielberg is trouwens een fantastisch regisseur die ons menig meesterwerk heeft gegeven...
Bedankt, Annemie en Luc, voor een gezellig samenzijn op kerstavond! Het was lekker en gezellig en de uren zijn echt voorbij gevlogen... veel gelachen, naar kerstliedjes geluisterd, vakantiefoto's bekeken... niets speciaals maar ik heb ervan genoten!!! Een rustige dag voor mij, voor jullie feestmaal bij de zus van Luc... Bedankt voor jullie vriendschap!!!
Mijn (ex) schoonzus belt me om te informeren wanneer een nieuwjaarsbezoek aan ons ma past... Misschien dinsdag 4 januari... dan is mijn metekind Gunter vrij en kunnen we met ons drieën ( of ons vieren als Silke meekomt) tot daar gaan... alleen moet ik nog vragen of we allemaal samen op de kamer mogen... De cafetaria is ook een optie maar daar zit meestal té veel volk ... Ik heb haar wel verwittigd dat ons ma zowel fysisch als psychisch de laatste maanden is achteruitgegaan... Als je haar elke week ziet valt dat niet zo op, het gaat geleidelijk, maar het verschil met enkele maanden geleden is toch wel groot... ook al is dat een momentopname... soms praat ze echt wel veel, soms zegt ze geen woord ...
aan ieder die dit leest: Vrede en alle goeds en dat 2022 ons veel positiefs mag brengen... laten we blijven hopen, tegen de realiteit in, dat we in staat zijn deze wereld iets beter en leefbaarder te maken... ieder van ons op zijn eigen plaatsje, met zijn eigen mogelijkheden
We waren met 6 en met vereende krachten is het licht werk... op een goed half uur was de klus geklaard! Ik kijk uit naar de viering om 17u deze namiddag... en naar de avond bij Luc en Annemie eveneens!
wat aandachtspuntjes voor Hanne Lore - realistisch- en enkel superlatieven voor Liselotte: Aardrijkskunde en Engels 100% (!) en haar "zwakste" examen (Wiskunde) 83%!!! Amai!!!
Het is mij geleerd dat dit juist beleefd is! 
