Net een mooie film gekeken. Over een ruwe en stugge Schot die vervreemd is van zijn enige zoon, naar de USA gaat om die zoon te bezoeken en zich te laten behandelen voor kanker, een innige relatie opbouwt met zijn kleinzoon van zo'n 8 maanden en tenslotte thuis, in Schotland, sterft... na zich verzoend te hebben met de zoon in kwestie.
en de politieke spelletjes waar zeker ook Bouchez zich schuldig aan maakt ondermijnen die geloofwaardigheid allicht niet? Mag ik héél even héél hard lachen... en vloeken?
en daarmee word je vaak geconfronteerd op de weegschaal... Het valt mee vooralsnog... een halve kg erbij sedert vorige donderdag... Geen erg... Dat komt wl slim... na nieuwjaar! Want oudejaarsavond staat voor de deur en dat is geen moment om calorietjes te gaan tellen.
Of dit zal helpen??? ik betwijfel het ten zeerste !!!
zo wordt tweede kerstdag in Engeland genoemd... een regenachtige maar wel zachte zondag... net even bij ons ma geweest en daarna even langs Modemakers gepasseerd op zoek naar een winterjas ( die ik eigenlijk niet nodig heb maar ...). Er hing er eentje die ik zowel qua kleur, prijs en kwaliteit ok vond maar jammer genoeg té klein... Nou ja, geen ramp...
Zuid-Afrikaan, bisschop, mensenrechtenactivist, Nobelprijs voor de vrede... een grote meneer is gestorven... de wereld werd een stukje rijker en beter door zijn bestaan. Rust in vrede!
Met Nelson Mandela... bondgenoot in de strijd voor een betere wereld
Ik vind dit een wijze uitspraak... want inderdaad, vele "klagers en zagers" hebben echt wel veel om dankbaar voor te zijn... Er zijn nu eenmaal veel mensen die focussen op wat minder goed is in hun ogen... Daarmee maak je het alleen maar moeilijker voor jezelf en voor de mensen rondom jou...
omdat de sector wanhopig is... en ze echt wel films coronaproof kunnen vertonen... een teken aan de wand voor de overheid die maar wat aanmoddert en overduidelijk met 2 maten en 2 gewichten werkt... De kruik gaat zolang te water...
Nee, geen typfout! Gisteren een programma geprogrammeerd op Nederland 2: "Kerstduetten"... een aantal artiesten die kerstliederen zingen en Jan Terlouw die een "alternatief" kerstverhaal schreef en voorlas... een "actueel" kerstverhaal met aandacht voor het milieu, voor de polarisatie, voor de politieke en sociale realiteit in onze maatschappij... Meteen inspiratie voor kerstmis volgend jaar... want de aangehaalde problematiek zal in één jaar tijd zeker niet minder actueel worden (helaas!)...
A propos, Terlauw is ondertussen 90... maar wat is die man nog vitaal!!!
"Koning van Katoren", "Oorlogswinter", "Kruistocht in spijkerbroek" zijn maar enkele van zijn bekende en steengoede boeken... Wie van onze leeftijd is er niet mee groot geworden?
Leven en dood... ook met Kerstmis... maar deze mensen sterven niet eenzaam en alleen... maar omringd door wie hen dierbaar is... Een schrale troost misschien, maar toch...
Geen beter moment om een baby aan te kondigen! Soetkine is zwanger en dochterlief wordt graag meter... en het wordt een meisje!!! Een zusje voor Viktor (waarvan mijn schoonzoon peter is!) ... Proficiat!!!
alweer een gevolg van de global warming en dus geen reden om te juichen... alheowel velen (ik ook!) blij zullen zijn dat er minder en energie wordt verbruikt op die manier... dat is toch mooi opgenomen nu de prijzen de pan uitswingen
Ik had voor vandaag kalkoen met veenbessensaus voorzien... maar eerlijk gezegd, ik ben totaal niet hongerig... Misschien wat soep straks en de kalkoen zal morgen ook wel lekker smaken!
wat een eufemistische manier om toe te geven dat de aanklaagsters onverantwoordelijk streng werden aangepakt én veroordeeld... omdat ze hun mond durfden openen... Shame on you! Verontschuldig u dan deftig!!!
Deze namiddag niet naar ons ma omdat er in De Wispelaere een kerstfeestje is... Op de site stond deze hartverwarmende foto van ons make... die zich blijkbaar heel goed voelt... Ach ja, muziek, een lekker gebakje en volk om zich heen... en ze herleeft!
Sorry, Annemie en Luc, als ik heb gezondigd tegen de etiquetteregels en mijn bord netjes heb leeggegeten... Het is mij geleerd dat dit juist beleefd is!
Slechts 2 personen tegelijk op de kamer... en in de cafetaria- als er plaats is- slechts met 4 aan tafel... Mijn schoonzus zal teleurgesteld zijn, maar het is wat het is... Ze zijn nog altijd streng, en ik begrijp waarom... Vandaag ga ik niet, morgen wel... alleen... Er is deze namiddag een "kerstfeestje" en al heb ik geen idee hoeveel ons ma daar nog van snapt, ik wil haar de gezelligheid van de groep niet onthouden. Annemie, die patiënten heeft in de Wispelaere, zei gisteren nog dat enkel door een strict bezoekersbeleid besmettingen kunnen voorkomen worden. En dat er jammer genoeg regelmatig bezoekers zijn die op de kamer zonder mondmasker worden "betrapt"... Ik begrijp dat niet... dat je je familielid in gevaar brengt op die manier... Mijn masker blijft op, ook al is het er vaak (voor mij) te warm... Ik zou ons ma niet graag ziek maken met alle mogelijke gevolgen vandien...
Een klassieker! En zoveel jaren na de release nog altijd ontroerend en ontwapenend... En ja, ik neem hem weer op!!! En bij de afscheidsscène zal ik weer- zoals de eerste keer dat ik de film zag in de bioscoop- een traantje wegpinken. Onnozel? Misschien... maar dat kan me lekker niet schelen... een mens hoeft zich niet te schamen voor emoties...
Spielberg is trouwens een fantastisch regisseur die ons menig meesterwerk heeft gegeven...
