|
Sierd Loenge later ook wel Aalde Sierd.
Hie heette Sierd Dagen, mar syn skeldnemme wierd Sierd Loenge. Hy wenne yn ’t kosthuus op ‘e haiven.( rechter foto witte huis op achtergrond ) Sierd heev’ een swiere stemme en hy roan heel min. Men koast it eigenlik gin ronnen néémje; it wierd meer stroffelje mei gihelp van een stok. Syn forstand roan efter by syn leeftiid; it wierd een dagoeden man doch tige opflèneanend Mestal stoong er by de hekke by de helling ( zie volgende foto ) en mei iet epen en ticht dwoan fortène hy een paer senten. Soms koast him troch Hylpen goan sèn en de sleapte er een aalden dykspoal efter him oen. Dy heev’er den earst by de dyk opskoerd en ek er wur by del en dé mei een stik tou oer ’t skoalder bealche hy den op huus oen. Hy skoerde so hard, dot hy slipte soms uut ‘e kloempen wei en omdat er de henden naat fry heev’foal er mei it gesicht foroer op ‘e stenen en den wierd it allegar blo en lappen fol fan ‘e noas. En Sierd heev’ een flinken noas. Mar hy koast ek om it minste of geringst alderforskriklest skelde. ‘The Rambles’heeven destiids een nii fersjen ( no soeden se dot een hit nèèmje) en dot wierd só:
De kok is met verlof, we sukkelen met het eten.
De bijkok is beslist zijn kookboer vergeten.
De pap smaakt naar snert, en de bonen naar de pap.
De thee is veel te bitter en de koffie te slap.
O, kapitein hoe lang zal dat nog zijn.
Het vlees dat is wel lekker maar de porties zijn te klein.
Sierd hange tofreden tjen ‘e basaltmoere en één fan uzes ron by him langsen dy saing “En Sierd is met verlof......” En dè pakke Sierd uut: “Dyn moer...., dyn fear...., dyn moer ies mei forlof!!”En den smeet er uus de stok efternei. Hy roakte ek graig piipe en dy steek er oen yn it hol fan syn kloempe. As joenges mochten wy syn piipe ek wol foar him stopje en den deengen wy twiske de tabak hir en der het luusjeferkoppen of dopjes en as Sierd den go en wol de braand er yn heev’ dê wierden yn ‘e piipekop no en den likje exploasjes te sèn en te hearen.Mar dê koast Sierd ek wol om lakje.
Dê as Sier tachtig jier waerd, hewwe wy mei it korps foar him spiele. De beije helde een tospraik, een glesjen wyn en een taktaesje, kortom feast yn ’t kosthuus. Sierd gloriearje yn’t midden en hy fortolde
“Hy geeng ronnende nei Waorkum en op it Sylspad koam er pliesje raede Ule tjen. Dy mèande dot Sierd droenken wierd ( fanweagen syn ronnen ) en hy woerd Sierd yn ’t hoendegat stopje. Mar Sierd aksele tjen en hèalde him oen een lattestek fest. Op ’t lest skoerde Sierd een latte fan ’t stek en so biwaipene moast raede Ule bilès joan. Sierd wierd de streetploezer fan Hylpen en een soad meensken rôpten syn help yn foar it gersfry meikjen fan jerre striepjen en balstenen.( sen de foto bopp)
Sierd by de hekke
Sierd oen it streetploesjen
Op achtergrond it kosthus (witte huis) waar Sierd woonde
Sierd mei de piipe in ‘e haand op de Sylsbrège
|
