Bestuursleden bekeken en besproken door? ? ?

Bestuursleden zijn vaak niet te benijden, want. . . . .

- als ze hard en zakelijk zijn, heten ze dictators,

- als ze vriendelijk en aardig zijn, noemen we ze zakken,

- als ze weinig uitvoeren, zijn ze waardeloos,

- als ze ouder zijn, weten ze het altijd beter,

- als ze met iedereen een praatje maken, zijn het kletstantes,

- als ze niet praten, zijn ze verwaand en lopen naast hun schoenen,

- als ze met iedereen proberen op te schieten, zijn het allemansvrienden,

- als ze zich alleen met een bepaalde groep bemoeien, doen ze aan vriendjespolitiek,

- als ze van iedereen belangstelling eisen, zijn het doordrijvers,

- als ze dat niet doen, zijn het ongeschikte mensen,

- als ze hun ogen de kost geven, lopen ze te spioneren,

- als ze wat door de vingers zien, zijn ze stekeblind,

- als ze anderen in het werk betrekken, zijn ze te lui om het zelf te doen,

- als ze het niet doen, zijn ze beslist baantjesjagers,

Kortom  een bestuurslid moet:

- zo wijs zijn als Salomon,

- zo geduldig als Job,

- zo sluw als een vos,

- zo moedig als een leeuw,

- zo dikhuidig als een olifant,

- zo buigzaam als riet,

- zo krachtig als een eik.

Bovendien moet een bestuurslid nog kunnen praten als Brugman, zwijgen als een graf en werken als een paard.

Dat er ondanks alles, toch nog mensen gevonden worden, die een functie als bestuurslid aanvaarden, is iets waar je je pet voor af kan nemen.