Biologie
en geloof lijken vaak op gespannen voet met elkaar te staan. Geloof en
wetenschap in het algemeen, trouwens. Toch is het mijn ervaring dat dit in
werkelijkheid niet zo is. Evolutiebiologie en scheppingsgeloof blijken goed
samen te gaan. Biologische feiten over het menselijk leven in de prilste stadia
van het bestaan maken morele stadpunten van godsdiensten begrijpelijk.
Tussen
de biologie en de religie zit een tussenniveau, dat van de filosofie. Wat het
meest opmerkelijke misschien wel is uit mijn ontdekkingsreis, dat is dat zowel
biologische wetenschap als godsdienst in de grond redelijk zijn. Dat wil zeggen dat de
criteria van gezond verstand en logisch nadenken op beide van toepassing
blijken. Voor de wetenschap achten we dit vanzelfsprekend, maar toch trekt onze
maatschappij soms onlogische conclusies uit biologische informatie. Zo ziet en
een wezenlijk verschil tussen een embryo van acht weken en een van 24 weken,
terwijl dat er biologisch gezien niet is.
Ook
denkt men vaak dan godsdienst niets met logica te maken heeft, maar dat is niet
zo. Althans het katholieke geloof legt zichzelf de eis op van de redelijkheid.
Dat kan je lezen bij een rondzendbrief van de vorige paus in de jaren negentig
geschreven, getiteld 'Fides et Ratio', geloof en verstand.
In
deze blog daag ik u uit met mij over deze dingen na te denken en zo de ontdekking
te doen van de pracht van geloof én wetenschap! Fascinatie over die twee
ogenschijnlijk zo verschillende denkterreinen zo goed samen blijken te kunnen
vallen. En waaruit zulke logische morele conclusies kunnen voortvloeien. Gaat u
met mij mee op deze reis? Ik ben nieuwsgierig naar uw vragen of opmerkingen. Ik
ga er graag op in.
