Deze dag is de eerste dag van de rest van ons leven! En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Disclaimer: alle overeenkomsten met bestaande toestanden of personen zijn louter toevallig!
02-08-2013
Vakantiegevoel
Na de hete dagen is het zalig te kunnen uitrusten op het balkonnetje, fris windje, kijken hoe het stilletjes aan donker wordt, glaasje rechts, sigaretje links, beseffen dat je een gezegend leven lijdt. Toch in vergelijking met veel andere mensen. Want al leid ik een gezegend leven op materieel vlak, er blijft een leegte in mij. Een leegte die, vrees ik, nooit meer zal gevuld raken. Ja, je kan dus leven zonder dat iemand je lief heeft...
Vanavond komt de Dochter niet thuis, ze blijft bij haar vriendje. Het kind is doodmoe. Voor het eerst in haar leven heeft ze een studentenjob. Ze heeft gesolliciteerd in verschillende winkels waar men hulp zocht - horeca heb ik haar afgeraden - maar overal werd ze geweigerd. Je komt uit de zachte sector en je zal dit werk niet aankunnen, kreeg ze overal te horen. Uiteindelijk kon ze wel ergens aan de slag. Nu heeft ze een job als schoonmaakster. 's Morgens vroeg drie uren bureaus kuisen, 's avonds drie uur een kinderdagverblijf proper maken. Ze heeft het lastig, heeft nog nooit drie uur aan een stuk door schoongemaakt! Maar ze bijt door en beseft nu heel goed waarom ze vanaf oktober terug haar best moet doen op school. Gisteren vroeg ze me of we samen konden ontbijten in de stad. Natuurlijk konden we dat. Op een terrasje in een rustige zijstraat in het centrum van de stad genoten we van een croissant en een kannetje koffie. Ze vond dat het net was of we op vakantie waren. En zo was het ook. Want vakantie, dat is niet ergens anders zijn (dat is op reis zijn). Vakantie is een gevoel dat in je hoofd zit. Ontspannen en zorgeloos genieten van wat zich op dat ogenblik voordoet.
De Jongste is op kamp met de scouts. Geen nieuws, goed nieuws. Zeker in zijn geval. Ik hoop dat hij er zich amuseert. Onnozel kunnen doen met jongens en meisjes van zijn leeftijd. Het zal hem goed doen. Hoop ik.
En zo heb ik "het kot weer eens voor mij alleen" en geniet ik van de rust en van het niets moeten doen. Vakantie op mijn balkonnetje.
Na de hete dagen is het zalig te kunnen uitrusten op het balkonnetje, fris windje, kijken hoe het stilletjes aan donker wordt, glaasje rechts, sigaretje links, beseffen dat je een gezegend leven lijdt. Toch in vergelijking met veel andere mensen. Want al leid ik een gezegend leven op materieel vlak, er blijft een leegte in mij. Een leegte die, vrees ik, nooit meer zal gevuld raken. Ja, je kan dus leven zonder dat iemand je lief heeft... 
