Deze dag is de eerste dag van de rest van ons leven! En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Disclaimer: alle overeenkomsten met bestaande toestanden of personen zijn louter toevallig!
23-07-2013
Dada!
Zonet mailde ik de psycholoog (bellen kon niet omdat hij met vakantie is) dat ik de volgende afspraak niet verplaats maar ineens afzeg. Tijdens de laatste twee gesprekken ondervond ik dat we op een dood punt zijn aanbeland. Ik heb hem bedankt voor zijn hulp en goede raad. Ja, hij heeft me over een diep dal heen geholpen. Maar ik kan niet op tegen mijn aard: eenzaat en beetje mensenschuw, daarom misschien te voorzichtig met het contact leggen met anderen. Van de weinige mensen die ik in mijn leven in vertrouwen heb genomen, heb ik immers te veel mokerslagen moeten incasseren. Laat mij maar verder leven als eenzaat, ik ben dat nu toch gewoon, al is het niet altijd plezant, integendeel. Optredens, toneelvoorstellingen e.a., waar ik de afgelopen twee en een half jaar intens van genoten heb in gezelschap van (...), dat laat ik nu achter me. Daar alleen naartoe gaan zou mijn eenzaamheid immers benadrukken tot het pijnpunt.
Vanmorgen dronk ik een limonade en daarna een wijntje op een terras, alleen, eerst de mensen een beetje observerend, daarna een boek verder lezend. Dat volstaat voor mij tot hier toe. De oppervlakkige contacten op FaceBook vullen dat een beetje aan. En daar houd ik het bij. Datingsites? No way wegens mijn ding niet. Iemand zomaar aanspreken om toch maar contact te leggen? No way wegens ik kan dat niet. Een mens kan zijn aard niet verloochenen, wel er mee leren leven. En moest er toevallig iemand contact opnemen met mij, ik zal de kat wel uit de boom kijken, een gezond evenwicht hanterend tussen beleefd sociaal zijn en voorzichtig, en verder zien we wel. Het is ook 45 euro per week uitgespaard (dat zijn 9 pakjes sigaretten , daar zou ik meer deugd aan hebben! - neen daarom doe ik het uiteraard niet, maar het is het vergelijken waard). Ik zei het al, de mens heeft me geholpen, maar nu kan ik het verder wel alleen aan.
* * * * *
Ondertussen heeft de ex-besteVriend mij gedeblokkeerd, de FB-vriendschap werd hersteld. In een mailtje liet hij me weten dat zijn lief, blijkbaar op de hoogte gebracht van ons gesprek van vrijdag, dat vernieuwde contact niet zag zitten, waardoor hij dat deblokkeren niet onmiddellijk heeft doorgevoerd. Ik ben blij dat de exBV haar hier uiteindelijk niet in gevolgd is en toch zijn zin heeft gedaan. Hij vroeg me ook terug mee naar "ons tramke", hierop heb ik echter nog niet geantwoord, om meerdere redenen. Maar ik vergeet nooit wat hij me twee maanden geleden heeft aangedaan en hoeveel pijn dat deed! Een vriendschap opnieuw laten groeien, ja, maar de volle 100 % vertrouwen geven, dat zit er niet meer in.
* * * * *
Ondertussen is de Dochter weer thuis. Nu ken ik de correcte naam van haar aandoening: cirkel-tychocardie. Maar de oorsprong van het plotse te sterk verhogen van het hartritme ligt elders in het hart. Als de betablokkers voldoende zijn als remedie, hoeft er later geen operatie of pacemaker meer te volgen. Ook hier dus weer: afwachten... Een mens wacht toch wat af in zijn leven! Ik toch.
BlancheFleur.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
