Deze dag is de eerste dag van de rest van ons leven! En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Disclaimer: alle overeenkomsten met bestaande toestanden of personen zijn louter toevallig!
07-08-2013
Vreemd...
Nee, enkele jaren geleden, op die dag dat ik door omstandigheden toen van 's morgens tot 's avonds zitten huilen heb op de dag dat mijn geboorte had moeten herdacht worden, heb ik beslist om nooit nog een verjaardag van mij te vieren. Dus heb ik ook dit jaar geen speciale plannen gemaakt en mijn moeder en dochter nog eens rustig op mijn besluit van toen gewezen. Ik had totaal geen zin om alleen maar voor hun plezier de hele dag jolig te zitten doen. Van feesthoedjestoestanden en opgeklopte vrolijkheid heb ik nooit gehouden, dus laat me mijn eigen ding maar doen op mijn verjaardag.
En dat ding begon heel rustig met een aperitiefje 's middags op de markt. Wat later maakte ik een ritje door de stad op "ons oud tramke", dat mocht van de voorzitter van de vereniging omdat ik lid ben en actief heb meegewerkt aan het onderhoud ervan. Zonnetje scheen, zacht windje milderde de zomertemperaturen en ik koesterde me in jeugdherinneringen verbonden aan die tram.
's Avonds had ik iemand meegevraagd om ergens een pasta te gaan eten. Die man trakteerde eerst een picon op een pleintje. Daar ontmoette hij twee buren van hem en, om een lang verhaal kort te maken: in plaats van pasta kreeg ik die avond niet meer dan een schaaltje borrelnootjes voorgeschoteld maar wel meer wijntjes dan goed is voor me. Enfin, iedereen heeft zich goed geamuseerd en ik werd later veilig en wel thuis afgezet. Maar, die avond gebeurde er op dat terrasje iets anders. Een vrouw die niemand van ons gezelschap kende, die aan een ander tafeltje zat en in het plezier van de avond werd opgenomen, wees ineens naar de man die ik had uitgenodigd en zij: "Jij hebt een goede vrouw!", waarna ze een besliste blik op mij liet rusten. De man en ik keken elkaar verrast aan, want, enkele dagen geleden had iemand anders die we ook niet kennen, een bedelvrouw aan een warenhuis, net hetzelfde gezegd over ons! Vreemd...
Voor de rest is er aan mijn verjaardag niet veel spel gemaakt. Goed zo. Een welgemeend kaartje van mijn Tante Non, een e-kaartje van mijn moeder, een knuffel van mijn dochter, een smsje van de jongste zoon (dank zij een aansporing van zijn zus) en nog eentje de volgende dag van de oudste zoon (ook dank zij haar). En dat is meer dan genoeg.
Maar moeten we de uitspraak van die twee vrouwen, alle twee ons volledig onbekend, onafhankelijk van elkaar, zien als een boodschap van "Boven"? Ik weet het niet. Ik mag die man wel en het lijkt wederkerig, maar door de ervaringen van de laatste maanden heb ik een emotioneel muurtje ter bescherming rond mij gebouwd en daar houd ik me, voorlopig althans, veilig achter. We zien wel hoe alles evolueert. Ik kijk wel door de venstertjes en over de kantelen, ik verlang naar echte liefde en ik zou het mezelf nooit vergeven mocht ik door angst en onzekerheid de kans van mijn leven laten vliegen, maar ik wil niet meer gekwetst worden. Nee, dat echt niet meer!
God, help me aub de juiste beslissing te nemen!
Blanchefleur.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
