Dat virus... Corona covid-19... .

Alsof het nog steeds niet tot mijn bewustzijn kon doordringen.

Ik doe alles wat gevraagd wordt en toch voel ik me niet in de realiteit, nog steeds niet. 

Ik woon in wolken van 'vreemdheid', bewegingen buiten me om, alles lijkt verdoofd.

Ook het voelen bij tijden en het reageren is veranderd, alsof ik half robot werd. 

Enorm moe en erg down, met enorm veel moeite aan de taakjes, zowel het mezelf ertoe dwingen als het taken volbrengen zelf.

Niets boeit me nog, nergens naar uitkijken, steeds meer 'doet er niet meer toe'. En wanneer er een plan ontstaat in mijn verdoofde brein, dan zakt het als een pudding in elkaar voor ik er aan kon beginnen.

Alsof iemand me vraagt om een mens te opereren terwijl ik daar niets van kan.

Depressie, immuniteitsziekte en dan de hele beleving verlamd door corona. Eenzaam voel ik me niet meer, niet meer... de berg, die steeds maar groeiende berg, eraf gedonderd.