We gebruiken Hederabladeren die we doorprikken met corsagedraad, we draaiende de ene helft van de draad rond de andere en rond het bladsteeltje terwijl we met de duim en de wijsvinger de andere helft in bedwang houden samen met het
plantensteeltje.
Bij het overige materiaal, brem en Skimmia 'Kew Green' wordt de geplooide corsagedraad vastgezet aan een bladof bloemsteel en op dezelfde manier rondgedraaid.
Voeg alle groen samen tot een boeket waar de Skimmia het middelpunt van wordt.
Begin met een Hederablad, plaatst dan de bremtak en tenslotte de Skimmia.
Omsluit alles met de rest van de Hederabladeren.
Nu worden al deze vast gehouden stelen op hun beurt nog eens samen gebonden met guttalint tot één geheel en onderaan met een tang afgeknipt op dezelfde lengte.
Op deze manier kunnen wij nu het corsagestuk plooien in de gewenste richting zonder het te beschadigen.
Vervolgens maken we ons bloemstuk van beneden naar boven.
We brengen vier rijen choisya aan en drie rijen van drie rozen.
Eerste rij : choisya ternata
Tweede rij : Felgele rozen Diamond Jubilee
Derde rij : choisya ternata brica
Vierde rij : Gele rozen Toulouse Lautrec
Vijfde rij : choisya ternata brica moonsleeper
Zesde rij :Lichtgele/witte rozen White symphonie
Zevende rij :Choisya ternata Aztec Pearl
en tot slot brengen we een takje brem aan licht buigend over de kaarswiek.
Als kroon op het werk laten een fijne witte Freesia al bijgend steunen op de brem.
De plant is vernoemd naar de Duitse arts Fr. Freese, xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
een studiegenoot van de ontdekker van de plant, Chr. Fr. Echlon (1795-1868).
Echlon verzamelde veel planten in de Kaapkolonie.
Verzorgingstips in de huiskamer:
De fresia's eerst goed vol laten zuigen met schoon water, in de oorspronkelijke verpakking.
Circa 3 cm van de stelen afsnijden.
Vul de vaas met schoon water en voeg daar snijbloemenvoedsel aan toe.
Gebruik bij voorkeur snijbloemenvoedsel voor bol- en knolgewassen.
Dit middel voorkomt dat de bloemen gaan 'dweilen' als zij doorgroeien op de vaas.
Fresia's zijn gevoelig voor ethyleengas.
Het verouderingsproces wordt dan vroegtijdig ingezet, waardoor er minder
bloemen open komen.
Daarom is het noodzakelijk dat fresia nooit in de buurt van rijpend fruit of
uitlaatgassen wordt gezet.
Hedera of klimop, een wintergroene klimplant
Klimop, een tijdelijke klimplant
We kennen klimop of hedera doorgaans als een klimplant die zichzelf vasthecht
aan de ondergrond met wortelvezels of fibrillen, wat echter niet altijd zo is.
Volwassen klimopplanten zijn heesters die helemaal niet klimmen.
De plant maakt dan alleen maar bloemen en bessen aan.
Alleen als de plant jong is, klimt en kruipt hij.
Om te voorkomen dat hedera stopt met klimmen, moet je hem snoeien.
Op die manier verjong je een aantal takken die vervolgens terug aan het klimmen slaan.
Klimop als multifunctionele plant
Hedera is een plant die je dus op verschillende manieren in je tuin
kan verwerken:
Kruipend als bodembedekker
Klimmend om een muur, schutting... te bedekken
Bovendien kan je met klimop figuren maken, als je hem plant in een pot
met een draadfiguur.
Je gebruikt dan best kleinbladige klimop voor een mooi resultaat.
Of wat dacht je van een guirlande, een slinger van klimop geleid
langs een touw?
Ook je ramen kan je ermee omlijsten of je laat hedera een krans vormen
om een metalen hoepel.
Klimop & het risico op beschadigingen
Klimop maakt tijdens de groei jonge scheuten aan met hechtwortels
waardoor de plant zich kan vasthechten aan een muur of schutting.
Zo kan je lelijke muren e.d. camoufleren met een groene deken.
Is dat eigenlijk wel zo goed voor de ondergrond? Ja én nee, luidt het antwoord.
Een muur van je huis laten begroeien met klimop heeft verschillende voordelen:
de muur blijft droger en de plant vormt een isolerende laag, waardoor minder
koude en warmte doorgelaten worden.
Dat betekent met andere woorden minder verwarmen in de winter en minder
koelen in de zomer.
Een natuurlijke vorm van isolatie, zeg maar. Daarnaast vormt hedera een
schuil- en nestplaats voor tal van dieren, al beschouwen sommigen dat eerder
als een nadeel dan als een voordeel.
Je mag meer vogels in je tuin verwachten, maar ook meer insecten.
Op basis van deze voordelen kan je besluiten om een muur te laten begroeien
met klimop.
Er is echter één belangrijke voorwaarde: de muur waartegen je hedera wil
laten opgroeien, mag geen gebreken vertonen.
Zo belanden we bij het nadeel van klimop.
Zitten er veel scheuren en barsten in de muur, dan kan je er beter geen
klimop tegen aan laten groeien omdat de jonge scheuten zich in die spleten
wringen en met het groeien schade aanrichten in de zin dat de spleten alleen
maar groter worden.
Kan je een klimop dan beter tegen een boom laten opgroeien?
Dat hangt ook weer van de boom in kwestie af.
Een grote boom zal geen hinder ondervinden van hedera.
Meer nog, de boom wordt zo een ideale plek voor de nesten van vogels.
Een nadeel is wel dat jonge takken beschadigd kunnen worden door
hedera omdat de klimop al het licht opvangt waardoor het assimilatieproces stopt.
Standplaats voor klimop
Hedera groeit het beste op een voedzame en humusrijke zandgrond.
Je kan de plant zowel in volle zon, in halfschaduw als in de schaduw planten.
Sommige variëteiten vragen wel een bepaalde hoeveelheid zon per dag om
uitbundig te groeien.
Klimop en winterhardheid
Klimop is normaliter winterhard en blijft mooi groen in de winter.
Alleen bonte klimopsoorten zijn zwakker en minder winterhard.
Klimop snoeien
Om te klimmen moet je hedera om de paar jaar snoeien en alzo verjongen.
Zo voorkom je eveneens dat er te veel volwassen klimopranken gevormd
worden die zich niet meer hechten aan de ondergrond.
De plant komt dan mogelijk los van de ondergrond.
Snoeitips voor hedera:
Snoei de plant in het vroege voorjaar.
Snoei de plant vlakbij de wand of boom waartegen hij opgroeit voor een
compacte groei.
Klimop vermeerderen
Hedera kan je heel gemakkelijk vermeerderen met stekken.
Wel moet je er rekening mee houden dat stekken van bloeiende of volwassen
klimop uitgroeien tot struiken die niet klimmen.
Neem je stekken van jonge en klimmende hedera, dan zullen de
nakomelingen ervan wel klimmen.
Het beste tijdstip voor het nemen van een stek is de zomer.
Je kan klimop ook afleggen.
In dat geval buig je ondertakken van de moederplant af of om.
Je legt ze op de grond en bedekt ze gedeeltelijk met aarde.
Na verloop van tijd zullen de afleggers wortel schieten,
waardoor je een nieuwe plant bekomt.
Soorten klimop
Er bestaan verschillende klimopsoorten, die ook nog eens elk hun
variëteiten hebben.
We overlopen hieronder de belangrijkste.
Hedera helix
Dit is de klassieke en meeste bekende klimopsoort die ook wel
gewone klimop genoemd wordt.
Deze plant staat bekend als de beste groeier, zelfs in de moeilijkste
omstandigheden.
Hedera helix groeit van nature in Midden-Europa, en van Noord- tot
Zuid-Scandinavië.
De maximumhoogte bedraagt twintig meter.
De bloei start in september en duurt voort tot oktober, tenminste
als Hedera helix een hoogte van om en bij de vijf meter bereikt heeft.
De bladeren zijn drie- tot vijflobbig en hebben een eironde tot driehoekige
vorm als ze volwassen zijn.
Deze soort kent meerdere variëteiten.
Hedera helix Baltica: een kleinbladige klimop die sterk winterhard is.
Hedera helix Harald met zijn geelwitte omranding.
Hedera helix Goldheart en Goldchild zijn twee variëteiten met groene
en gele kleuren.
Goldheart vertoont gele vlekken in het midden van de donkergroene bladeren,
Goldchild heeft een gele rand.
Hedera helix Königers Variegated heeft een zeer fijne witte rand en erg
langwerpige lobben.
Deltoidea heeft een hartvormig, lichtgroen blad dat rood kleurt onder de
winterse zon.
Glacier is een zilverbonte kruising met grijsgroene bladeren die een zilvergrijs
hart vertonen met daarrond een smalle, witte rand.
Woerner heeft donkergroene bladeren en lichte nerven. In het najaar kleurt
het blad roodbruin.
Dit is een sterke winterharde plant die zowel in de zon als in de schaduw goed groeit.
Hedera colchica
Deze Perzische klimop draagt groene, grote en dikke leerachtige bladeren die tot
twintig centimeter lang worden.
Oorspronkelijk komt de plant uit de Kaukasus.
Plant deze variant op een beschutte plaats, want hij is niet erg winterhard.
Wel is het een krachtige groeier. Hij bereikt een hoogte van zes meter,
al kan je hem ook als bodembedekker gebruiken.
Deze klimopsoort geeft de voorkeur aan lichte schaduw, maar zon of schaduw
is ook goed, hij bloeit in juni.
Sulphur Heart met een groengeel getint hart op een lichtgroen blad, een
krachtige groeier.
Dentata Variegata is eveneens een krachtige groeier.
De bladeren zijn lichtgroen à grijsgroen.
De rand is breed en onregelmatig, en geelwit van kleur.
Opvallend zijn de grote bladeren.
Deze variëteit staat bekend als een sterke winterharde plant.
Hedera hibernica
In het Nederlands heet deze soort Ierse klimop.
Het is een sterke klimopvariant, die weliswaar minder winterhard is dan gewone klimop.
Typisch is het blad dat minder diep gelobd is dan bij andere soorten.
De nerven zijn erg licht van kleur.
De hoogte bereikt maximaal twintig meter en hij bloeit in september en oktober.
Hedera hibernica Hibernica is in de groeiperiode lichtgroen van blad, in de winter kleurt
hij ietwat rood.
Het is de ideale variëteit om als bodembedekker geplant te worden.
Choisya
Choisya groeit van nature als struik in het zuiden van de Verenigde Staten
en in Mexico.
De bladen geuren heerlijk als je ze kneust.
De bloei mag rijk genoemd worden.
Tijdens de bloei is de struik overdekt met groepjes stervormige bloemen.
Bij ons kan Choisya het beste in een flinke pot of kuip worden gehouden,
maar ook in een border komt de struik tot zijn recht.
Choisya behoort tot de familie van de ruitachtigen (Rutaceae).
Daartoe behoren ook tal van citrusachtigen.
Wie eens een blad van Choisya heeft gekneusd, zal de verwantschap niet ontgaan.
Het geslacht telt zo'n acht groenblijvende struiken.
Choisya 'Aztec Pearl' kan twee keer in een jaar bloeien.
Glanzend groen blad samengesteld uit 3 tot7 bladen die in een kransvorm
staanaan de steel.
De bladen hebben een kenmerkende 'geul' als hoofdnerf.
De stervormige bloemen komen te voorschijn uit de bladoksels.
Choisya 'Aztec Pearl' is een hybride, ontstaan uit een kruising van
Choisya ternata en Choisya arizonica.
De struik kan tot 2 meter hoog worden.
De bloemen hebben in knop een roze gloed, eenmaal open zijn ze
zuiver wit en ruiken bovendien lekker.
Choisya 'Aztec Pearl' bloeit zowel in het voorjaar als de nazomer.
In de herfst kan de plant door topstek worden vermeerderd.
Andere soorten
Bekender is Choisya ternata, een winterharde, groenblijvende struik, die goed te gebruiken is op een (half)schaduwrijke plaats in de tuin. De tweede naam ternata betekent 'in groepjes van drie', wat op de drie glimmend groene blaadjes van de struik slaat. Ook deze struik bloeit in het voorjaar en de nazomer met groepjes witte bloemen. De struik kan 2 meter hoog worden en is dan iets meer dan 1 meter breed.
Choisya ternata 'Sundance' wordt meer dan 2 meter breed en hoog. Bij het uitlopen zijn de bladen goudgeel van kleur, later in het jaar worden ze geelgroen.
Grond en snoeien
Choisya is liefhebber van een goed doorlatende, humusrijke grond. Een plaats in de volle zon of halfschaduw is het beste. Ook een plaats tegen een muur op het zuiden is een prima.
In het najaar worden scheuten die de vorm bederven, teruggeknipt met tweederde van hun lengte. Choisya moet aan het einde van het voorjaar direct na de bloei worden gesnoeid om een tweede bloei in de nazomer mogelijk te maken. De bloei in de nazomer is wel minder dan de voorjaarsbloei. Knip de uitgebloeide scheuten met 30 centimter terug. Knip in het voorjaar doodgevroren scheuten bij de grond weg.
Brem
Brem (Cytisus scoparius) is een struik uit de vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
die veel lijkt op de gaspeldoorn, maar geen doorns heeft.
De struik kan een hoogte van twee meter bereiken.
De takken en twijgen zijn vijfkantig en niet behaard.
Wanneer insecten de bloem bezoeken, wordt het stuifmeel op hen afgeschoten.
Brem komt zeer algemeen voor, vooral op zandgrond, heidevelden, in duinen en langs spoordijken.
Brem heeft maar weinig bladeren en ze zijn erg klein.
De onderste zijn drietallig handvormig samengesteld, de bovenste enkelvoudig.
De blaadjes vallen gauw af, maar de takken blijven desalniettemin groen.
Brem heeft handvormige samengestelde bladeren
De vlindervormige bloemen van de brem zijn goudgeel en ongeveer 2 cm lang.
Ze vormen losse trossen.
De bloemstelen zijn ongeveer 1 cm lang.
De stijl is opgerold.
Brem bloeit in mei en juni en draagt een zwarte peul van 2,5 tot 4 cm lang.
Alleen de randen van de peulen zijn behaard, de rest is kaal.
Huishoudelijk gebruik van Brem :
Van de twijgen van brem kunnen bezems gemaakt worden.
In het verleden werd de vezel van de plant in tijden van schaarste gebruikt
als vervanger van jute.
Medisch gebruik
Brem bevat het giftige sparteïne dat een stimulerende werking heeft op het hart.
In de homeopathie wordt de plant daarom ook gebruikt bij hartzwakte.
Ook wordt brem gebruikt bij lichte reumatische aandoeningen.
Gelieve de aanwijzingen bij medische lemma's in acht te nemen.
|
