|
Hij is oud in jaren, maar dat is er niet aan te
zien.
Fier rechtop draagt hij zijn weelderige
trossen,
met zo hier en daar een uitschieter van groen
met vlammend rode puntige topjes.
In een ver verleden werd zijn stam gehavend,
het kwam hem alleen ten goede.
Aan zijn voeten ontsproten nieuwe scheuten.
Deze zijn nu jeugdig, royaal
uitwaaierend,
als ode aan de kroon bovenop.
Fris groen met rode topjes.
Zich uitreikend naar de weelderige trossen kroon
vol wit afhangende belletjes.
Och wat is hij schoon.
Een blikvanger pal voor het grote raam op de
huiskamer.
Een uitdagende wens voor sombere
regendagen.
In de schaduw van de tuin in zijn volle
glorie:
De pieris. 
14-04-2005 om 08:32
geschreven door bobane
|
