Stel je voor... je hebt een mooi verhaal of een paar mooie gedichten. Het zou leuk zijn om er een boek van te maken. De meeste reguliere uitgevers zijn echter niet happig op onbekend talent. Wat doe je dan? Je geeft je boek uit in eigen beheer. Zo deed ook mijn vader, Sef van Wegberg. Inmiddels zijn er vijf versjesbundels op de markt: 't Kamikazemusje", "Leven, Over Komen... en gaan", "Dankbaar", "Aan de kirk van Pej" en "Ik vond de goede woorden niet".
Op deze blog kunnen jullie meelezen wat er allemaal komt kijken bij de totstandkoming van een boek in eigen beheer. Verder vertel ik over een aantal activiteiten die ik onderneem en leuke, misschien wel interessante feiten.
Je mag vrijblijvend gedichten kopiëren voor persoonlijke doeleinden mits bronvermelding. Voor publieke verspreiding is de schriftelijke toestemming van de auteur vereist.
Veel leesplezier!
30-10-2009
Over posters en boekwinkels
Net als bij de bundel LEVEN, Over komen... en gaan, hebben we ook nu de drukker gevraagd om 30 posters te drukken aan de hand van de kaft van DANKBAAR!
Als mijn vader voorleest uit eigen werk in bijv. rust- en verpleeghuizen, sturen we op voorhand een poster naar de medewerkers van de activiteitenbegeleiding.
Inmiddels hebben we akkoord ontvangen van The Read Shop in Eindhoven (Cassandraplein) en de boekwinkel in Echt dat ze bereid zijn om een aantal bundels in de winkel te leggen. Heel fijn!
Donderdag jl. hebben mijn vader en Milou de proefdruk ontvangen.
De post tussen Nederland en België functioneert de laatste weken niet optimaal, dat heb ik aan den lijve ondervonden; 10 dagen voor een brief uit Eindhoven naar Ternat... Maar goed, met de proefdruk viel het reuze mee: gisteren, maandag, lag hij al in de bus.
Heel nuttig, zo'n proefdruk!
Milou vond dat de tekeningen goed tot hun recht kwamen en was tevreden over de printkwaliteit.
In de tekst, met name de plaatsing, moest wel iets veranderd worden. Bijv. een gedicht dat over 2 pagina's loopt, stond voor een deel op een oneven pagina - dus rechts. Om verder te lezen moest je de bladzijde omdraaien; niet handig!
Verder merkte ik op dat de linker marge op de rechterpagina's te smal was. Je zou het boekje echt bijna plat moeten duwen om de eerste letters van elke regel fatsoenlijk te kunnen lezen.
Ook aan de kaft moest nog een beetje gesleuteld worden, beetje schaduw 'verzachten' en de lettergrootte iets kleiner zetten.
Het lijken details, maar het boekje moet nu eenmaal 'af' zijn... Het zou jammer zijn dat zoveel energie en moeite a.h.w. de mist in gaan door een paar van dit soort foutjes.
Inmiddels zijn de aanpassingen doorgevoerd. Gisteravond al heb ik de volledige bundel nogmaals gelezen. Volgens mij is hij nu volledig oké.
Vandaag heeft Boekenbent bevestigd dat de bundel tussen de drukpersen ligt!
Jammer dat ik het zo druk heb de laatste tijd. Ik had zo graag de laatste loodjes naar de finish wat uitvoeriger beschreven. Maar 'that's life'... we moesten en zouden zo nodig onze badkamer vernieuwen en als werklui zeggen dat ze kunnen komen, dan laat je ze ook maar best meteen binnen!
Nu het ergste vuil opgeruimd is en we weldra kunnen genieten van een volledig nieuwe badkamer, heb ik tijd om - weliswaar in een notendop - te beschrijven hoe het ondertussen met de nieuwe versjesbundel is gegaan.
Eerst even over hetbinnenwerk.
Toen alle afbeeldingen eenmaal op hun plaats stonden, kwamen we er achter dat op sommige plaatsen in het boekje een aantal versjes na elkaar kwamen zónder tekening, gevolgd door een rits versjes mét tekening. Niet evenredig verdeeld dus en dat viel op. Ik ben toen aan het puzzelen geslagen en heb een aantal versjes verplaatst; anderen met elkaar verwisseld... zodat er meer afwisseling is.
Het blijft opvallend dat er in het ene hoofdstuk beduidend meer tekeningen staan dan in het andere. Maar ernstige versjes lenen er zich nu eenmaal minder toe geïllustreerd te worden dan luchtige versjes.
Dan de kaft.
Die moest opnieuw gemaakt worden, omdat de achterkant uiteindelijk nog niet volledig naar wens was.
"Probleempje": uitgever Boekenbent zou met vakantie gaan in de week van 19-23 oktober... en de kaft zou pas 19 of 20 oktober volledig af zijn. Gevolg: vertraging in de uitgifte van de proefdruk en bijgevolg van de volledige levering. We zouden de boekjes graag medio november in handen hebben; dat zou wel erg krap worden!
Maar, om nu te spreken van een vlotte samenwerking:
vrijdag 16 oktober jl. heeft Boekenbent het binnenwerk al doorgegeven aan de drukker. Milou kon maandagavond zelf de kaft op de server zetten, zodat er van vertraging geen sprake meer is! Fantastisch.
We wachten nu op de proefdruk. Er komt een exemplaar voor mijn vader, voor Milou en voor mezelf.
Deze week heb ik een eerste kaftontwerp ontvangen van Milou. De kaft van het vorige boekje (Leven, Over komen... en gaan) is een tekening. Deze keer gaat Milou uit van een foto: een foto van een verweerde hand die een pennetje of potlood vasthoudt. Op de voorkant komen naast de titel, de naam van de auteur, ook een paar losse blaadjes met handgeschreven tekst: Ernst / Lief / Kolder - subtitels in het boek en weerspiegeling van de 'aard' van de versjes en dus van mijn vader. Op de achterkant komt een gedichtje, een foto van mijn vader en de tweede hand / zonder pennetje of potlood. De composities (3) die Milou voorstelde waren helemaal niet slecht. Ik zou voorstel 1 en voorstel 2 met elkaar willen combineren. Komend weekend zal ze op basis van de gegevens die ik haar gestuurd heb een nieuwe compositie maken.
De tekeningen die de uitgever nu bezit, staan niet in het goede bestandsformaat. Ook dit wordt komend weekend goedgemaakt. Op deze manier kan Boekenbent volgende week de foto's een mooie plek in de bundel geven.
Afgelopen weekend hebben we beslist welk lettertype en welke
lettergrootte het worden, dus alweer iets wat in kannen en kruiken is!
Ik heb het ontwerp dat de uitgever me stuurde, dit weekend nog eens grondig gelezen. Sommige, eerder kleine zaken, moesten worden aangepast. Dit is inmiddels gebeurd.
Vandaag heeft Milou de twee laatste tekeningen gestuurd!
Nu alle tekeningen zijn goedgekeurd, mogen ze naar de uitgever. Die geeft ze een mooie plaats naast of onder het bijbehorende versje. Als ik goed tel zijn het 29 illustraties.
Milou heeft een paar foto's gemaakt waarmee ze iets wil doen voor de kaft. Ik ben benieuwd.
'Doktersbezoek' is een tekening die niet in de bundel verschijnt, omdat we uiteindelijk beslist hebben om het versje niet te plaatsen. Dat neemt niet weg dat het geen leuke tekening is! Om jullie al een idee te geven...
Een boek uitgeven gaat niet van een leien dakje. Er zijn kleine kantjes, waarvan je niet zou verwachten dat ze zoveel tijd in beslag nemen. Neem nu de keuze van het lettertype en de lettergrootte. Ik vond (en vind nog steeds) het type en grootte die in de bundel Leven werden gebruikt, erg mooi. Alleen, Dankbaar! is een ander boekje; en... ander boekje, andere regels... Dus ga ik samen met Boekenbent op zoek naar iets anders dat minstens even mooi staat. Hier gaan weer een paar dagen overheen. Als de kogel door de kerk is, kunnen we aan het inhoudelijke werk beginnen.
ik heb de versjesbundel - samen met de tekeningen die af zijn - naar de internetuitgeverij gestuurd!
Milou heeft nog 7 tekeningen voor de boeg; ook de kaft van het boekje gaat ze nog maken.
Boekenbent zou in de loop van volgende week beginnen met het opmaken van het binnenwerk, d.w.z. de versjes een mooie plaats geven op elke bladzijde, bijpassende tekeningen erbij zetten. Als dat klaar is, sturen ze een kopie in pdf.bestand die ik volledig nakijk, ook nog eens op taal - en typfoutjes.
Nog een flink karwei, maar het zijn de laatste loodjes...
Jack is een van onze jongste eendenspruiten. Zijn moeder had in april jl. haar nest verlaten en niet gezien dat er nog een kuiken uit moest komen. Toen mijn zoon van school kwam en naar het nest ging kijken, zag hij een piepklein kuikentje dat net uit het ei kwam gekropen. Van moeder eend geen spoor. Kuiken ziet mijn zoon, gaat op zijn voet staan en denkt 'hallo, mama, hier ben ik'. Het schijnt dat een eendenkuiken het eerste levende wezen dat hij kruist, als zijn moeder beschouwt. We hebben veel eksters in onze tuin; dus zonder hulp zou dit kuiken een vogel voor de kat zijn geweest. Het heeft een paar weken lekker warm gelegen in een doos 'Jack in the box' ;-); daarna liep het rond in onze tuin. Uiteindelijk is het 'geadopteerd' door zijn oom en tante, alias Josje en Fonsje (doopnaam: Alphonsine ;-). Jack is ondertussen een prachtige woerd geworden, vliegt als de beste, peddelt in de beek achter ons huis en voelt zich prima thuis in zijn nieuwe habitat. En als er weer eens een paar woerden in de tuin zitten en we weten niet wie Jack is, dan naderen we de eenden voorzichtig; er is er altijd één die op je voet komt staan en dat is Jack. Op je voet... of op je hoofd, zoals deze foto bewijst!
Afgelopen zondag, 6 september, was het heerlijk wandelweer. Dus wat hebben we gedaan om de beentjes te strekken? Van een fietsroute een wandelroute gemaakt, is eens iets anders ;-) We hebben het traject van de Schiptrekkersroute gevolgd dat 30 km lang is en begint & eindigt aan het station van Denderleeuw. Een groot stuk van de wandeling gaat langs de oevers van de Dender, in de sporen van de schiptrekkers die vroeger hun brood verdienden door binnenschepen naar hun plaats van bestemming te trekken. Kunnen we ons vandaag de dag nog voorstellen dat zoiets heeft bestaan? Dat man of paard een schip vol steenkool tegen 5 km/uur trok? Onderweg kom je langs de dorpskernen Okegem, Iddergem, Welle en Erembodegem. In het overstromingsgebied van de Dender (bv. de Wellemeersen en de Kapellemeersen) vind je ongerepte stukjes natuurgebied. De foto met de zonnebloemen lijkt wel getrokken in de Provence...
Omdat het bij Boekenbent erg druk is en Milou toch nog bezig is met de illustraties, wordt alles een beetje opgeschoven. Niets aan de hand! Ik heb afgesproken met Boekenbent dat de voorschotfactuur eind september gestuurd zal worden. Tegen die tijd zullen ook de tekeningen 'af' zijn. Dan kan Boekenbent tekst en illustratie meteen op elkaar afstemmen. Ik reken erop dat het dan snel kan gaan en hoop dat het boekje uiterlijk een maand later, dus eind oktober, van de pers zal rollen. Wait and see... ;-)
Vandaag ontving ik per e-mail (PDF-document) de "uitgeefovereenkomst" die opgesteld wordt tussen Boekenbent enerzijds en de auteur, zijnde mijn vader, anderzijds. Ik heb de ontbrekende gegevens ingevuld, het document ondertekend en het daarna per fax teruggestuurd naar Boekenbent.
De volgende stap: wachten op de voorschotfactuur. Zodra die betaald is, kunnen we de versjes doorsturen en kan Jo-Ann van Boekenbent met de opmaak van het binnenwerk beginnen!
We gaan akkoord met de prijzen die Boekenbent gestuurd heeft en bestellen via e-mail alvast 500 boekjes. Boekenbent gaat voor 2 weken met vakantie. Eind augustus stellen we de 'uitgeefovereenkomst' op. Ondertussen lees ik alle versjes nog eens grondig en bekijk nogmaals of er echt geen taalfouten meer in staan.
Verder moeten we nog uitmaken in welke volgorde de 3 hoofdstukken geplaatst worden: - ERNST / LIEF / KOLDER of - LIEF / ERNST / KOLDER. Voordeel van starten met ERNST is dat de 'toon' van de versjes mooi overgaat van (heel) ernstig naar (heel) grappig/luchtig. Voordeel van starten met LIEF is dat de versjes in dit hoofdstuk minder serieus zijn, luchtiger van aard, zodat de start minder 'zwaar op de hand ligt'. Stof tot nadenken...
Er zit schot in de zaak... Vandaag heb ik de prijsofferte van Boekenbent ontvangen. Ik heb hem meteen bestudeerd. De prijzen zijn in vergelijking met begin 2008 licht gestegen, maar bij afname van bv. 500 boekjes vallen de drukkosten nog binnen ons budget.
Behalve de drukkosten zijn er extra kosten voor bv. de opmaak van het binnenwerk, aanvraag ISBN-nummer en opname in de webwinkel. Deze prijzen zijn heel redelijk.
De termen die drukkers gebruiken zijn voor leken niet altijd even duidelijk. Voordat we de bestelling doorgeven, wil ik nog even weten wat "garenloos gebrocheerd in flexibele hotmelt" precies betekent.
Aanvraag prijsofferte bij internetuitgeverij Boekenbent
Vandaag, 5 augustus 2009, heb ik de website van Boekenbent nog
eens grondig gelezen om te kijken of er sinds verleden jaar niets is veranderd
in hun manier van werken.
Ik heb een prijsofferte aangevraagd.
Hiervoor
heeft Boekenbent de volgende zaken nodig:
-het aantal boekjes dat je wilt maken:
afgaande op de verkoop van de boekjes Leven en t
Kamikazemusje denken wij aan een oplage van ongeveer 500 boekjes.
-Welke afmetingen moet het boekje
hebben?
Wij kiezen 13,5 x 21 cm
-Hoeveel paginas telt elk boekje:
Ongeveer 105
-Komen er tekeningen in? Zo ja, hoeveel,
zwart-wit of kleur:
29 of 30 kleurenillustraties
-Wil je een hardcover- of
paperbackuitgave:
Wij kiezen paperback
-Welke papiersoort wil je gebruiken?
Zoals in het boekje LEVEN kiezen wij 120 grams Roman wit. Dit is
heel licht crèmekleurig glad papier, heel mooi!
Als je het vorige bericht leest, merk je wel dat de werkzaamheden aan de nieuwe versjesbundel even op een laag pitje hebben gestaan. Maar daar komt binnenkort verandering in! Ik heb verleden week al contact gehad met Milou. Ze heeft een paar tekeningen gestuurd om te kijken of we ze goed vinden en of ze bij de stijl van de versjes passen. Ons antwoord: een volmondig 'ja'! Ze kan dus aan de slag: bij 29 of 30 versjes komt een mooie, grappige, leuke,... tekening. Wie het boekje straks in handen heeft, zal wel zien dat tekst en tekening mooi op elkaar zijn afgestemd!
Na ruim twee weken wandelen in het prachtige bergstaatje Andorra, heb ik eindelijk nog eens tijd om naar mijn blog te kijken. Wandelen in de Andorrese Pyreneeën... zo mooi, een echte aanrader! Voor de liefhebbers: de Riu de Rialb, Estanys ('meer') van Juclar, Vall de Sorteny met zijn vlinder- en bloemenpracht, de Pic dels Pessons en niet te vergeten de Coma Pedrosa, de hoogste berg van Andorra (2.942 m). Ik heb het - natuurlijk ;-) niet kunnen laten om een dagje te gaan winkelen in Andorra La Vella. Echt goedkoop kun je het er niet noemen, je kunt wel lekker en voordelig eten. Er zijn enorm veel parfumerieën en apotheken!
Andorra is een bergstaatje dat - toen wij er waren - de kaap van 85.000 inwoners bereikte. Daarvan zijn er 33.000 Andorrezen. Verder wonen er Spanjaarden, Fransen, Portugezen en Argentijnen. De voertaal is het Catalaans, maar met Spaans en Frans kom je een heel eind.
Karel de Grote zou het Andorrese volk een stukje land beloofd hebben in ruil voor hun strijd tegen de Moren. Andorra is geen lid van de Europese Unie, maar heeft als betaalmiddel wel de euro. De grondwet van 1993 bepaalt dat Andorra een souvereine parlementaire democratie is met twee co-prinsen als staatshoofd; het regeringshoofd heeft de uitvoerende macht. Een van de co-prinsen is de president van Frankrijk, op dit moment dus Nicolas Sarkozy, de andere co-prins is de huidige bisschop van het Spaanse La Seu d'Urgell.
Omdat geen van beide prinsen in Andorra woont, is hun rol
bijna volledig symbolisch.
Het is bijna zomervakantie en dat merk je wel!
Het werk aan de versjesbundel ligt even stil. Ik wacht op nieuws van Milou die in juli begint aan de illustraties.
Onderstaand versje komt uit de eerste bundel, 't Kamikazemusje.
Het roze versje van Ho en Mo
De twintig kippen hadden grote pret
er waren net twee hanen in hun hok gezet
de veren gladgestreken en de kam gekleurd
was het wachten op hun allereerste beurt.
Maar de hanenjongens, Ho en Mo geheten,
slaakten weliswaar zeer liefdevolle kreten
die waren niet bedoeld voor de hennenschaar,
maar helemaal voor zichzelf, voor elkaar.
Onder de kippen heerste droefenis
door het vergeefse wachten
toch waren er twee hennen die nog lachten
zij vonden het gemis van Ho en Mo helemaal niet naar,
Oké oké, ik geef het toe: de laatste dagen veel te weinig geschreven op mijn blog. Klassiek antwoord: geen tijd... ;-) Helaas is dit antwoord maar gedeeltelijk correct. Om eerlijk te zijn, was (ben) ik een beetje teleurgesteld in het aantal reacties dat je krijgt op een bericht. Ik had me voorgesteld dat je dankzij het blog wat meer in contact kon komen met andere mensen die ook bezig zijn met 'schrijven', in de ruime zin van het woord. Gelukkig zijn er toch nog enkele pennenvrienden/kennissen die me aanmoedigen om er mee door te gaan. Dus... hierbij...
In de dagen dat ik geen berichtjes heb geplaatst, heb ik niet stilgezeten. Ondertussen liggen de versjes die in de bundel komen, voor nagenoeg 100% vast. Wat is nieuw? - de bundel krijgt geen 4, maar 3 hoofdstukken: Ernst, Lief en Kolder - Milou heeft al een ontwerpje gestuurd voor de voorkant van de omslag: die mag een beetje nostalgisch getint zijn, het zal immers de laatste bundel zijn die mijn vader wil uitgeven. - Alle versjes die geïllustreerd mogen worden - ongeveer 30 - liggen bij haar. Ik wacht met belangstelling haar eerste schetsen af!
Een aantal dagen geleden heb
ik met Cleo een bezoekje gebracht aan outlet Rosada in Roosendaal. www.rosada.nl Wat een gezellige dag is het
geworden! Leuke boetieks en nog leuker: in sommige zaken kreeg je 50% korting
op de outletprijs. Toen we tegen 14.00u. een lekker broodje aan het nuttigen
waren, hadden we het over de terugkeer: ofwel vertrekken we voor de file, maar
dan is het snel eten en wegwezen ofwel blijven we nog een paar uur en nemen we
het ervan! Wat dacht je, onze leuze is 'Enjoy it now'... we hebben er nog een
paar uur winkelplezier aangeplakt en reden weg toen de winkeliers hun rolluiken
naar beneden lieten.
Deze foto is gemaakt in de
laatste winkel. Aan de pakjes en de zakjes is wel te zien dat het een geslaagde
dag was... !
Hallo, Ik ben Ellen, 55 jaar. Mijn vader ontdekte zo'n vijf jaar geleden dat hij vrij gemakkelijk versjes en rijmelarijen kon schrijven. Deze werden zó goed onthaald door familie en vrienden dat we beslist hebben een aantal versjes in een boekje te gieten. Ik ben blij dat ik hem hierbij heb kunnen (en nog steeds kan) helpen.
Jack is een van onze jongste eendenspruiten. Zijn moeder had in april jl. haar nest verlaten en niet gezien dat er nog een kuiken uit moest komen. Toen mijn zoon van school kwam en naar het nest ging kijken, zag hij een piepklein kuikentje dat net uit het ei kwam gekropen. Van moeder eend geen spoor. Kuiken ziet mijn zoon, gaat op zijn voet staan en denkt 'hallo, mama, hier ben ik'. Het schijnt dat een eendenkuiken het eerste levende wezen dat hij kruist, als zijn moeder beschouwt.
