Gelukkig 2009   Eindelijk weer even tijd om mijn dagboek bij te werken.    Ventje is op trot met zijn ex-collega’s en ik verwacht geen bezoek en er zijn geen zieke kindjes, tijd zat dus. De periode rond Kerstmis was wel hectisch.   Zoon 1 was ergens in een gebouw waar het gebrand had, hij is op een natte, met roet besmeurde trap afgedonderd en  moest naar spoed.   Gelukkig had hij niets gebroken maar zijn rug was flink gekneusd.    De eerste week van de kerstvakantie had hij vrij genomen om op de kinderen te letten,  maar hij kreeg er ocharme ochheere bovendien nog een buikgriep bij. ’t Was al voorzien dat Seppe op 22 en 23 december naar ons ging komen,  want kleindochtertje moest naar het ziekenhuis om haar neuspoliepen te laten verwijderen en buisjes in haar oren te laten steken.  Gelukkig is dat ook allemaal probleemloos verlopen en heeft ze nadien niet veel pijn gehad.  24 december werd een dag van voorbereidend koken,  want dit jaar werd kerstdag bij ons gevierd.  Het verandert om het jaar, de ene keer kerstavond en de andere kerstdag. Toen ik voordien overwoog om eens iets anders te maken protesteerden de kinderen – ze vinden de echte traditionele kerstdiner nog het lekkerst. Iedereen heeft zelfs een klein beetje Christmas pudding gegeten met rum- en vanillesaus. (veel kan je er echt niet van eten want het valt als een stuk beton in je maag ) Dit jaar had ik als vulling voor de kalkoen het recept van 'Nigella' gebruikt (met kruidenkoek) maar ik denk dat ik volgend jaar terug de traditionele vulling zal maken met salie en ui, 't was heel korrelig. De asperge velouté was wel lekker,  maar de kleinkinderen geven toch de voorkeur aan tomatensoep met veel ballekes, dus dat moet ik zeker onthouden voor volgend jaar. Misschien moet ik dan ook overwegen om de stap te wagen naar voorbereide gerechten uit de diepvries, want de dag na kerstmis kon ik mijn pijnlijke hand amper bewegen en Herniaretta was ook aan ’t krijsen. Ik vind koken heel plezant maar mijn knoken zijn niet langer akkoord. Schoonma brengt de feestdagen door aan zee bij schoonbroer en schoonzus, daar is het veel minder druk dan bij ons met al de kleinkindjes, maar dat kan in de toekomst nog veranderen.  Nu heb ik jullie al mijn prachtige geschenken laten zien, maar ik heb nog niet verteld wat de Zilveren Surfer van mij heeft gekregen, of beter zal krijgen. Wel, bij leven en welzijn gaan we volgend jaar in oktober en november op reis naar Australië.   Hier droomt hij al jaren van en als we het nu niet doen, dan zal het er nooit meer van komen, we worden er tenslotte niet jonger op. Wel heel belangrijk is dat hij dit lang op voorhand weet, want de voorbereidingen van zo’n reis vindt hij zeker even plezant als het reizen zelf. Ik krijg hem amper van de computer weg en hij staat al te popelen om in januari naar het vakantiesalon te gaan.   Wedden dat hij met een zak vol brochures naar huis komt !   Er ligt er nu al eentje van vroeger op tafel. Toen ik mijn Australische nicht gisteren belde om het te zeggen begon ze van blijdschap te huilen.   Ze had de hoop om ons nog eens te zien bijna opgegeven.   Tenslotte zijn al mijn nichten en neven bijna tien jaar ouder dan ik, want het zijn de kinderen van de oudste zus van mijn vader en hij was een nakomertje. We hebben nog enkele feesten voor de boeg – het eindejaar brengen we door bij mijn lieve vriendin en nieuwjaarsdag vieren we vervolgens bij zoon 2. Dan zal het ‘moeten’ een jaar afslanken worden,  anders past mijn derrière niet in de stoel van het vliegtuig en ’t is tenslotte 24 uur vliegen.   Bovendien zijn de WC’s in zo’n vliegtuig ook aan de kleine kant.  Spijtig dat ik niet kan zeggen : “Beam me up Scotty”,  want zoals jullie weten heb ik een ongelooflijke hekel aan reizen, maar ge moet iets voor uwe vechtgenoot over hebben hé?   Voilà, dat zijn zo ongeveer de belangrijkste zaken van de voorbije week, over de politiek zullen we maar zwijgen zeker?  Ik snap er toch niets meer van.   Bv: Indien de Koning op eender welk ander moment zich durft te mengen in de politiek, dan staat het land op zijn kop, maaaaar . wanneer het land op zijn kop staat dàn moet de Koning het in orde brengen . Ben ik nu echt zo vreselijk dom dat ik dit niet begrijp?   Toch moet ik ook terloops even vermelden dat Bart de Wever ongelooflijk meeviel in het programma Nooitgedacht met Rik Torfs.   Gisteren was hij ook grandioos in ‘De Slimste mens’ toen hij verontwaardigd vroeg aan Erik van Looy of hij niet meer mocht antwoorden.  Erik van Looy was helemaal zijn kluts kwijt en vervolgens toen  Bart de Wever heel sec gewoon : “STOP” zei bleef ik er bijna in en Erik van Looy ook trouwens.   Ik wens al mijn lieve blogvrienden en trouwe lezers een héél gelukkig en vooral een gezond Nieuwjaar !

30-12-2008 om 15:10 geschreven door BOJAKO  

jaja 't is al woensdag!

De week is weer half en het lijkt alsof het enkele ogenblikken geleden nog maar zondag was. "Dat is nu oud worden ! " zei mijn moeder zaliger altijd en mijn moeder had altijd gelijk.

Snel even recapituleren wat er ondertussen gebeurd is.

Zoals ik jullie al verklapt had : ik ben naar mijn allereerste Red Hat bijeenkomst geweest.

Ik heb kennisgemaakt met Queen Florry, onze mascotte Flo-Flo en alle andere Ladies en ik moet zeggen : het is me ongelooflijk meegevallen.

Ik had me al wel vanaf het begin als Red Hat Lady ingeschreven, maar het was me tot nu nog altijd niet gelukt om naar een bijeenkomst te gaan omwille van een overvolle agenda.

Geef toe : op onze leeftijd is het soms nodig om eens lekker op een deftige manier uit de bol te gaan. Je wordt als groep op straat niet uitgelachen, maar je tovert op alle gezichten wel een lach, da's heel wat anders.

Queen Florry heeft als Antwerpse Lady met veel succes deze eerste groep Red Hat Ladies in België opgericht. Er waren Ladies uit alle hoeken van België en zelfs van Nederland en ik ben ervan overtuigd dat er nog veel meer Ladies zullen volgen.

Maandag had ik een afspraak in het UZA voor mijn nog steeds fluitende oren.

Deze keer werden drie testen gedaan. Een EEG (ik dacht dat ze mijn hart gingen onderzoeken maar het bleken mijn hersenen te zijn). Een jonge dokter (ze zien er tegenwoordig toch allemaal zo vreselijk jong uit hé?) zette me een antieke zwemmuts op, verbonden met allerlei electroden en verzekerde me met zijn hand op zijn hart dat ik niet in een aflevering 'verborgen camera' verzeild was en dat er stiekem geen foto's gemaakt werden.

Na dit onderzoek trokken we naar een andere kamer waar hij me met een ander machine magnetische bursts op mijn hoofd gaf. Mannekes zeg, plezant is anders!

Voor het derde onderzoek trokken we weer naar een andere kamer en daar kreeg ik twee natte sponzen op mijn hoofd, vastgehouden met een brede elastiek, dat werd aan een apparaatje aangesloten en zo moest ik twintig minuten blijven zitten. Het verontrustte me dat ik niets voelde of hoorde integenstelling tot de magnetische bursts, maar hij verzekerde me dat het zo hoorde.

Na al die onderzoeken moest ik hem tot mijn spijt bekennen dat mijn oren nog even lustig floten, ik voelde geen verbetering.

Hij zei dat de laatste behandeling misschien pas enkele dagen later verbetering zou geven, maar ik vrees ervoor. Ik denk dat ik piepfluitend door het leven zal moeten.

Enfin, ik heb nog een paar afspraken gekregen voor januari en ik ben benieuwd wat ze nog met mijn hoofd en oren kunnen doen?!

Mijn kapsel was natuurlijk niet meer om aan te zien, overal op mijn hoofd en in mijn haar zaten plukjes gel of gom, maar ventje en ik besloten om die middag toch even naar het Shopping Center te gaan. Na een kwartiertje winkelen gaf Herniaretta me duidelijk te verstaan dat zij die dag geen zin had in winkelen en werden we verplicht om terug naar huis te keren.

Zeven weken heeft Seppe het volgehouden, maar wij zijn terug en hij is weer ziek. We waren net terug toen de telefoon ging. Zoon 2 vroeg of we hem konden depanneren, hij moest zo snel mogelijk naar het ziekenhuis want zijn vrouwtje was daar met Tibo en de zieke Seppe. Men had toen al vastgesteld dat hij een longontsteking had.

Op ons voorstel namen we kleindochter mee, ze is nog niet schoolplichtig en kon de nacht en dag bij ons doorbrengen, dat was dan toch al één zorg minder.

Met baby's verwacht je een slapeloze nacht, maar kleindochter bezorgde me er ook een. Om vier uur zat ze klaarwakker in bed en vroeg ze of ik de TV wou aanzetten. Na twee verhaaltjes sliep ze terug in, maar nana geraakte niet meer in slaap met als gevolg dat ik gisteren om zeven uur in mijn tram ben gekropen en heb geslapen als een marmot.

30-12-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

Mr. Silver, mijnen action man, wil weer eens op trot - de man kan echt niet stilzitten!   We gaan vandaag dan maar de koekenstad !

Er rest me dan ook weer geen tijd om te schrijven, dus hierna de oplossingen die jullie samen bijna allemaal gevonden hadden. 

Ik ben ervan overtuigd dat ik de maand september heb gehoord, want ik was die avond Bobette en nuchter, een predictor test liegt niet denk ik ....
 

• Pazke wordt inderdaad werkloos (ze had al enkele video's van mij op een DVD gezet - ik kan het nu zelf doen indien ik ooit de gebruiksaanwijzingen snap
  
  
  
  • September 2009 (of eind augustus ?) 't moet dus nog medisch bevestigd worden komt er nog een boeleke bij ... (volgens Mz. Predictor)

   
  
  
  
  
  
  

  • Een blauwe tand - ik heb eigenlijk geen idee hoe ze zo iets noemen, maar ik denk een bluetooth, ik zal het aan ons Lewieke moeten vragen.   
    Ik snap al hoe ik het aan en uit moet zetten nu de rest nog uitzoeken....
    
    

   
  
  
  
  
  

  • Italiaans snijmachien ofte ene pizza cutter, zo ongeveer de enige keuken gadget die ik nog niet had en ik ben verzot op gadgets

   
  
  
  
  
  

  • Norz en Souz - volledige DVD reeks - eindelijk kan ik nu inderdaad rustig de hele serie bekijken.... heerlijk !

   
  
  

  

28-12-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

26-12-2008 om 22:28 geschreven door BOJAKO  

21-12-2008 om 14:07 geschreven door BOJAKO  

Hoe komt het dat wanneer je water met bloem mengt

je dan lijm krijgt?.. 

en dan wanneer je eieren toevoegt 


en suiker... 

je plots een cake krijgt? 






Waar is die lijm naartoe????

17-12-2008 om 12:41 geschreven door BOJAKO  

Er zijn zo van die momenten in een mensenleven dat alles bijeenkomt.   Deze keer kreeg ik bovenop mijn joeksel (jeuk Thea) en mijn pijnlijke hand ook nog de gevreesde ‘Bomma ziekte’. “Wat is dat???” hoor ik u tot hier zeggen? Elke Bomma weet wat ik bedoel.   Je past op zieke kindjes en voilà – boemsakee een week later word je zelf aangevallen door al die vreselijke beestjes. Bovendien deed Mr. Silver ook nog zijn duit in mijn al overvol zakje, hij gaf me er nog een flinke hoest bij.   De buren zullen denken dat we nu een zeehond in huis hebben.   Vanmorgen fluisterde hij in mijn ontwakend oor, met een hese, gekwelde, van pijn doordrongen stem, een stem die enkel en alleen zieke mannen hebben:  “Shoeke .amaai, amaai, amaai . oeioeioei....mijn keel doet pijn, VRESELIJK pijn . !”   Tussen mijn blafhoest buien door antwoordde ik : “Dan moet ge BLAF BLAF terug naar de dokter hé shoeke, de pillen die hij u  BLAF BLAF vorige week gegeven heeft BLAF BLAF zullen waarschijnlijk niet genoeg helpen”. Kreunend en dubbelgevouwen van de keelpijn kroop hij uit ons echtelijk bed, met droeve hondenogen keek hij me aan en fluisterde hees : “En ons ma dan?   Ik moet die bloeddrukmeter die ze 24 uur heeft gedragen nu terug van haar arm doen en terugbrengen naar ’t ziekenhuis, zou ik dat niet eerst doen?!” Ik antwoordde – nu klaarwakker- : “ Ga eerst BLAF BLAF naar meneer doktoor, laat naar uw keel kijken, BLAF BLAF rijdt (gebiedende wijs is toch -dt- hé Kommaneuker )  vervolgens naar uw ma en doe BLAF BLAF de bloeddrukmeter dan naar ’t ziekenhuis, BLAF BLAF.  De telefoon heeft nog niet gerinkeld,  dus ze zal vast en zeker nog slapen BLAF BLAF.” Even later, gewassen, geschoren en aangekleed,  maar nog steeds even ziek en zielig kwam hij afscheid nemen en hij boog zich voorover om me een kus op mijn blaffende lippen te geven. “BLIJF VAN MIJN LIJF - BLAF BLAF - GE HEBT ME AL UW HOEST DOORGEGEVEN - BLAF BLAF - MAAR DE KEELPIJN MOOGT GE HOUDEN BLAF BLAF” zei ik zacht en heel liefdevol.   Ik voegde er nog aan toe : “En zoeteke , ik wil u BLAF BLAF niet afjagen, maar ge weet toch nog dat ik vanmiddag terug naar de handchirug moet hé BLAF BLAF, dus op tijd terug zijn want ik heb de auto nodig BLAF BLAF”.   Gisteren heb ik mijn joeksel  verdict gekregen.   Ik mankeer niets, enkel joeksel en uitslag, maar dat wist ik zelf ook al. Mijn bloed uitslagen zijn even gezond als die van een achttienjarige deerne. De jonge allergologe (?) keek me deemoedig aan en zei met haar ogen : “er staat geschreven en gedrukt, ge zult moeten blijven krabben waar het jeukt”, maar met haar mond zei ze me dat er weinig aan te doen is en zoals het een goede arts betaamt,  schreef ze me 'drie' soorten pillen en een jeukzalf voor. Ik zei : “ euh, oei BLAF BLAF . zoveel pillen mevrouw,  kan dat geen kwaad voor mijne lever BLAF BLAF ?”  en in de volle ernst van haar jeugdigheid zei ze dat het helemaal geen kwaad kon. Ik moest meteen terug denken aan een documentaire die vorige week op Canvas werd uitgezonden : “The medicated Child” – wie het gemist heeft zou moeten aandringen bij Canvas om het terug uit te zenden!   Klik hier om de korte inhoud te lezen! Wel lieve blogvrienden, héél héél hartelijk dank voor al uw medelevende reacties bij de vorige postings, ik hoop dat de handchirurg me vanmiddag niet weer een even pijnlijk spuitje geeft zoals de vorige, want typen met één hand is verdraaid moeilijk. Gelukkig is er nog altijd mijne zilveren surfer om mijn blogje in stand te houden. (indien zijn pijnlijke keel het toelaat tenminste).

16-12-2008 om 11:38 geschreven door BOJAKO  

15-12-2008 om 10:23 geschreven door BOJAKO  

Ons madam heeft nog altijd last van haar polleke en van Herniaretta en ik heb nu een beetje tijd, dus even iets anders dan gewoonlijk!

·        Toen ik geboren werd kreeg ik de keuze  - een grote penis of een goed geheugen.   Ik herinner me niet wat ik toen gekozen heb.

·        Een geboorte certificaat is een verontschuldiging die je krijgt van het condoom fabriek.

·        Een vrouw is een seks object.  Elke keer je om seks vraagt objecteert ze.

·        Impotentie : de dokter zegt je : ‘dit moet je zeker niet tè hard opnemen! ‘

·        Er zijn maar twee woorden die mannen van hun stuk kunnen brengen : “niet” en “stoppen” – tenzij ze natuurlijk samen gebruikt worden.

·        Panty’s:  Niet de allerbeste uitvinding ter wereld, maar wel héél dicht bij de allerbeste uitvinding.

·        Maagdelijkheid kan genezen worden!

·        Maagd zijn is geen deugdelijkheid, het is het ontbreken van opportuniteit.

·        Seks is zoals Bridge,  indien je geen goede partner hebt, dan is het best dat je een goede hand hebt.

·        Ik heb ooit telefoonseks geprobeerd maar de gaatjes om de nummers te draaien waren te klein.

·        Het huwelijk is de enige oorlog waar je met de vijand slaapt.

Wat is een Australische kus?  Hetzelfde als een Franse kus, maar dan van onder.

·        Waarom vinden mannen het zo moeilijk om oogcontact te maken?   Borsten hebben geen ogen.

·        Ondanks de oude gezegde : ‘neem je zorgen niet mee naar bed’, slapen nog zeer veel mannen bij hun vrouw.

11-12-2008 om 20:14 geschreven door BOJAKO  

09-12-2008 om 14:52 geschreven door BOJAKO  

Lap, nog maar één week thuis en ik moet van ons madam al op haar blog schrijven.

Laat me slopen, bouwen, sleuren met tonnen zand, maar vraag me niet te dikwijls om te schrijven,  want ik heb daar een hekel aan.

Maar kom, voor ons madam moet ik iets overhebben,  want ik heb ze bijna een klein jaar heel de dag alleen gelaten.

Ik protesteerde natuurlijk en vroeg waarom ze zelf niet kon schrijven, het is trouwens toch haar hobby en niet die van mij, maar ze mompelde iets en ik dacht dat ze zei dat ze nog altijd tandpijn had.

Enfin, ik had tandpijn verstaan maar toen brulde ze in mijn doof oor dat het geen Tandpijn maar Handpijn was.

Ik was het al bijna vergeten.

Ik heb het arm schaap vorige woensdag avond nog dringend naar de dokter moeten rijden voor een spuit cortisone omdat ze het niet meer kon uithouden.

Ik weet niet waarom maar ik moest in de auto ineens denken aan dat Antwerps liedje :

“’k hem de mot in men laaif – menne vinger sto staaif….” en ik begon dat luidop zingen,  maar ons madam kon er niet om lachen.

Nochtans ging dat liedje over haar probleem – hare vinger stond wel degelijk stijf !

Toen de dokter dat spuitje zette draaide ik bijna van mijne sus toen ik zag dat zij bijna van hare sus draaide.

Ik denk dat het een beetje pijn deed,  want ze zag een uur later nog altijd wat wittekes rond hare neus.

Ja, ’t menske is aan’t verslijten, wat doet ge er aan hé?   Een ezel verslijt het eerst aan zijn poten zegt men toch?!  

Ik spartelde wat tegen toen ze me vandaag vroeg om te typen en zei dat ze dan maar met haar links hand moest typen om die rechtse wat te sparen,  maar ze antwoordde dat een bekwame pianiste ook niet met één hand piano kan spelen. Pffffft…..

Hewel, dat versta ik niet, ik zit hier altijd te typen met twee vingers en ik heb dat altijd al gekunnen en dat gaat nog vlug ook.  
Trouwens niet alleen ik, maar alle politiemannen typen met twee vingers, hebt ge daar al eens op gelet?!

Ik zit hier gedurig te zuchten en te vragen aan ons madam of het nog niet genoeg is, maar ze blijft maar dicteren, als die op dreef is – amaai mijn voeten!

Ik moet nog schrijven dat ze vrijdag een heel plezante namiddag heeft gehad met de blogvrienden en dat de borrelhapkes héél lekker waren.

Oef, eindelijk, ze zegt dat ik mag stoppen en terug hout mag gaan zagen voor de stoof, da’s meer mijn ding.  
Ik moet ervan profiteren zolang we nog hout ‘mogen’ stoken in Antwerpen.

Jaja … ik las onlangs in de gazet dat ze dat willen verbieden en ook dat ze terug de kolenmijnen willen opendoen - nee niet in Antwerpen natuurlijk!  (sorry: dat was efkes tegen mijn madam! )

Geen hout omwille van het fijn stof, maar zijn die dan vergeten hoe smerig de lucht wordt van kolenstof?

Eerst smijten ze alle mijnen toe, zetten al de mijnwerkers op straat en nu denken ze eraan om ze terug te openen.   Begrijpe wie het kan.

Met de trams net hetzelfde.  

Eerst moesten ze allemaal weg, en nu willen ze overal terug trams.

En dan maar klagen dat er geen geld is !

Het zou anders goed zijn voor ons als ze den Boerentram terug zouden brengen nu onze zoon verhuisd is.   Hier opstappen en ginder op den boerenbuiten waar hij nu woont afstappen. 

Och...ze moesten ons madam eens minister van financiën maken, dàn zouden ze daar in Brussel pas verschieten.

Allemaal in een klein milieu vriendelijk autooke of met de fiets in’t stad voor korte ritten, en als ze willen eten dan moeten ze hunne schoofzak meenemen, of hoogstens met klanten naar de frituur in plaats van naar de Comme chez dinges.

Ons madam die kan haar daar allemaal zo druk over maken, ’t is niet moeilijk dat hare vinger stijf staat.

Oei …ik zal maar stoppen anders is het sebiet weer ambras, ik zal maar rap blokskes hout gaan zagen, dat is minder gevaarlijk.

 groetjes van,

de zilveren surfer

07-12-2008 om 16:22 geschreven door BOJAKO  

02-12-2008 om 12:38 geschreven door BOJAKO