this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
30-09-2011
We shopped till we dropped
op een zonnig terrasje in Canterbury
En toch heeft mijne zilveren me weer kunnen verrassen.
Goed, ik wist dat we naar de Joekee gingen, ik wist dat we gingen shoppen, maar hij had de bestemming geheim gehouden tot we er bijna waren.
Molly hadden we de avond voor ons vertrek (met pijn in ons koekenhartje) afgezet in het dierenpension en klokslag 7.30u de volgende ochtend zijn we vertrokken naar Calais.Zonder enige fileprobleem, wat in België tegenwoordig een uitzondering mag genoemd worden.
Met de auto in Calais ‘Le Shuttle’ op en een half uurke later reden we tussen de zonnige weiden en velden van mijn thuisland richting Canterbury.
Daar had Mr. Silver in het ABode hotel een kamer geboekt, pal in het centrum van Canterbury, zodat we onmiddellijk bij alle winkels waren.’s Avonds had hij een tafeltje gereserveerd in het Michael Caines restaurant in hetzelfde hotel.Mnjam Mnjam … bijzonder lekker getafeld en we konden naar hartelust genieten van de wijn en de pousse café, want we moesten enkel de trap op naar onze kamer.
Vrij laat de volgende ochtend, na een uitgebreid Engels ontbijt, vertrokken we richting Ashford naar een enorm outlet center om daar nog wat verder te shoppen, voornamelijk eten, omdat dat fris moest blijven tot thuis.
Ashford ligt op de weg naar Folkestone waar we weer zonder probleem onmiddellijk op de Shuttle konden richting Casa Costaplenti (ons huisje).
De terugweg verliep echter niet zonder slag of stoot.Op de radio hoorden we van files van Jabbeke tot Oostkamp en we besloten om de oude weg naar huis te nemen over Diksmuide, Tielt en Deinze en in Aalter weer de snelweg op.
Een lange omweg, maar je staat tenminste geen uren in een file.
Even later hoorden we dat de Kennedy tunnel ging afgesloten worden en alle verkeer door één koker moest, maar we waren net iets te dom of te moe om de snelweg te verlaten en via Temse naar huis te gaan, dus we hebben er véél langer over gedaan om door de korte Kennedy tunnel te geraken dan door de Kanaaltunnel naar Engeland.
Is er nog één plaats in België waar er geen wegenwerken zijn?Pffft….
De volgende ochtend zijn we Molly gaan halen uit het pension en ze leek er gelukkig niet onder geleden te hebben.Thuis was ze weer gewoon zichzelf.
Volgens mijn goeroe Cesar Millan leeft een hond in het NU… wel ik moet het geloven.
NU is ze gelukkig en dat is wat belangrijk is en wij ook natuurlijk.
Voilà, ’t is nog altijd veel te mooi weer om lang aan de PC te zitten, dus ik ga dit snel even op mijn blogje zetten en na de middag hoop ik een mooie wandeling te kunnen doen met Molly.
Op 28 september as. zijn Mr. Silver en ik 43 jaar gehuwd en dit moet natuurlijk gevierd worden.
't is 'zogezegd' een surpriseke voor mij, maar natuurlijk ook eentje voor hem. We gaan een paar dagen shoppen aan de overkant van het Kanaal.
'Shoppen': de lievelingsbezigheid van mijnen trouwe en 'een reisje', ook een lievelingsbezigheid van diezelfde trouwe zilveren, maar toch is het een geschenkje voor mij .... 't is maar hoe ge het aan boord weet te leggen nietwaar? Tijdens onze maand aan zee in juni wou hij er naartoe, maar dat ging niet wegens Molly, toen nog een heel jong puppy'ke.
Nu gaat onze zeven maand oude Molly twee dagen op pension, nèt nu ze zo braaf is en goed begint te luisteren. Hopelijk komt ze niet totaal getraumatiseerd terug thuis en moet ik haar terug van vorenafaan beginnen opvoeden.
Mr. Silver heeft mijn weekend valiesje open klaargelegd op het logeerbed...een hint om al te beginnen inpakken misschien ???? - morgenvroeg om 7.30u moeten we vertrekken.
Inpakken???? Ik ga shoppen nondedomme, dan moet ik toch niets inpakken!?
Waar we gaan slapen .... dat blijft een verrassing... dat mag ik nog niet weten.
....there'll be blue birds over .... the white Cliffs of Dover ..... dumdum dumdum dumdum dum .....
Ik schrijf u deze brief om u te laten weten dat ik u verlaat. Ik ben de voorbije 7 jaren een goede echtgenoot geweest, maar kan er niets voor laten zien.Deze laatste twee weken zijn een echte hel geweest.
Vandaag belde uw baas me om te zeggen dat je vandaag je ontslag hebt ingediend, dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Vorige week kwam je thuis en je zag niet eens dat ik een nieuwe haarsnit had, dat ik je lievelingsmaaltijd had bereid en dat ik een spiksplinternieuwe zijden boxershort droeg.
De maaltijd schrokte je naar binnen in twee minuten en je ging onmiddellijk naar bed nadat je al je soaps op TV had bekeken.
Je zegt me nooit meer dat je me graag ziet, je wil geen sex meer. Ofwel heb je een minnaar ofwel hou je niet meer van me.
Wat het ook zij, ik ben weg, ik verlaat je.
Je ex-man
PS : probeer me niet terug te vinden. Je ZUSTER en ik vertrekken samen naar Spanje.
antwoord :
Lieve Ex-man,
Je brief heeft mijn dag zo mogelijk nog beter gemaakt.
Het is waar dat we zeven jaar getrouwd zijn geweest, hoewel ik je niet bepaald een goede echtgenoot mocht noemen.Ik kijk naar mijn soaps op TV om je voortdurend gezaag niet te moeten aanhoren.
Ik had vorige week wel je nieuwe haarsnit opgemerkt, maar het eerste waar ik aan dacht was dat je op een meisje leek. Mijn moeder heeft me altijd geleerd om niets te zeggen indien het niet iets positief is, daarom gaf ik geen commentaar.
Toen je mijn lievelingseten voorschotelde moet je aan MIJN ZUSTER gedacht hebben, want ik eet al zeven jaar geen vlees.Wat de nieuwe zijden boxershort betreft:Ik kon er niet meer naar kijken toen ik de prijs zag, het etiket van 49,99 € hing er nog aan en ik hoopte dat het toeval was omdat mijn zuster die ochtend 50,00 € van me geleend had.Maar toch, ik zag je toen nog altijd graag en dacht dat we aan ons huwelijk konden werken.
Toen ik vanmorgen in de krant las dat ik 10 millioen euro gewonnen had met de Euro millions heb ik op staande voet ontslag genomen en voor ons twee een reis geboekt naar Hawaï, maar toen ik thuiskwam was je al vertrokken en vond ik je brief.
Al wat gebeurt, gebeurt om een reden denk ik.
Ik hoop dat je heel gelukkig zal worden met mijn zus.
Mijn advokaat heeft me gezegd dat je omwille van je afscheidsbrief op geen eurocent van me mag rekenen.
Liefs van je ex-vrouw, schatrijk en zo vrij als een vogel.
PS: ik weet niet of ik je dit ooit verteld heb, mijn zus Carla werd geboren als Carl.Ik hoop dat dit geen probleem voor jou is.
De bloeduitslagen waren allen positief, of negatief ... 't is maar hoe ge het bekijkt. 't komt erop neer dat Pancreas, lever etc. allemaal gezond en wel lijken volgens de testen. Niets wijst op een infectie of een bacterie, dus ik voel me ziek zonder echt ziek te zijn.
Jakkes! Ik zou gelukkig moeten zijn, maar ergens hoopte ik op een doodgewone, doordeweekse bacterie die met KILL BILL antibiotica in drie dagen kon vernietigd worden.
De huisdokter zei dat ik nu braaf mijn pillekes en zakjes verder moet uitnemen en indien het dan niet beter is terugkomen.
Okidoki, so be it.
Hoewel ... bij nazicht op 't Internet bleek een doosje pillen 'Sulpiride' (wit product) bestemd te zijn voor psychosen, depressie en dementie. HUH ???? Bij navraag bij de apotheek werd me gemeld dat ik niet ongerust moest zijn, 't was geen vergissing, deze pillen worden ook gegeven voor maag en darm.
Gisteren had ik voor de eerste keer in lange tijd een goede dag.
't is voorbij -dacht ik nèt iets te prematuur-, want deze ochtend zou ik weer gezworen hebben dat ik leed aan zwangerschapsmisselijkheid...wie weet...de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Enfin, 't is maar dat ge weet dat ik nog leef nietwaar. Onkruid vergaat niet!
nog altijd hetzelfde...zo ziek als een kriek,... mag vanmiddag bellen voor uitslag bloedonderzoek...hoop echt dat het een bacterie is dat ik kan wegkrijgen met antibiotica... hou jullie op de hoogte.
Hoe is het weer vandaag in Antwerpen? Piep ...ge ziet ze, ge ziet ze niet …. Laura oftewel de zon.Zo’n weer is’t vandaag.
Waar was dat feestje? Hier was dat feestje!
Vrijdag namiddag was het prachtig weer om buiten een terrasje te doen met mijn lieve blogvrienden, Paz’ke hebben we wel gemist, maar het arm schaap had teveel andere dingen rond haar hoofd.
Deze keer moest ik wel vroeger dan normaal vertrekken, want vervolgens gingen we het zeventigste verjaardagsfeest vieren van de goede vriend van Mr. Silver en wel in een ongelooflijk kader: de crypte van de kerk waar hij al sinds zijn vijfde (zo werd ons gezegd) niet meer buiten te krijgen is.- de kerk, niet de crypte natuurlijk!
Het feest werd opgeluisterd door een prachtig zingende bariton, die een voorliefde had voor liedjes van Cole Porter.Het was een prachtig feest.
Zus en schoonbroer Engeland waren inmiddels aangekomen voor een vakantie bij broer Ardennen, maar ze verbleven tijdelijk bij onze neef die vlakbij ons woont en waar zaterdag dan de verjaardag gevierd werd van hun zoontje.
Weer een feest en als extra toemaatje “prachtig” weer.De kinderen, en het waren er heel veel, konden naar hartelust spelen in de grote tuin.
Er was een breker in het spel gekomen voor zus Engeland, maw een spelbreker - een steen:op weg naar België was één van haar nierstenen op wandel gegaan en zij leed ongelooflijke pijn.
Gelukkig was er op het feestje nog één BOB die nog niets gedronken had en zij voerde zus naar de dichtstbijzijnde spoedafdeling.Zus kreeg daar een infuus met pijnstilling en mocht daarna naar huis.Ziek worden in een weekend is geen aanrader.Ziek worden op een feest nog minder.Normaal gezien zouden ze na het feest vertrekken naar de Ardennen, maar zus voelde zich daartoe nog echt niet in staat.
Broer 1 en schoonzus bleven dan bij ons slapen en zus nog een nachtje extra bij neef en zijn vrouwtje.
De volgende dag, dankzij de straffe medicatie die ze meegekregen had in het ziekenhuis, was ze in staat om de volgende dag te vertrekken en donderdag komt ze terug naar Antwerpen om een scan te laten nemen.
Slechte start voor een vakantie, het kan enkel maar beteren. Aan de telefoon vanmorgen zei ze echter dat het daar 'ouw wijven' regende.
‘k heb daarnet even naar mijn agenda gekeken en ik denk dat we nu eventjes uitgefeest zijn.
Mijn maag en lever zullen blij zijn dat het voor hen ook even vakantie wordt! J
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
't is maar hoe ge het aan boord weet te leggen nietwaar? Tijdens onze maand aan zee in juni wou hij er naartoe, maar dat ging niet wegens Molly, toen nog een heel jong puppy'ke.
