this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
28-02-2012
even zagen en zeveren ....
Waarschijnlijk snakt op dit ogenblik iedereen die dit leest zoals ik naar zon, blauwe lucht en warmte …Ik ben de winter hartstochtelijk beu en moest ik een zonnebank hebben, dan zou ik er op slag onder gaan liggen tot ik een bruin korstje kreeg.
Daarnet keek ik in de spiegel … had ik beter niet gedaan … want ik heb de kleur van een slecht gebakken pannekoek. Ik had mijn rouge al in mijn handen maar bedacht me net op tijd, want alles wat ik op mijn gezicht smeer mondt daarna uit in een jeukende boebeltjes uitslag. Stel je voor een bleke pannekoek met rode boebeltjes, niet te doen!
Maar soit, mijn verjaardag nadert met rasse schreden en meestal (vingers en tenen gekruist) komt rond die tijd de eerste heerlijke lentezon piepen. Laten we hopen dat het dit jaar ook weer het geval zal zijn.
Mr. Silver is naar de koekenstad om een pintje te drinken en bij te babbelen met zijn maatjes, hij heeft ze een drietal weken moeten missen ocharme omwille van mijn gezondheidsperikelen. Florent de Nightingale heeft zijn hoedje afgezet nu het wat beter met me gaat.
Ik heb daarnet de kranten gelezen, ook diegenen die ik nog niet gelezen had en ik merk dat wij babyboomers nu absoluut de kop van jut zijn. Het is onze schuld dat er zoveel pensioenen moeten uitbetaald worden, het is onze schuld dat er geen geld meer in de grote Belgische spaarpot is … sorry hoor mensen, maar kunnen wij er iets aan doen dat ‘de pil’ slechts in de jaren zestig werd uitgevonden.
Blame it on our parents, die uit een verschrikkelijke oorlog kwamen en geen ander vermaak hadden dan veel noekie noekie in de beddenbak.
Zij waren de eerste generatie die ervoor moest zorgen dat er geld in de pensioenenkas moest komen, want de generatie ervoor kende het woord pensioen nog niet.
Wij droegen zonder morren af voor het pensioen van onze ouders. Wat zeg ik? We gingen eerst werken en gaven jarenlang onze volledige wedde thuis af aan onze ouders omdat ze zo lief waren geweest om ons op te voeden, dit allemaal zonder te morren of te zeveren.
Ik lees ook dat men nu gaat besparen op het openbaar vervoer. Het vervoer van de arme man en de ouderen. Maar allez kom zeg, waar zijn we mee bezig ?!
Bespaar eerst eens op alle grote luxe auto’s mèt chauffeur van alle ministers en grootverdieners in diezelfde sector die betaald worden door ONS de belastingbetaler.
Waarom kunnen zij niet met hun eigen autootje, fiets of het openbaar vervoer naar het werk zoals wij? Waarom moeten zij ontbijtvergaderingen, lunches en diners op onze kosten hebben? Kunnen ze hun boterhammetjes van thuis niet meebrengen zoals wij moesten doen?
Reken eens uit wat een besparing dat zou zijn als je bovendien nog hun extravagante, buitensporige lonen zou beperken. Hun argument is altijd dat ze meer kunnen verdienen in de privé sector. Wel laat ze dan naar de privé sector gaan. Indien je daar niet presteert naar behoren vlieg je op staande voet buiten en mag je gaan stempelen. Betaal je villa in het buitenland maar af met het stempelgeld.
Trouwens … neem nu een grootstad zoals Londen of New York met circa 12 miljoen inwoners, die steden hebben slechts een burgemeester en wij, een piepklein landje met evenveel inwoners hebben als ik me niet vergis VIJF VOLLEDIGE REGERINGEN om van de rest nog niet te spreken.
't Ja mensen, sorry hoor, maar het grijs, druilerig weer maakt me niet vrolijk en dan begin ik te zagen en te zeveren
’t zal wel overgaan zodra de zon begint te schijnen zeker?
Na een week platte rust toch mee geweest naar de Ardennen met kinderen en kleinkinderen. Daar platte rust verder gezet.
Lieve schoondochters en zonen hebben daar voor alles gezorgd!
Nog een extra dagje doorgebracht in de zetel bij broer en schoonzus Ardennen en daar heeft broer 1 voor de inwendige mens gezorgd. Schoonzus had zieke kleinkindjes op bezoek. (krokus vakantie)
Terug thuis een afspraak gemaakt voor nieuwe facet infiltratie in de pijnkliniek ... afspraak is pas in juli!!! Er is zelfs een patiëntenstop, ik mocht nog komen omdat ik daar al eerder een infiltratie had gehad.
Nu slik ik dan maar verder ontstekingsremmers en spierontspanners en extra pillen voor de maag. Ge hoort me van ver rammelend aankomen
Mr. Silver verzorgt me uitstekend. Hij kan niet koken maar zorgt toch dat er eten op tafel komt.
Ons huis heeft hééééél dringend een poetsbeurt nodig, maar dat zal nog even duren vrees ik.
't gaat elke dag een beetje beter en ik kan al redelijk goed terug bewegen met de nodige pijnstillers.
Onkruid vergaat niet mannekes maar lang zitten aan de computer is nog wat pijnlijk voor 't ruggeske ... liggen gaat me beter af.
Vorige zaterdag sloeg de bijzonder hatelijke Herniaretta weer toe toen ik me in bochten wrong om het bad te poetsen.
De pijn schoot als een raket door mijn rug en in kon nog net de trappen opklauteren om me op ons echtelijk bed te laten vallen. Dat waren zo ongeveer mijn laatste bewegingen. Gelukkig had ik mijn GSM in mijn zak en kon ik Mr. Silver beneden opbellen om me te komen redden.
Suf van de pijnstillers heb ik het weekend doorgeworsteld en maandag kwam de huisarts bevestigen wat we al wisten. Ontstekingsremmers en spierontspanners werden toegevoegd aan mijn dagelijkse coctail medicatie.
Tot nu toe kan ik niet zeggen dat het al veel helpt, maar het moet wel, want volgend weekend vertrekken we met kinderen en kleinkinderen voor een weekend Ardennen.
Ik ga nu aan mijne zilveren Florence Nightingale vragen om mijn kersenpit kussentjes nog eens te op te warmen in de microgolf oven...
Liggend typen is niet gemakkelijk, daarom stop ik nu ...
Tijdens deze late, maar bijzonder venijnige winteropstoot, wens ik dikwijls dat ik zoals de beren een winterslaap zou kunnen doen.
In feite doe ik op mijn eigen manier wel een winterslaap.Ik kruip ’s avonds vrij vroeg in mijn bed en vanonder een dikke donsdeken kijk ik TV tot mijn kleppen toevallen.
’s Morgens wacht ik om op te staan tot ik goed en wel zeker ben dat de verwarming de ergste kou heeft verdreven.
Helemaal anders dan tijdens de zomer …. dan sta ik op wanneer de eerste zonnestralen binnen schijnen en ga ik pas slapen wanneer de zon ondergaat.Mijn dagen zijn dan wel de helft langer dan nu. J
Ach nog een maandje en dan is het lente.
Gelukkig hebben wij dit wisselend klimaat.Zo leer je de warmte en de zon elke keer weer waarderen.
Nog even en we zitten te zagen en te puffen omdat het zo warm is.
Nooit content hé J
Gisteren waren we - ingeduffeld als eskimo's - met Molly op de hondenwei en er waren veel honden om mee te spelen, daar kan ze zich pas echt goed uitleven.
Mr. Silver is inmiddels al goed bevriend met veel dames die er bijna elke namiddag ook hun hond komen uitlaten.
Zoals ik mijn blogmaatjes heb, zo heeft hij weldra zijn hondenmaatjes J
Vorige vrijdag hebben we Ludovicus en Paz op onze maandelijkse blogmeeting gemist, maar ze hadden allebei een goede reden om niet te komen.Ludovicus had grote werken in huis en ons Pazke had ocharme pijn in haar knookskes.
Toch hebben we samen een plezante babbelnamiddag gehad.
De plotse sneeuwval was wel een serieuze verrassing en Mr. Silver heeft uren aangeschoven in de file om me te komen ophalen.Ik moet Lipske van blog Hotlips gelijk geven, ’t is gene zilveren, ’t is ne gouden! J
Over mijn kinderen heb ik zelden gestoeft omdat dat zogezegd niet hoort, maar er staat nergens geschreven dat ik niet mag stoefen over mijn kleinkinderen. J
Vorige woensdag kwam kleinzoon 1 (zesde leerjaar) binnen met een grote lach op zijn gezicht en hij zei : “nana ge gaat in de kosten vallen hoor, ik heb 91,5% op mijn rapport”. Zijn peter (zoon 2) die ook bij ons was, kon meteen ook zijn bijdrage leveren.
Kleinzoon zit nog altijd te dubben waar hij zijn spaargeld voor gaat gebruiken … een nieuwe Nintendo of iets anders.Hij is verstandig, hij zal wel de juiste keuze maken, daar ben ik van overtuigd.
Nu moet ik snel snel een beetje opruimen, want na de middag verwacht ik bezoek.
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!