this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
28-04-2013
terug van weggeweest ....
..
Buiten schijnt Laura en ik zit hier te tokkelen op mijn computer stom hé!
Jaja ...ik weet het, ik weet het... ge moet het mij niet zeggen, maar seffens neem ik mijn boek en ga ik toch nog even genieten van de late middagzon, want zoals de dokter van Ludovicus zei : bij zon is trop teveel, (maar hij ziet er altijd zo gezond uit ons Lewieke ).
De laatste tijd was het ten huize Bojako ook een beetje trop.
Eerst een zware verkoudheid waar ik maar niet vanaf geraakte en daarna door een stomme, onnozele beweging (mijn onderbroek aandoen ) alweer een zenuw geplet in mijn rug en volledig immobiel voor ettelijke dagen.
Nu, dankzij platte rust en medicatie voel ik me weer wat beter godzijdank.
De voorbije week was er uitgerekend één dag regen en nèt die dag kwamen de drie jongste kleinkinderen van tegenslag gesproken.
Maar ik denk niet dat ze zich binnen verveeld hebben onze schatten, de dag vloog voorbij.
s Avonds zakten Mr. Silver moe maar voldaan in onze beddenbak.
't ja het moest er van komen hé... een week een ziek kleinzoontje bijhouden en lap, de week erop zit ik zelf met de gebakken peren. De bommaziekte noemen ze dat.
Gelukkig geen waterpokken maar wel een pijnlijke hoest en 't snot, wat kleinzoontje ook had. De oorontsteking is me tot nu toe bespaard gebleven.
Kleinzoontje was naar de Ardennen vertrokken met z'n mama en papa en ik hoop dat hij nu gezond en wel is. Bij mij komt het ook wel goed, onkruid vergaat tenslotte niet.
Gisteren en vandaag komen onze twee oudste kleinzonen en die wilden persé leren wiezen. Geen erg, want Mr. Silver en ik zijn vroeger allebei verwoede kaarters geweest en vinden het leuk om nog eens een spelletje te spelen dat niet op een scherm staat.
Hopelijk morgen terug gezond genoeg om naar mijn blogmaatjes te gaan...en hopelijk is het dan eindelijk wat warmer en nog meer hopelijk ... dat er een lentezon schijnt, want ik denk dat ik voor iedereen spreek wanneer ik zeg DAT WE DE WINTER KOTSMISSELIJK MOE ZIJN!
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
) alweer een zenuw geplet in mijn rug en volledig immobiel voor ettelijke dagen.
